Inga Iwasiów

Inga Iwasiów

Inga Iwasiów w Poznaniu (2010)
Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	6 czerwca 1963 Szczecin
Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia literatury polskiej, historia literatury XX wieku, teoria literatury
Alma Mater	Uniwersytet Szczeciński
Doktorat	10 marca 1994 Uniwersytet Szczeciński
Habilitacja	19 grudnia 2000 Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Profesura	22 stycznia 2007
Nauczyciel akademicki
Uniwersytet	Uniwersytet Szczeciński
Odznaczenia

Inga Małgorzata Iwasiów z domu Ciepła^[1] (ur. 6 czerwca 1963 w Szczecinie) – polska literaturoznawczyni, krytyczka literacka, poetka i prozaiczka, profesor nauk humanistycznych.

Życiorys

Absolwentka I Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Skłodowskiej-Curie w Szczecinie z 1982. Studiowała polonistykę w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Szczecinie, włączonej następnie w struktury Uniwersytetu Szczecińskiego^[1]. Na tej uczelni doktoryzowała się w 1994 na podstawie pracy pt. Świat kresowy w prozie Włodzimierza Odojewskiego. Stopień doktora habilitowanego uzyskała w 2000 na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu w oparciu o rozprawę zatytułowaną Opowieść i milczenie. O prozie Leopolda Tyrmanda. W 2007 otrzymała tytuł profesora nauk humanistycznych^[2].

W pracy naukowej specjalizuje się w zagadnieniach z zakresu historii literatury polskiej, historii literatury XX wieku i teorii literatury^[2]. Jako nauczycielka akademicka związana z Uniwersytetem Szczecińskim, została na tej uczelni profesor na Wydziale Filologicznym. Pełniła funkcję dyrektorki Instytutu Polonistyki i Kulturoznawstwa^[2].

Jest autorką opowiadań, tomików poetyckich, a przede wszystkim rozlicznych rozpraw i esejów, w których zajmuje się literaturą polską XX i XXI wieku ze stanowiska krytyki feministycznej. Publikowała m.in. na łamach „Kresów”, „Nowych książek”, „Tekstów drugich”, „FA-artu”, „Borussii”, „Pamiętnika Literackiego”. W latach 1999–2012 była redaktorką naczelną dwumiesięcznika literackiego „Pogranicza”^[3]

Była pomysłodawczynią oraz przewodniczącą kapituły Ogólnopolskiej Nagrody Literackiej dla Autorki „Gryfia”, mającej na celu m.in. promowanie twórczości kobiet^[4][5]. Zasiadła w kapitule Poznańskiej Nagrody Literackiej im. Adama Mickiewicza^[6].

W 2019 została członkiem Rady Doskonałości Naukowej I kadencji^[7]. Do sierpnia 2020 należała do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich^[8].

Odznaczenia i wyróżnienia

Odznaczona Brązowym Krzyżem Zasługi (2001)^[9] oraz Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2005)^[10].

W 2010 została uhonorowana tytułem Ambasadora Szczecina^[11]. Ponadto wyróżniona Nagrodą Artystyczną Miasta Szczecin za 2008 i Zachodniopomorskim Noblem w 2009^[12].

Twórczość

Poezje

• Miłość, Szczecin 2001.
• 39/41, Szczecin 2004.

Opowiadania

• Miasto-ja-miasto (debiut), Szczecin 1998.
• Smaki i dotyki, Warszawa 2006.

Powieści

• Bambino, Warszawa 2008 – finał Nagrody Literackiej „Nike” (2009)^[13], nominacja do Nagrody Literackiej Gdynia (2009)^[14].
• Ku słońcu, Warszawa 2010.
• Na krótko, Warszawa 2012.
• W powietrzu, Warszawa 2014.
• Pięćdziesiątka, Warszawa 2015.
• Kroniki oporu i miłości, Warszawa 2019 – Nagroda Literacka Marszałka Województwa Zachodniopomorskiego „Jantar” (2021)^[15].

Monografie

• Kresy w twórczości Włodzimierza Odojewskiego. Próba feministyczna, Szczecin 1994.
• Opowieść i milczenie. O prozie Leopolda Tyrmanda, Szczecin 2000.

Eseje i wspomnienia

• Rewindykacje. Kobieta czytająca dzisiaj, Kraków 2002.
• Gender dla średnio zaawansowanych. Wykłady szczecińskie, Warszawa 2004.
• Umarł mi. Notatnik żałoby, Wołowiec 2013.

Inne

• Dziecko, dramat wystawiony w Teatrze Współczesnym w Szczecinie w 2017^[16].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Prof. dr hab. Inga Małgorzata Iwasiów, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2018-11-02] .
• Inga Iwasiów. Polona. [dostęp 2021-04-08].