Instalacja wodociągowa

Pomnik wodociągu w Mytiszczi (Rosja)

Świeża, czysta woda dostarczona przez instalację wodociągową

Oryginalne rzymskie, ołowiane rury z widocznym szwem doprowadzające wodę do rzymskich łaźni w Bath, Wlk. Brytania

Instalacja wodociągowa (lub instalacja wodna) – układ połączonych przewodów, armatury i urządzeń, służący do zaopatrywania budynków w zimną i ciepłą wodę, spełniający wymagania jakościowe (określone w przepisach) warunków, jakim powinna odpowiadać woda do spożycia przez ludzi^[1].

Podział

Instalacje wodne dzielimy na:

• instalację wodociągową wewnętrzną (prowadzoną wewnątrz budynków)
• instalację wodociągową zewnętrzną (prowadzoną na zewnątrz od budynku do przyłącza wodociągowego)
• sieci wodociągowe

Materiały

Materiały, z których mogą być wykonywane przewody instalacji wodnych:

• tworzywo sztuczne
  • polibutylen (PB)
  • polietylen wysokiej gęstości usieciowany (PE-X)
  • kopolimer blokowy polipropylenu (PP-B)
  • kopolimer polipropylenu (PP-H)
  • kopolimer statystyczny polipropylenu (random) (PP-R)
  • warstwy: polietylenu usieciowanego, aluminium, polietylenu wysokiej gęstości (PE-X/Al/PE-HD)
  • warstwy: polietylenu usieciowanego, aluminium, polietylenu usieciowanego (PE-X/Al/PE-X)
  • warstwy: kopolimeru statystycznego polipropylenu, aluminium, kopolimeru statystycznego polipropylenu (PP-R/Al/PP-R)
  • polichlorek winylu chlorowany (PVC-C)
  • polichlorek winylu niezmiękczony (tylko do wody zimnej) (PVC-U)
• metal
  • stal węglowa zwykła ocynkowana
  • stal odporna na korozję
  • miedź (Cu-DHP)
• inne materiały, jeżeli przewody z nich wykonane zostały dopuszczone do obrotu i powszechnego stosowania w budownictwie w instalacjach wodociągowych

Rury z ołowiu

Przez wiele wieków rury wodociągowe były wytwarzane z ołowiu, dzięki jego łatwej obróbce i trwałości. Była to przyczyna problemów zdrowotnych ze względu na niewiedzę o szkodliwości ołowiu na organizm człowieka, który powoduje m.in. poronienia i wysoką śmiertelność noworodków. Ołowiane wodociągi są do dziś często spotykane. Ich oddziaływanie jest jednak relatywnie nieduże ze względu na zarastanie rur kamieniem i zaprzestanie wydzielania się ołowiu do wody, chociaż nadal są szkodliwe. Pozostałością tego są w niektórych językach nazwy 'fachowca zajmującego się wykonywaniem, naprawą, konserwacją instalacji wodno-kanalizacyjnej’, utworzone od łacińskiej nazwy ‘ołowiu’ – ang. plumber (z franc. plombiere) ‘hydraulik’.

Zobacz też

• hydrofor
• wodomierz

Przypisy

Bibliografia

• „Warunki techniczne wykonania i odbioru instalacji wodociągowych” Cobrti Instal (2003) Zeszyt 7.
• Prawo budowlane, ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. (Dz.U. z 2021 r. poz. 2351)