Instrukcja wyrażeniowa

Instrukcja wyrażeniowa to instrukcja zdefiniowana w składni określonego języka programowania, której działanie polega na wykonaniu określonego wyrażenia.

Podstawowe zasady

Instrukcja wyrażeniowa należy do kategorii instrukcji prostych. W kodzie źródłowym instrukcja taka składa się z wyrażenia, zapisanego zgodnie z zasadami danego języka oraz separatora bądź terminatora instrukcji.

Ogólnie w językach programowania:

może nie być zdefiniowanej instrukcji wyrażeniowej
dotyczy to języków, w których zdefiniowana jest odrębnie instrukcja przypisania, wywołania i inne instrukcje proste, a samo wyrażenie nie może stanowić odrębnej instrukcji, np. Pascal,
może występować instrukcja wyrażeniowa
instrukcja taka występuje zwykle jako jeden z elementów składni obok innych zdefiniowanych instrukcji, a takie instrukcje jak przypisania czy wywołania są tylko jednym z przypadków szczególnych instrukcji wyrażeniowej, np. język C,
mogą występować wyłącznie wyrażenia
tzn. język taki nie definiuje odrębnie pojęć wyrażenia i instrukcji, a każda poprawna konstrukcja może występować w roli wyrażenia bądź samodzielnej instrukcji lub jako część innej, większej konstrukcji językowej, np. Icon, Algol 68.

Pewne konstrukcje językowe, typowe, występujące w większości języków programowania wysokiego poziomu, mogą być w nomenklaturze każdego z tych języków zaliczone do odrębnej konstrukcji – instrukcji. Przykładem jest proceduralne wywołanie podprogramu (tj. takie w którym rezultat, o ile w ogóle występuje, jest odrzucony – ignorowany). W języku C takie wywołanie jest po porostu wyrażeniem składającym się w tym specyficznym przypadku z wywołania funkcji, co implikuje zaliczanie takiej instrukcji do instrukcji wyrażeniowej. Natomiast w innych językach, np. Pascal, PL/I, Visual Basic i in., zdefiniowane jest odrębne pojęcie instrukcji wywołania.

Instrukcje wyrażeniowe w językach programowania

Język C

W języku C instrukcja wyrażeniowa jest jedną z podstawowych konstrukcji i obejmuje takie przypadki szczególne jak:

  • przypisanie
  • wywołanie podprogramu
  • inne, poprawne wyrażenie.

Przykładowe instrukcje wyrażeniowe:

a=1; /* znak = jest operatorem, a przypisanie wyrażeniem */
a++; /* rezultat wyrażenia jest ignorowany, ale występuje efekt uboczny */
printf("a=%d",a); /* wywołanie podprogramu również jest wyrażeniem */

Algol 68, Icon

Mimo że te języki znacząco się od siebie różnią, w rozpatrywanym kontekście ich idea jest jednolita: każda poprawna i zdefiniowana w danym języku konstrukcja jest wyrażeniem, a każde wyrażenie może stanowić samodzielną konstrukcję – instrukcję wyrażeniową, lub może być oczywiście częścią innego większego wyrażenia.

Przykład w języku Icon:

 while(read(plik,a)) do write(a)

Bibliografia

Instrukcje w językach programowania
Instrukcje proste
Instrukcje sterujące
Pozostałe
Instrukcje strukturalne
Instrukcje sterujące
Pozostałe
Inne