Ingrid Antičević-Marinović

Ingrid Antičević-Marinović
Data i miejsce urodzenia	4 października 1957 Zadar
Zawód, zajęcie	polityk, prawnik, samorządowiec
Alma Mater	Uniwersytet w Splicie
Stanowisko	posłanka do Zgromadzenia Chorwackiego (2000–2016), minister sprawiedliwości (2001–2003), obserwator w Parlamencie Europejskim (2012–2013), sędzia Sądu Konstytucyjnego (2016–2024)

Ingrid Antičević-Marinović (ur. 4 października 1957 w Zadarze^[1] jako Marija Antičević) – chorwacka polityk, samorządowiec i prawniczka, posłanka krajowa i obserwatorka w Parlamencie Europejskim, od 2001 do 2003 minister sprawiedliwości, sędzia Sądu Konstytucyjnego (w kadencji 2016–2024).

Życiorys

Córka Pavao i Huanity Antičević, ma starszego brata Zvonimira. Oryginalnie miała na imię Marija, zmieniła je podczas studiów. W rodzinnym Zadarze ukończyła szkołę podstawową i średnią, zaś w 1980 została absolwentką prawa na Uniwersytecie w Splicie. W tym samym roku urodziła syna Dana z małżeństwa z prawnikiem Marko Marinoviciem. W 1982 zdała egzamin adwokacki, a w 1994 notarialny. Podjęła studia doktoranckie z kryminalistyki na Uniwersytecie w Zagrzebiu, jednak nie zdała ostatniego egzaminu, nie uzyskując doktoratu. Pracowała w kancelarii swojego męża. Została pierwszą kobietą praktykującą w zawodzie prawnika w swoim mieście^[2].

W 1990 zaangażowała się działalność polityczną w ramach Socjaldemokratycznej Partii Chorwacji, w 1996 zasiadła w krajowym zarządzie partii. Przez kilka kadencji była członkinią rady miejskiej Zadaru. W 2000, 2003, 2007, 2011 i 2015 uzyskiwała z ramienia SDP mandat posłanki do Zgromadzenia Chorwackiego. W parlamencie kierowała m.in. komisją legislacyjną^[2].

Od 2001 do 2003 w dwóch rządach Ivicy Račana sprawowała funkcję ministra sprawiedliwości, administracji i samorządu lokalnego. Od 2003 do 2006 była wiceprzewodniczącą partii. Zrezygnowała z tej funkcji i wycofała się z polityki wskutek ujawnienia afery korupcyjnej dotyczącej jej męża oraz afery nadużycia władzy dotyczącej jej samej^[3]. Pozostała jednak aktywnym politykiem, ponownie uzyskiwała mandat w chorwackim parlamencie. Od kwietnia 2012 do czerwca 2013 miała status obserwatorki w Parlamencie Europejskim. W tym gremium zasiadła w Komisji ds. Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych, przystąpiła do Postępowego Sojuszu Socjalistów i Demokratów (S&D)^[4]. W 2013 nie kandydowała do Europarlamentu (m.in. ze względu na opublikowanie nagrania pokazującego słabą znajomość języka angielskiego)^[2]. 7 czerwca 2016 została wybrana sędzią Sądu Konstytucyjnego na ośmioletnią kadencję^[5].

Przypisy