Inga Kuźma

Inga Kuźma
doktor habilitowana profesor UŁ
Specjalność: etnologia
Alma MaterUniwersytet Łódzki
Doktorat2007
Uniwersytet Łódzki; Wydział Filozoficzno-Historyczny
Habilitacja2016
Uniwersytet Warszawski; Wydział Historyczny
Stanowiskokierowniczka Pracowni Antropologii Praktycznej
dyrektorka Instytutu Etnologii i Antropologii Kulturowej UŁ
Okres spraw.2019–
Poprzednikprof. UŁ dr hab. Grażyna Ewa Karpińska

Inga Barbara Kuźma – polska etnolożka, antropolożka kultury, doktor habilitowana nauk humanistycznych w dyscyplinie etnologia, profesor Uniwersytetu Łódzkiego (UŁ) na Wydziale Filozoficzno-Historycznym.

Życiorys

Ukończyła studia etnologiczne w 2000 r. na UŁ, w 2007 r. obroniła pracę doktorską Kobiety i Maria. Antropologiczne studium współczesnej religijności maryjnej[1] na Wydziale Filozoficzno-Historycznym UŁ, habilitowała się w 2016 r. na podstawie cyklu złożonego z publikacji pod nazwą Antropologiczne badania bezdomności – zagadnienia metodologiczne na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego (cykl składał się z 1 książki i 4 artykułów). Od  2019 r. jest dyrektorką Instytutu Etnologii i Antropologii Kulturowej (IEiAK) UŁ[2], od 2018 r. kierowniczką Pracowni Antropologii Praktycznej IEiAK UŁ[3].

Działalność naukowa i społeczna

I. Kuźma wykłada m.in. antropologie religii, etyczne problemy badań antropologicznych, antropologię tożsamości, antropologię w działaniu, prowadzi seminaria magisterskie i doktorskie[4].

Uprawia antropologię zaangażowaną i interwencyjną[5]. Jej badania i działania skupiają się szczególnie na problematyce włączenia społecznego (bezdomność) i zapobieganiu (oraz badaniu) skutków wyłączenia[6]. Interesuje ją także humanistyka stosowana (od teorii antropologii publicznej / krytycznej / interwencyjnej / zaangażowanej do działań i projektów); kulturowe sensy i znaczenia stygmatyzacji / marginesów / tabu / wykluczenia i stereotypizacji; empowerment i samorzecznictwo (w kontekście praktyk oddolnych jednostek i grup oraz strategii instytucjonalnych); działalność w III sektorze; przestrzenie publiczne i prywatne; zagadnienia dotyczące „ukrytych programów”; antropologia doświadczenia i gender, w tym zagadnienia dotyczące buntu, transgresji, przemocy, konfliktów oraz innych tematów trudnych i drażliwych; antropologia religijności[7].

Jest miejską aktywistką, współpracuje z fundacjami i stowarzyszeniami oraz grupami nieformalnymi czy parasolowymi, także z jednostkami samorządu lokalnego[6]. Związana z Kolektywem Kobiety znad Łódki tworzącego Łódzki Szlak Kobiet (od 2018 Fundacja Łódzki Szlak Kobiet – członkini Zarządu), współtworzy Międzyuczelniane Interdyscyplinarne Seminarium Gender[5]. Bierze udział w programach międzynarodowych Erasmus+ oraz Europe for Citizens.

Uczestniczy w pracach Ośrodka Dokumentacji i Informacji Etnograficznej Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego (kierowniczka 2012–2019)[8].

Aktualnie pełnione funkcje

  • członkini zespołu ds. przeciwdziałania dyskryminacji na UŁ (od 2019)
  • członkini zespołu ds. opracowania Wieloletniego Programu Działań Antydyskryminacyjnych dla Łodzi przy Pełnomocniczce Prezydent Miasta Łodzi ds. Równego Traktowania (od 2019)
  • ekspertka Housing Rights Cluster w ramach European Federation of National Organisations Working with the Homeless (FEANTSA) przy KE, Bruksela (od 2018);
  • kierowniczka Centrum Innowacji Społecznych UŁ (od 2017)
  • kierowniczka projektu Humanistyka stosowana dla rozwoju: od innowacji do aplikacji (APHUM Base i AP Forum) w ramach programu „Dialog” dla Wydziału Filozoficzno-Historycznego UŁ (od 2017)
  • członkini zarządu F.E.R. Eurethno (od 2016)
  • członkini (z ramienia UŁ) i przewodnicząca Łódzkiego Partnerstwa Pomocy Osobom Wykluczonym i Bezdomnym (2014–2020)[7]

Wybrane publikacje

Książki

2019 Homes of the Homeless. On Studying Crisis Situations. Kraków–Łódź: Jagiellonian University Press, Wydawnictwo UŁ[9].

2015 Domy bezdomnych. Badania sytuacji kryzysowych. Łódź: Wydawnictwo UŁ.

2008 Współczesna religijność kobiet. Antropologia doświadczenia. Wrocław: Polskie Towarzystwo Ludoznawcze – „Archiwum Etnograficzne”, t. 46.

Prace pod redakcją

2017 Kobiety niepokorne: reformatorki – buntowniczki – rewolucjonistki. Herstory. Łódź: Wydawnictwo UŁ. Red. I.B. Kuźma, I. Desperak.

2017 Mieszkanie i dom jako nieoczywistość kulturowo-społeczna. Łódź: LangeL [Red. I.B. Kuźma, Ł. Lange].

2015 Kobiety niepokorne: reformatorki – buntowniczki – rewolucjonistki. Łódź: Wydawnictwo UŁ [red. I.B. Kuźma, I. Desperak].

Artykuły

2020 Gendering memory: intersectional aspects of Polish politics of memory. „Przegląd Socjologii Jakościowej”, t. 16 (1), s. 102–118 [autorki: I.B. Kuźma, E. Pietrzak][10].

2019 About women in conflicts and wars: theories of violence and collective memory. “Polish Political Science Yearbook", vol. l. 48, iss. 1, pp. 49–64 [autorki: I.B. Kuźma, E. Pietrzak][11].

2014 Łódź jako teren badań etnograficznych z perspektywy women’s urban anthropology. „Kultura i Społeczeństwo”, nr 1, s. 121–137[12].

2014 „Własny pokój” etnografek. „Zeszyty Etnologii Wrocławskiej”, nr 1, s. 29–50[13].

2013 Antropologia przezwyciężająca „hermeneutyczną niesprawiedliwość”. Z badań w schronisku dla bezdomnych kobiet. „Lud”, t. 97, s. 133–156.

2013 Wprowadzenie do antropologicznych badań wśród bezdomnych kobiet. Charakterystyka relacji dialogicznej. [W:] Tematy trudne. Sytuacje badawcze. Red. I.B. Kuźma. Łódź, s. 7–14.

Wybrane projekty badawcze

  • (Nie)widoczni: niepełnosprawność i choroba w doświadczeniu osób w kryzysie bezdomności przebywających w instytucjach pomocy. Perspektywa antropologii kulturowej w badaniu podwójnego wykluczenia, w ramach konkursu „Niepełnosprawność w naukach humanistycznych”; PFRON, w ramach prac Centrum Innowacji Społecznych UŁ (nr BEA/000048/BF/D), współkoordynatorka (2019–2020)[14]
  • Diagnoza do Wieloletniego Programu Działań Antydyskryminacyjnych w Łodzi, Biuro ds. Partycypacji Społecznej w Departamencie Polityki Społecznej i Zieleni Urzędu Miasta Łodzi przez Centrum Innowacji Społecznych UŁ, Interdyscyplinarne Seminarium Gender (nr DSP-BPS-IV.272.42.2019) (2019–2020)[15]
  • Opracowanie modelu funkcjonowania Łódzkiego Centrum Usług Społecznych w ramach projektu pilotażowego pn. Opracowanie modelu prowadzenia rewitalizacji obszarów miejskich na wybranym obszarze w Mieście Łodzi – etap 2, koordynatorka badań i projektu z ramienia UŁ (CEIN) w partnerstwie z Centrum Promocji i Rozwoju Inicjatyw Obywatelskich OPUS w Łodzi na zlecenie Urzędu Miasta Łodzi (nr 7/BR/PII/2018) (2018–2019)
  • Women and homelessness, projekt Erasmus+ Strategic Partnernship, lider: Budapest Methodological Centre of Social Policy (nr 2018-1-HU01-KA202-047742), koordynatorka działań z ramienia UŁ (CEIN) (2018–2021)
  • Humanistyka stosowana dla rozwoju: od innowacji do aplikacji (APHUM Base i AP Forum), grant Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego – Dialog (nr 0136/DLG/2017/10), kierowniczka merytoryczna (2017–2019)[16]
  • Women – War – Peace; Europe of Citizens U, projekt AHE Łódź – partner w międzynarodowym zespole, wykonawczyni  projektu (2015–2016)[17]
  • Repozytorium cyfrowe zbioru „Robotnicy w XIX i XX wieku”, grant Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego NRPH (nr 11H 11 009480), wykonawczyni (2012–2014)[18]

Przypisy

  1. ↑ Dr hab. Inga Barbara Kuźma, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2020-06-11].
  2. ↑ Instytut Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Łódzkiego, Instytut Etnologii Uniwersytetu Łódzkiego [dostęp 2020-06-10].
  3. ↑ Pracownia Antropologii Praktycznej, Instytut Etnologii Uniwersytetu Łódzkiego [dostęp 2020-06-10].
  4. ↑ Inga Kuźma - Studenci, pracownicy - USOSweb, usosweb.uni.lodz.pl [dostęp 2020-06-10].
  5. ↑ a b dr hab. Inga B. Kuźma – Dialog [dostęp 2020-06-10] (pol.).
  6. ↑ a b dr hab. Inga Kuźma, prof. UŁ – Wydział Filozoficzno-Historyczny Uniwersytetu Łódzkiego [dostęp 2020-06-10] (pol.).
  7. ↑ a b prof. UŁ dr hab. Inga Kuźma, Instytut Etnologii Uniwersytetu Łódzkiego [dostęp 2020-06-10].
  8. ↑ PTL, Ośrodek Dokumentacji i Informacji Etnograficznej Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego (ODIE) z siedzibą w Łodzi., ptl.info.pl [dostęp 2020-06-10] (pol.).
  9. ↑ Inga B. Kuźma, Homes of the Homeless: On Studying Crisis Situations, Jagiellonian University Press, czerwiec 2020, ISBN 978-83-233-4610-4 [dostęp 2020-06-10].
  10. ↑ Przegląd Socjologii Jakościowej, przegladsocjologiijakosciowej.org [dostęp 2020-06-10].
  11. ↑ https://czasopisma.marszalek.com.pl/images/pliki/ppsy/48-1/ppsy2019103.pdf
  12. ↑ http://journals.pan.pl/Content/86865/mainfile.pdf
  13. ↑ AfterMarket.pl :: domena zew.info.pl, zew.info.pl [dostęp 2020-06-10] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-10].
  14. ↑ (Nie)widoczni: niepełnosprawność i choroba w doświadczeniu osób w kryzysie bezdomności przebywających w instytucjach pomocy. Perspektywa antropologii kulturowej w badaniu podwójnego wykluczenia, Instytut Etnologii Uniwersytetu Łódzkiego [dostęp 2020-06-10].
  15. ↑ Diagnoza do Wieloletniego Programu Działań Antydyskryminacyjnych w Łodzi, Instytut Etnologii Uniwersytetu Łódzkiego [dostęp 2020-06-10].
  16. ↑ Humanistyka stosowana dla rozwoju, Instytut Etnologii Uniwersytetu Łódzkiego [dostęp 2020-06-10].
  17. ↑ REMEMBRANCE OF HER STORY: WOMEN, WAR AND PEACE – EURORESO [dostęp 2020-06-17] (ang.).
  18. ↑ Robotnicy w XIX i XX wieku - Biblioteka Cyfrowa Uniwersytetu Łódzkiego, bcul.lib.uni.lodz.pl [dostęp 2020-06-10] (pol.).

Bibliografia