Instytut Badawczy Gospodarki Wodnej im. T. G. Masaryka

Instytut Badawczy Gospodarki Wodnej im. T. G. Masaryka Výzkumný ústav vodohospodářský T. G. Masaryka T. G. Masaryk Water Research Institute
(c) ŠJů, Wikimedia Commons, CC BY 4.0
Data założenia	1919
Patron	Tomáš Masaryk
Państwo	Czechy
Adres	Podbabská 2582/30, Praga 6, 160 00
Dyrektor	Mark Rieder
Położenie na mapie Pragi Instytut Badawczy Gospodarki Wodnej im. T. G. Masaryka
Położenie na mapie Czech (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Instytut Badawczy Gospodarki Wodnej im. T. G. Masaryka
50°07′02,38″N 14°23′33,91″E/50,117328 14,392753
Strona internetowa

Instytut Badawczy Gospodarki Wodnej im. T. G. Masaryka^[1] (cz. Výzkumný ústav vodohospodářský T. G. Masaryka, VÚV) – instytut badawczy czeskiego Ministerstwa Środowiska. Powołany w 1919 roku jako Państwowy Instytut Hydrologiczny (Státní ústav hydrologický). W obecnej postaci istniejący od 1 stycznia 2007 roku (powołany aktem ministra z 12 grudnia 2006).

Historia

Państwowy Instytut Hydrologiczny powołała czechosłowacka rada ministrów 19 grudnia 1919 roku jako jeden z pierwszych instytutów nowo powstałego państwa. Budowa siedziby instytutu, w międzyczasie połączonego z instytutem hydrotechnicznym, na praskich Dejvicach zakończyła się w 1933 roku. Połączone instytuty z okazji 80. urodzin prezydenta Tomáša Garrigue'a Masaryka w 1930 przemianowano na Státní výzkumné ústavy hydrologický a hydrotechnický T. G. Masaryka. Nazwę w 1946 roku skrócono jako Státní ústav hydrologický T. G. Masaryka, a w 1951 ze względów politycznych usunięto patrona, a placówka przyjęła nazwę Výzkumný ústav vodohospodářský (VÚV)^[2].

Zgodnie z pierwotnymi planami czechosłowacka służba hydrologiczna miała być związana z urzędami ziemskimi w Pradze, Brnie, Bratysławie i Użhorodzie. Ostatecznie regionalny oddział instytutu w Ostrawie powstał w 1942 roku, w Brnie w 1949 roku, a w Bratysławie w 1951 roku. Ten ostatni został usamodzielniony w ramach federalizacji państwa w 1968 roku jako Výskumný ústav vodného hospodárstva, a placówki w Ostrawie i Brnie pozostały filiami VÚV^[2].

Do zadań z początkowego zakresu hydrologii i hydrotechniki po II wojnie światowej, zwłaszcza od 1951 roku, zaczęły dochodzić kolejne gałęzie gospodarki wodnej, w tym zagadnienia ochrony wód i monitoringu jakości wód. Jednocześnie służba hydrologiczna i meteorologiczna przeszła do innego instytutu (obecnie Czeski Instytut Hydrometeorologiczny). Z kompetencji instytutu wówczas usunięto również zagadnienia związane z glebami. Gospodarka ściekowa została zaś włączona w te kompetencje w roku 1999^[2].

Instytut początkowo podlegał czechosłowackiemu ministerstwu robót publicznych. Resort środowiska przejęło go po powstaniu odpowiedniego ministerstwa w roku 1989. Rok później przywrócono mu imię Masaryka. Nowy status instytut uzyskał na przełomie lat 2006 i 2007^[2].

Zakres działalności

Działalność badawcza instytutu dotyczy przede wszystkim hydrosfery i jej ochrony. Obejmuje to kwestie hydrologiczne (także hydrauliczne i hydrogeologiczne), m.in. ilość zasobów wodnych – powierzchniowych i podziemnych, a w konsekwencji zapobieganie suszy i powodzi. Ochrona wód przed zanieczyszczeniami dotyczy nie tylko gospodarki ściekami, ale również sięga składowisk odpadów. Instytut jest odpowiedzialny za monitoring jakości wód, z czym związane jest utrzymywanie krajowego laboratorium referencyjnego. Związana jest z tym również działalność naukowa w zakresie hydrobiologii stosowanej^[3].

Instytut bierze udział we wdrażaniu unijnego prawa dotyczącego ochrony wód^[3].

Instytut od 1959 roku wydaje czasopismo naukowe „Vodohospodářské technicko-ekonomické informace” (VTEI) o identyfikatorze ISSN 0322–8916 (wersja on-line 1805-6555). W okresie 1999–2015 było ono dodatkiem do pisma „Vodní hospodářství”^[4].

Filie terenowe skupiają się na badaniu wód dorzecza Odry i Morawy^[2][3].

Przypisy