Inspektorat Saperów Sztabu Głównego

Inspektorat Saperów
Historia
Państwo II Rzeczpospolita
Sformowanie1936
Dowódcy
Pierwszygen. Mieczysław Dąbkowski
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnychWojska lądowe
Rodzaj wojskSaperzy
PodległośćSztab Główny WP

Inspektorat Saperów Sztabu Głównego WP – komórka organizacyjna Sztabu Głównego Wojska Polskiego II RP, organ pracy Inspektora Saperów, gen. bryg Mieczysława Dąbkowskiego w latach 1936-1939[1].

Stanowisko Inspektora Saperów zostało utworzone w drugiej połowie 1936 roku w strukturze organizacyjnej Sztabu Głównego WP. Organem pracy Inspektora było Biuro Inspektora Saperów Sztabu Głównego. Do głównych zadań Inspektora w okresie pokoju należało:

  • "techniczne kierownictwo nad całokształtem spraw fortyfikacji stałych,
  • fachowe, terminowe i zgodne z planami taktyczno-fortyfikacyjnymi wykonanie robót fortyfikacyjnych,
  • nadzór nad robotami wodnymi wykonywanymi dla celów fortyfikacyjnych przez Ministerstwo Komunikacji,
  • prowadzenie studiów nad zagadnieniami techniczno-fortyfikacyjnymi, opracowywanie typów urządzeń fortyfikacji stałej, opracowywanie instrukcji technicznych, wyszkolenie,
  • [załatwianie] spraw personalnych oficerów fortyfikacyjnych,
  • administrowanie budżetem fortyfikacyjnym"[2].

Inspektor Saperów Sztabu Głównego był równocześnie Generałem Inspekcjonującym w Generalnym Inspektoracie Sił Zbrojnych. Inspekcjonował Wojskową Szkołę Inżynierii w Warszawie (Wyższa Szkoła Inżynierii i Szkoła Podchorążych Saperów) oraz Centrum Wyszkolenia Saperów w Modlinie[3]. Wyniki przeprowadzonych inspekcji przedkładał Generalnemu Inspektorowi Sił Zbrojnych w formie corocznych sprawozdań w dniu 15 września[4].

Na wypadek wojny Inspektor przewidziany był na Naczelnego Dowódcę Saperów w Naczelnym Dowództwie WP. Wiosną 1939 roku, po przeprowadzeniu marcowej mobilizacji alarmowej, zostało powołane Naczelne Dowództwo Saperów z gen. bryg. Dąbkowskim na czele[5].

Zgodnie z planem mobilizacyjnym "W" Biuro Inspektora Saperów Sztabu Głównego razem z Rezerwą personalną oficerów Inspektoratu Saperów Sztabu Głównego z chwilą zarządzenia (ogłoszenia) mobilizacji pozostawało na etacie pokojowym. Pod względem ewidencji i uzupełnień obie instytucje centralne zostały przypisane do Ośrodka Zapasowego Saperów Nr 1 w Modlinie[6].

Struktura organizacyjna Biura Inspektora Saperów Sztabu Głównego

  • szef biura-zastępca inspektora saperów - płk Józef Siłakowski
  • oficer sztabowy do zleceń - płk inż. Konstanty Haller
  • adiutant - kpt. Jan Rypel

Wydział I Administracyjno-Kontrolny

  • szef wydziału - płk Stefan Rueger[7]
  • Referat Rachunkowo-Budżetowy
  • Referat Materiałowy
  • Referat Cenzury Rachunkowej
  • Referat Cenzury Technicznej

Wydział II Ogólnoorganizacyjny

  • szef wydziału - ppłk Jan Monkiewicz
  • Referat Ogólny - kpt. Edward Muszyński
  • Referat Wyszkolenia - kpt Roman Bębenek

Wydział Studiów

  • szef wydziału - ppłk Karol Kleczko[8]
  • oficer do zleceń - mjr Sanocki[9]
  • Referat Studiów Właściwych
  • Referat Broni Fortecznych i Pancerzy - inż. Kossowski
  • Referat Budowlany - kpt. inż. Antoni II Witkowski[10]
  • Referat Wentylacji - inż. Olszewski[11]
  • Samodzielny Referat Wodny - mjr inż. Staniewicz[12]
  • Referat Maskowania

Wydział Fortyfikacyjny

  • szef wydziału - ppłk Karol Domes

Przypisy

  1. ↑ Mieczysław Dąbkowski, Sprawozdanie ... s. 1 podał, że stanowisko inspektora saperów objął w lutym 1935 roku.
  2. ↑ Mieczysław Dąbkowski, Sprawozdanie ... s. 1-2.
  3. ↑ Mieczysław Dąbkowski, Sprawozdanie ... s. 2 i 15.
  4. ↑ Mieczysław Dąbkowski, Sprawozdanie ... s. 3.
  5. ↑ Mieczysław Dąbkowski, Sprawozdanie ... s. 16.
  6. ↑ Ryszard Rybka, Kamil Stepan, Najlepsza broń ... s. 768, 774.
  7. ↑ Mieczysław Dąbkowski, Sprawozdanie ... s. 6. Stefan Rueger (ur. 25.05.1890 r.), oficer korpusu inżynierii i saperów, podpułkownik ze starszeństwem z 01.01.1930 r., kawaler Orderu VM i Krzyża Walecznych (trzykrotnie).
  8. ↑ Mieczysław Dąbkowski, Sprawozdanie ... s. 4 podał, że szef Wydziału Studiów był ppłk inż. Eysmont. Prawdopodobnie chodzi tu o inż. Jana Ejsymont (ur. 17.10.1891), oficera korpusu inżynierii i saperów.
  9. ↑ Mieczysław Dąbkowski, Sprawozdanie ... s. 4. Prawdopodobnie chodzi tu o Stanisława Józefa Sanockiego (ur. 24.01.1893 r.), oficera korpusu uzbrojenia.
  10. ↑ Mieczysław Dąbkowski, Sprawozdanie ... s. 5. Antoni II Witkowski (ur. 21.12.1905 r.), inżynier, oficer korpusu inżynierii i saperów, porucznik ze starszeństwem z 15.08.1929 r.
  11. ↑ Mieczysław Dąbkowski, Sprawozdanie ... s. 5.
  12. ↑ Mieczysław Dąbkowski, Sprawozdanie ... s. 5. Prawdopodobnie chodzi tu o Wiktora Stanisława Jana Staniewicza (ur. 04.03.1898 r.), oficera korpusu inżynierii i saperów, kapitana ze starszeństwem z 01.01.1928 r.

Bibliografia

  • Zdzisław Józef. Cutter: Saperzy II Rzeczypospolitej. Warszawa [etc.]: Pat, 2005. ISBN 83-921881-3-6.
  • Zdzisław Józef. Cutter: Polskie wojska saperskie w 1939 r. : organizacja, wyposażenie, mobilizacja i działania wojenne. Częstochowa: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej, 2003. ISBN 83-7098-834-2.
  • Mieczysław Dąbkowski, Sprawozdanie z działalności przed wojną i w czasie wojny w myśl rozkazu komendanta Obozu WP w Băile Herculane nr 11/40 z 11 stycznia 1940 r., opracowane w Băile Herculane 9 lutego 1940 r., Archiwum Instytutu Polskiego i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie, sygn. B.I.1.c
  • Ryszard Rybka, Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny "W" i jego ewolucja, Kamil Stepan, Warszawa: Oficyna Wydawnicza "Adiutor", 2010, ISBN 978-83-86100-83-5, OCLC 674626774.
  • Rocznik Oficerski 1932
Saperzy i pionierzy II RP
Instytucje centralne
Szkolnictwo
Grupy saperów
Brygady saperów
Pułki saperów
Bataliony saperów (1921-1929)
Bataliony saperów (1929-1939)
Bataliony saperów (1939)
Kompanie saperów KOP (1931-1939)

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP