Ingo Schulze

Ingo Schulze (2004)

Ingo Schulze (ur. 15 grudnia 1962 w Dreźnie) – niemiecki pisarz.

Syn profesora fizyki i lekarki. Po rozwodzie rodziców wychowywała go matka. W latach 1983-1988 studiował filologię klasyczną oraz germanistykę na Uniwersytecie w Jenie^[1]. Przez dwa lata, od września 1988, do lutego 1990, pracował w teatrze w Altenburgu. ^[1] W roku 1993 sześć miesięcy spędził w Petersburgu, gdzie założył pierwszą darmową gazetę z ogłoszeniami ^[1]. Od września 1993 mieszka w Berlinie^[1].

Za swoją twórczość otrzymał wiele nagród literackich. Jego książki zostały przetłumaczone na 20 języków.

Dzieła

• 33 Augenblicke des Glücks, 1995 (wyd. pol. 2003, 33 mgnienia szczęścia: pamiętnik znaleziony w drodze do Petersburga)
• Simple Storys, 1998
• Der Brief meiner Wirtin, 2000
• Von Nasen, Faxen und Ariadnefäden, 2000
• Mr. Neitherkorn und das Schicksal, 2001
• Würde ich nicht lesen, würde ich auch nicht schreiben, 2002
• Neue Leben, 2005
• Handy. Dreizehn Storys in alter Manier, 2007.
• Adam und Evelyn, 2008.
• Eine, zwei, noch eine Geschichte/n, 2010

Przypisy