Inspektor Północnej Grupy Szwadronów KOP

Inspektor Północnej Grupy Szwadronów KOP
Historia
Państwo	II Rzeczpospolita
Sformowanie	1929
Rozformowanie	1939
Dowódcy
Pierwszy	ppłk Adam Radomyski
Ostatni	ppłk Feliks Kopeć
Organizacja
Dyslokacja	garnizon Wilno
Rodzaj wojsk	kawalerii
Podległość	Dowództwo Korpusu Ochrony Pogranicza

Inspektor Północnej Grupy Szwadronów KOP – stanowisko służbowe w dowództwie Korpusu Ochrony Pogranicza.

Inspektor Północnej Grupy Szwadronów KOP został powołany rozkazem L.dz. 3349/Tj./Og.Org. z 9 grudnia 1929 roku w celu zunifikowania systemu organizacyjno-szkoleniowego oddziałów kawalerii Korpusu Ochrony Pogranicza i wojska, a tym samym przygotowania ich do realizacji zadań przewidzianych na wypadek „R” - wojny z ZSRR^[1]. 23 grudnia 1929 roku na stanowisko inspektora został wyznaczony major Adam Radomyski, dotychczasowy zastępca dowódcy 15 Pułku Ułanów Poznańskich^[2].

Inspektorowi podporządkowano, wyłącznie pod względem wyszkolenia, dwanaście z dwudziestu istniejących szwadronów kawalerii, a mianowicie:

• Szwadron Kawalerii KOP „Budsław”,
• Szwadron Kawalerii KOP „Iwieniec”,
• Szwadron Kawalerii KOP „Łużki”,
• Szwadron Kawalerii KOP „Podświle”,
• Szwadron Kawalerii KOP „Krasne”,
• Szwadron Kawalerii KOP „Stołpce”,
• Szwadron Kawalerii KOP „Kleck”,
• Szwadron Kawalerii KOP „Hancewicze”,
• Szwadron Kawalerii KOP „Bystrzyce”,
• Szwadron Kawalerii KOP „Druja”,
• Szwadron Kawalerii KOP „Olkieniki”,
• Szwadron Kawalerii KOP „Nowe Święciany”^[1].

W 1932 roku powołano Inspektora Środkowej Grupy Szwadronów KOP i dokonano zmian w dotychczasowym podziale szwadronów pomiędzy inspektorami grup szwadronów KOP (północnej i południowej). Od tego roku Inspektorowi Północnej Grupy Szwadronów KOP podlegały, pod względem wyszkolenia:

• Szwadron Kawalerii KOP „Budsław”,
• Szwadron Kawalerii KOP „Łużki”,
• Szwadron Kawalerii KOP „Podświle”,
• Szwadron Kawalerii KOP „Krasne”,
• Szwadron Kawalerii KOP „Druja”,
• Szwadron Kawalerii KOP „Olkieniki”,
• Szwadron Kawalerii KOP „Nowe Święciany”^[3].

11 kwietnia 1933 roku podpułkownik Adam Radomyski został przeniesiony z KOP na stanowisko rejonowego inspektora koni w Gródku Jagiellońskim, a jego miejsce zajął podpułkownik Bohdan Stachlewski, dotychczasowy Inspektor Południowej Grupy Szwadronów KOP^[4].

31 sierpnia 1935 roku podpułkownik Bohdan Stachlewski otrzymał przeniesienie do Komendy Straży Granicznej w Warszawie na stanowisko II zastępcy komendanta^[5].

W 1938 roku podpułkownika Władysława Mączewskiego na stanowisku inspektora zastąpił podpułkownik Feliks Kopeć.

Skład osobowy Inspektora Północnej Grupy Szwadronów KOP był jednostką funkcjonującą wyłącznie w czasie pokoju. Podczas mobilizacji był likwidowany^[6].

23 marca 1939 roku „Druja”, „Łużki”, „Podświle”, „Budsław” zostały zmobilizowane, a trzy dni później przetransportowane w rejon Wielunia i włączone w skład ćwiczebnego pułku kawalerii KOP. Dowódcą pułku został podpułkownik Feliks Kopeć^[7][8].

W skład ćwiczebnego pułku kawalerii KOP nie został wcielony Szwadron Kawalerii KOP „Olkieniki”, ponieważ był jednostką mobilizującą szwadron kawalerii dywizyjnej nr 44 dla 33 Dywizji Piechoty^[9]. W czerwcu 1939 roku zdecydowano, że Szwadron Kawalerii KOP „Nowe Święciany” będzie mobilizował szwadron kawalerii dywizyjnej dla 35 Dywizji Piechoty^[10].

Na granicy z ZSRR pozostał Szwadron Kawalerii KOP „Krasne”.

Przypisy

Bibliografia

• Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych.
• Jerzy Prochwicz. Korpus Ochrony Pogranicza w przededniu wojny. Cz. I. Powstanie i przemiany organizacyjne KOP do 1939 r.. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 3 (149), s. 148-160, 1994. Warszawa: Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe. ISSN 00437182. 
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny „W” i jego ewolucja. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Adiutor”, 2010. ISBN 978-83-86100-83-5.
• Jan Wróblewski: Armia „Łódź” 1939. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.