Inge Borkh

Inge Borkh
Ilustracja
Inge Borkh, 1951
Imię i nazwisko

Ingeborg Simon

Data i miejsce urodzenia

26 maja 1917 lub 1921
Mannheim

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

26 sierpnia 2018
Stuttgart

Typ głosu

sopran

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

śpiewaczka

Inge Borkh, właśc. Ingeborg Simon[1] (ur. 26 maja 1917[2][3][4] lub 1921[1][5] w Mannheimie, zm. 26 sierpnia 2018 w Stuttgarcie[1][6]) – niemiecka śpiewaczka, sopran.

Życiorys

Ukończyła studia aktorskie, dopiero później zdecydowała się zostać śpiewaczką[2][3]. W latach 1938–1940 doskonaliła swój warsztat wokalny we Florencji, Mediolanie i Salzburgu[3]. Debiutowała na scenie w 1940 roku w Lucernie, jako Czipra w Baronie cygańskim Johanna Straussa i Agata w Wolnym strzelcu Carla Marii von Webera[1][2][3][5]. W kolejnych latach występowała w Bernie, Bazylei i Zurychu[3][5]. Po 1950 roku koncertowała w Niemczech, Włoszech, Hiszpanii, Portugalii i Francji, a także w Stanach Zjednoczonych[3]. Występowała też na festiwalach w Bayreuth i Salzburgu[3][5]. Śpiewała m.in. w nowojorskiej Metropolitan Opera (1958) i londyńskim Covent Garden Theatre (1959)[2][4]. Po raz ostatni wystąpiła na scenie w 1988 roku w Monachium[2].

Kreowała m.in. tytułowe role w Salome i Elektrze Richarda Straussa oraz Zyglindy w Walkirii Richarda Wagnera[3]. Od 1957 do 1994 roku była żoną śpiewaka Alexandra Welitscha[1]. Opublikowała autobiografię Ich komm’ vom Theater nicht los: Erinnerungen und Einsichten (Berlin 1996)[1][2].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f Harris M. Lentz III: Obituaries in the Performing Arts, 2018. Jefferson: McFarland & Company, 2019, s. 42. ISBN 978-1-4766-3655-9.
  2. ↑ a b c d e f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 400. ISBN 0-02-865526-5.
  3. ↑ a b c d e f g h Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 365. ISBN 83-224-0113-2.
  4. ↑ a b John Warrack, Ewan West: The Concise Oxford Dictionary of Opera. Oxford: Oxford University Press, 1996, s. 58. ISBN 0-19-280028-0.
  5. ↑ a b c d Musiklexikon. T. 1. A–E. Stuttgart-Weimar: Verlag J.B. Metzler, 2006, s. 321. ISBN 978-3-476-02087-1.
  6. ↑ Zachary Woolfe: Inge Borkh, Opera Diva of Passionate Portrayals, Dies at 97. nytimes.com, 2018-08-28. [dostęp 2021-05-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-11-03)]. (ang.).

Media użyte na tej stronie

Inge Borkh im Jahr 1951.png
Autor: Fred Erismann, Theaterfotograf Bern, Licencja: CC BY-SA 4.0
Inge Borkh im Jahr 1951