Instytut Herdera w Marburgu

(c) Foto von Hydro bei Wikipedia, CC BY-SA 4.0

Instytut Herdera:
po lewej dyrekcja, po prawej budynek główny

Instytut Herdera do Badań Historycznych nad Europą Środkowo-Wschodnią – Instytut Wspólnoty Leibniza (niem. Herder-Institut für historische Ostmitteleuropaforschung – Institut der Leibniz-Gemeinschaft) – ponadregionalny, pozauniwersytecki ośrodek badań historycznych nad Europą Środkowo-Wschodnią z siedzibą w Marburgu. Założony w roku 1950 przez Radę Naukową im. Johanna Gottfrieda Herdera instytut należy do Wspólnoty im. Leibniza (Leibniz-Gemeinschaft). Instytut zajmuje się Polską, Czechami, Słowacją, Estonią, Łotwą i Litwą.

Obecnie działalność Instytutu skierowana jest na ciągłą dokumentację literatury dotyczącej tych państw, zbieraniu i opracowywaniu źródeł do historii Europy środkowo-wschodniej oraz na opracowywaniu podręczników dotyczących historii krajowej, regionalnej i narodowej tego obszaru. Instytut jest jednym z uczestników Wirtualnej Biblioteki Fachowej Europy Wschodniej (Virtuelle Fachbibliothek Osteuropa – ViFaOst).

Zbiory

• Biblioteka (350 000 tomów, 1300 periodyków)
• Zbiór prasy (10 500 tomów, ok. 5 milionów wycinków)
• Archiwum graficzne (ok. 550 000 dokumentów graficznych)
• Zbiór map (33 000 map, 1200 map dawnych, 6300 zdjęć lotniczych)
• Archiwum dokumentacji (600 metrów bieżących półek)
• Baza danych dot. Europy środkowo-wschodniej (ok. 560 000 pozycji)

Linki zewnętrzne

• Strona Instytutu im. Herdera