Instytut Historyczny Uniwersytetu Wrocławskiego

Instytut Historyczny Uniwersytetu Wrocławskiego
Uniwersytet Wrocławski
Ilustracja
Pałac Książąt Legnicko-Brzeskich we Wrocławiu
Data założenia

1945

Państwo

 Polska

Adres

Szewska 49, Miasto Wrocław – Stare Miasto

Położenie na mapie Wrocławia
Mapa konturowa Wrocławia, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Instytut Historyczny Uniwersytetu Wrocławskiego”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Instytut Historyczny Uniwersytetu Wrocławskiego”
51°06′45,59″N 17°02′08,14″E/51,112664 17,035594
Strona internetowa
Siedziba Instytutu Historycznego UWr przy ulicy Szewskiej 49

Instytut Historyczny Uniwersytetu Wrocławskiego – jednostka dydaktyczno-naukowa należąca do struktur Wydziału Nauk Historycznych i Pedagogicznych Uniwersytetu Wrocławskiego. Dzieli się na 12 zakładów i 8 pracowni naukowych. Ponadto w skład instytutu wchodzi samodzielna biblioteka naukowa[1]. Posiada uprawnienia do nadawania stopni naukowych doktora i doktora habilitowanego oraz wnioskowania o nadanie tytułu naukowego profesora[2].

Profil naukowo-dydaktyczny

Instytut Historyczny Uniwersytetu Wrocławskiego prowadzi działalność dydaktyczną i badawczą związaną z historią polityczną, społeczną i gospodarczą w jej poszczególnych epokach i różnych aspektach. Główne aspekty działalności naukowo-badawczej instytutu dotyczącą problematyki związanej z: dziejami zachodnich i wschodnich prowincji rzymskich, epigrafią grecką i łacińską, historią filozofii i religii, demografią historyczną Słowiańszczyzny Zachodniej, dziejopisarstwem średniowiecznej wsi polskiej, przemysłem i demografią Śląska, historią miast śląskich, Niemiec i stosunków polsko-niemieckich, parlamentaryzmem polskim, kulturą staropolską, polską myślą polityczną XIX i XX wieku, problemami mniejszości narodowych w Europie, dziejami emigracji polskiej, historią w programach szkolnych, naukami pomocniczymi historii, genealogią polską, historią Śląska i Prus Wschodnich, dziejami Afryki Północnej w starożytności, dziejami Grecji i Rzymu, historią wojskowości, dziejami Galicji i polskich kresów wschodnich oraz dziejami Litwy i Ukrainy[2].

Dzieje Instytutu

Instytut powstał jako jedna z pierwszych jednostek Uniwersytetu Wrocławskiego w 1945, którego twórcami byli naukowcy przybyli w znacznej części z Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Związanych z nim było wielu wybitnych badaczy, m.in.: Władysław Czapliński, Stefan Inglot, Tadeusz Kotula i Henryk Zieliński. Pracownicy naukowi instytutu zajmowali też często najważniejsze stanowiska w hierarchii uniwersyteckiej – rektorów: Marian Orzechowski (1971–1975), Wojciech Wrzesiński (1990–1995), Romuald Gelles (1999–2002), Przemysław Wiszewski (od 2020) oraz prorektorów: Jerzy Maroń (2002–2005), Rościsław Żerelik (1999–2002), Krzysztof Nawotka (2005–2008) i Grzegorz Hryciuk (2012–2016), wielokrotnie obejmowali też funkcję dziekanów na swoich wydziałach. Instytut początkowo afiliowany był przy Wydziale Filozoficzno-Historycznym, od reorganizacji struktur uniwersyteckich w 1988 przy Wydziale Nauk Historycznych i Pedagogicznych.

Władze (2020–2024)

Dyrektor: dr hab. Filip Wolański, prof. UWr
Zastępca dyrektora ds. dydaktycznych: dr hab. Barbara Techmańska
Zastępca dyrektora ds. nauki i współpracy z zagranicą: prof. dr hab. Jakub Tyszkiewicz
Zastępca dyrektora ds. inwestycji: dr hab. Miron Urbaniak, prof. UWr

Poczet dyrektorów

prof. Wojciech Wrzesiński, dyrektor instytutu oraz rektor UWr

Kierunki kształcenia

Instytut Historyczny Uniwersytetu Wrocławskiego oferuje studia na następujących kierunkach i specjalnościach w ramach studiów pierwszego trwających 3 lata i kończących się uzyskaniem tytułu zawodowego licencjata w ramach studiów stacjonarnych (dziennych) i niestacjonarnych (zaocznych)[3]:

  • dziedzictwo kultury materialnej – ochrona, promocja, gospodarowanie (studia dzienne)
    • gospodarowanie dziedzictwem kultury materialnej
    • turystyka historyczna
  • historia
    • amerykanistyka (studia dzienne)
    • archiwistyka i zarządzanie dokumentacją (studia dzienne i zaoczne)
    • dokumentalistyka konserwatorska (studia dzienne)
    • regionalistyka (studia dzienne)
    • specjalność nauczycielska (studia dzienne i zaoczne)
  • militarioznawstwo (studia dzienne)
    • popularyzacja wiedzy o militariach
    • animacja odtwórstwa historycznego
  • european cultures (studia dzienne, w języku angielskim)

Po ukończeniu studiów I stopnia ich absolwenci mogą kontynuować dalsze kształcenie w ramach studiów drugiego stopnia (magisterskich uzupełniających), kończących się uzyskaniem tytułu magistra, które trwają 2 lata. Do wyboru są następujące kierunki i specjalności w ramach studiów dziennych i zaocznych[3]:

  • historia cywilizacji śródziemnomorskich (studia dzienne)
  • public history (studia dzienne, w języku angielskim)
  • historia w przestrzeni publicznej (studia dzienne)
  • historia (studia dzienne)
    • archiwistyka i zarządzanie dokumentacją (studia dzienne i zaoczne)
    • dokumentalistyka konserwatorska (studia dzienne i zaoczne)
    • regionalistyka (studia dzienne)
    • specjalność nauczycielska (studia dzienne i zaoczne)

W roku akademickim 2020/2021 w instytucie nie są prowadzone żadne studia podyplomowe[4]. Przy instytucie działa Kolegium Doktorskie Historii należące do Wydziału Nauk Historycznych i Pedagogicznych Uniwersytetu Wrocławskiego. Kształcenie w nim trwa 4 lata i kończy się uzyskaniem stopnia naukowego doktora nauk humanistycznych[5]. W 2008 roku w instytucie kształciło się 1357 studentów w trybie dziennym i zaocznym[6].

Struktura organizacyjna

Zakład Antropologii Historycznej

Zakład Antropologii Historycznej realizuje w ramach programu studiów historycznych zajęcia z metodologii badań historycznych, historii historiografii, podstawy socjologii, informatyki dla historyków. Zakład prowadzi specjalizację przedmiotową: Jednostka, grupa, społeczeństwo w poznaniu historycznym, poświęconą dziejom kultury i społeczeństwa od końca średniowiecza do początku XX w. Ponadto Zakład prowadzi seminaria doktorskie, magisterskie i licencjackie, a także wykłady i konwersatoria problemowe: Miłość staropolska, Elity w Polsce od średniowiecza do początku XX w., Rodzina i gospodarstwo domowe w Polsce nowożytnej, Rodzina w społeczeństwie polskim XVI-XIX w., Przestępczość w Polsce XVI-XVIII w., Wspólne dzieje Polski, Czech i Węgier[7].

Pracownicy:
  • Kierownik: dr hab. Marek Górny, prof. UWr
  • dr hab. Paweł Klint

Zakład Dydaktyki Historii i Wiedzy o Społeczeństwie

Zakład Dydaktyki Historii i WOS UWr powstał 28 grudnia 1972 r. decyzją rektora, prof. dra hab. Mariana Orzechowskiego, która weszła w życie 1 stycznia 1973 r. Inicjatorem jego powstania i pierwszym kierownikiem był doc. Karol Fiedor. Zakład Dydaktyki Historii i wiedzy o społeczeństwie koncentruje się na badaniach nad historią nauczania historii, historią wychowania na przestrzeni dziejów, wychowaniem obywatelskim oraz problematyką regionalizmu w dydaktyce historii i WOS oraz problematyki kształcenia nauczycieli. Dotyczą one także skuteczności metod i środków dydaktycznych, sposobów ewaluacji oraz stosowania współczesnych mediów w edukacji. Zakład współpracuje z Uniwersytetem Masaryka w Brnie i Międzynarodowym Stowarzyszeniem Dydaktyków Historii oraz Międzynarodowym Instytutem Badań nad Podręcznikiem Szkolnym w Brunszwiku[8].

Kierownicy Zakładu
Lata
urzędowania
Kierownik
1 stycznia 1973 – 1 września 1979doc. Karol Fiedor
1 września 1979 – 31 sierpnia 1986doc. Romuald Gelles
31 sierpnia 1986 – 1 września 2018prof. dr hab. Grażyna Pańko
od 1 września 2018dr hab. Joanna Wojdon, prof. UWr
Pracownicy
  • Kierownik: dr hab. Joanna Wojdon, prof. UWr
  • prof. dr hab. Jacek Piotrowski
  • dr hab. Karol Sanojca, prof. UWr
  • dr hab. Barbara Techmańska
  • dr Małgorzata Skotnicka-Palka
  • dr Dorota Wiśniewska

Zakład Historii Europy Wschodniej

Pracownicy:

Zakład Historii Gospodarczej, Demografii i Statystyki

Zakład Historii Gospodarczej, Demografii i Statystyki został założony w 1946 r. jako Katedra Historii Gospodarczej i Społecznej przez prof. dra hab. Stefana Inglota. Jego pracownicy naukowi prowadzą badania z zakresu: migracji ze szczególnym uwzględnieniem migracji powojennych, dziejów miast śląskich od poł. XVIII w., historii kobiet śląskich w XIX i XX w., przemian demograficznych i społeczno-zawodowych na Śląsku w XIX i XX w., sprzedaży nieruchomości gruntowych i mieszkalnych w miastach wojewódzkich ziem zachodnich i północnych Polski w latach 1990–2008, tworzenia się rynku nieruchomości, migracji powojennych na ziemiach polskich, epoki staropolskiej (XVI-XVIII w.), historii mentalności, społecznej roli Kościoła, dziejów podróży oraz oświaty, wychowania, historii medycyny, polskiej myśli ekonomicznej w okresie staropolskim, literatury rolniczej, pieniądza i bankowości emisyjnej w XX w. i biografistyki historii gospodarczej[9].

Kierownicy Zakładu
Lata
urzędowania
Kierownik
1946–1972prof. dr hab. Stefan Inglot
1972–1995prof. dr hab. Zbigniew Kwaśny
1995–2002dr hab. Marek Górny, prof. UWr
2002–2018prof. dr hab. Elżbieta Kościk
od 2018dr hab. Tomasz Głowiński, prof. UWr
Pracownicy:
  • Kierownik: dr hab. Tomasz Głowiński, prof. UWr
  • dr hab. Piotr Badyna
  • dr Jacek Jędrysiak
  • dr Aleksandra Ziober

Zakład Historii Kultury Materialnej

Zakład Historii Kultury Materialnej powstał w październiku 2004 r. Od początku swego istnienia kieruje nim dr hab. Jan Kęsik, prof. UWr. Jest to interdyscyplinarny zespół składający się z historyków, historyków sztuki, prawników oraz architektów, specjalizujących się w zakresie historii architektury i rewitalizacji zabytków. Badania nad kulturą materialną obejmują sferę aktywności materialnej człowieka. Utworzenie Zakładu umożliwiło stworzenie zespołu zajmującego się historią kultury materialnej od średniowiecza aż po epokę industrialną i postindustrialną. Działalność Zakładu jest ściśle powiązana z realizowaną na studiach historycznych specjalnością zawodową – dokumentalistyka konserwatorska. W jej ramach przygotowywani są specjaliści w zakresie ochrony dóbr kultury materialnej[10].

Pracownicy:

Zakład Historii Najnowszej

Pracownicy:

Zakład Historii Polski i Powszechnej do XV w.

Zakład Historii polski i Powszechnej do XV w. powstał w 1945 r. jako jeden z pierwszych na terenie Instytutu Historycznego. Jego twórcami była para mediewistów: Ewa Maleczyńska i Karol Maleczyński.

Kierownicy Zakładu
Lata
urzędowania
Kierownik
1945–1970prof. zw. dr hab. Ewa Maleczyńska
1970–1979prof. dr hab. Roman Heck
1979–2001prof. zw. dr hab. Lech Tyszkiewicz
od 2001prof. zw. dr hab. Mateusz Goliński
Pracownicy:

Zakład Historii Polski i Powszechnej od XVI do XVIII w.

Pracownicy:
  • Kierownik: prof. zw dr hab. Leszek Ziątkowski
  • prof. zw. dr hab. Jerzy Maroń
  • dr hab. Filip Wolański, prof. UWr
  • dr hab. Robert Kołodziej, prof. UWr
  • dr hab. Małgorzata Kowalczyk
  • dr Daniel Wojtucki
  • dr Jakub Węglorz

Zakład Historii Polski i Powszechnej od XIX i XX w.

Pracownicy:
  • Kierownik: prof. dr hab. Krzysztof Kawalec
  • prof. dr hab. Paweł Jaworski
  • dr hab. Piotr Cichoracki, prof. UWr
  • dr hab. Joanna Dufrat
  • dr hab. Grzegorz Kulka
  • dr Monika Piotrowska-Marchewa
  • dr Mateusz Nowikiewicz

Zakład Historii Starożytnej

Pracownicy:
  • Kierownik: prof. zw. dr hab. Krzysztof Nawotka
  • dr hab. Małgorzata Pawlak prof. UWr
  • dr hab. Andrzej Łoś, prof. UWr
  • dr hab. Andrzej Wypustek
  • dr hab. Adam Pałuchowski
  • dr Dominika Grzesik
  • dr Wojciech Pietruszka

Zakład Historii Śląska

Zakład Historii Śląska został założony w 1953 r. w Instytucie Historii Polskiej Akademii Nauk, co związane było z pracami nad wielotomową Historią Śląska. W 1965 r. Instytut Historii PAN zlikwidował swoje struktury we Wrocławiu, na mocy porozumienia zawartego między Polską Akademią Nauk a Uniwersytetem Wrocławskim Zakład został przeniesiony do tego ostatniego i włączony w struktury Instytutu Historycznego. Realizacja kolejnych tomów Historii Śląska była do 1989 r. największym osiągnięciem naukowo-wydawniczym zakładu, decydowała również przez szereg lat o jego charakterze; dysponował m.in. etatami „niedydaktycznymi”. W latach 90. XX w. największym osiągnięciem zakładu były trzy tomy dzieła Mieczysława Patera o polskich postawach i dążeniach narodowych na Śląsku. W 2002 r. ukazała się nowa, jednotomowa Historia Śląska pod redakcją Marka Czaplińskiego[11].

Kierownicy Zakładu
Lata
urzędowania
Kierownik
1965–1977prof. zw. dr hab. Stanisław Michalkiewicz
1977–1981prof. zw. dr hab. Józef Andrzej Gierowski
1981–2001prof. zw. dr hab. Mieczysław Pater
2001–2012prof. zw. dr hab. Marek Czapliński
od 2012prof. dr hab. Gabriela Wąs
Pracownicy:
  • Kierownik: prof. dr hab. Gabriela Wąs
  • dr hab. Tomasz Przerwa prof. UWr
  • dr Jacek Dębicki
  • dr Jarosław Szymański
  • dr Krzysztof Siwek

Zakład Nauk Pomocniczych Historii i Archiwistyki

Pracownicy:

Pracownia Bibliografii Historii Śląska

Skład osobowy Pracowni
  • Kierownik: dr hab. Karol Sanojca, prof. UWr
  • dr hab. Małgorzata Pawlak, prof. UWr

Pracownia Atlasu Historycznego

Skład osobowy Pracowni:
  • kierownik: prof. dr hab. Grzegorz Strauchold

Pracownia Badań nad Dziejami Zakonów i Kongregacji Kościelnych

Skład osobowy Pracowni:
  • Kierownik: prof. dr hab. Marek Derwich

Pracownia Badań nad Polską Emigracją w Niemczech po 1945 roku

Skład osobowy:
  • Kierownik: prof. dr hab. Krzysztof Ruchniewicz

Pracownia Dziejów Kościołów i Mniejszości Narodowych

Skład osobowy Pracowni:
  • Kierownik: prof. dr hab. Gabriela Wąs

Pracownia Badań nad Wczesnymi Dziejami Europy Środkowej

Skład osobowy Pracowni
  • Kierownik: prof. dr hab. Stanisław Rosik

Pracownia Dokumentacji Dziedzictwa Kulturowego

Skład osobowy Pracowni
  • Kierownik: prof. dr hab. Elżbieta Kaszuba

Pracownia Edytorstwa Źródeł Historycznych

Skład osobowy Pracowni
  • Kierownik: dr hab. Wojciech Mrozowicz, prof. UWr

Pracownia Komputerowa

Pracownia powstała w 1996 r. Jej kierownikiem od początku jest dr hab. Marek Górny, prof. UWr.

Wydawnictwa

Instytut wydaje własny kwartalnik historyczny „Sobótka”, który stanowi podstawowe czasopismo dla wszystkich badaczy przeszłości tego regionu[12].

Biblioteka

Instytut posiada własną bibliotekę z ok. 133 tys. jednostek inwentarzowych, w tym m.in. 32 tys. woluminami czasopism i 92 tys. woluminami druków zwartych. Zbiór czasopism liczy 1489 tytułów, w tym 69 tytułów bieżących polskich i 38 tytułów bieżących zagranicznych. Biblioteka mieści się na I piętrze budynku instytutu przy ul. Szewskiej 49[13]. W styczniu 2014 roku na mocy uchwały Senatu Uniwersytetu Wrocławskiego otrzymała ona imię Profesora Adama Galosa[14].

Siedziba

Od początku swojego istnienia Instytut mieści się w Pałacu Książąt Legnicko-Brzeskich we Wrocławiu, mieszczącym się przy ulicy Szewskiej 49. Budynek powstał w średniowieczu jako miejska rezydencja Piastów legnicko-brzeskich. W 1709 r. od potomków Piastów budynek przeszedł w ręce sióstr urszulanek. W 1811 r. budynki przy Szewskiej 49 po urszulankach przejęła Policja Państwowa[15]. W latach 1896–1898 budynek został przebudowany (dobudowano dodatkowe skrzydła), mimo to zachowując sklepienia gotyckie, renesansowe detale, sklepienia ze sztukatorską dekoracją barokową[16]. Od jesieni 2016 roku rozpoczął się kapitalny remont siedziby instytutu rozłożony na trzy etapy. Przewidywany zakres prac przewiduje się na koniec 2021 roku[17].

Opis wnętrz budynku jako siedziby policji znajdziemy w powieściach Marka Krajewskiego o Eberhardzie Mocku. Po przeniesieniu siedziby policji na ul. Podwale, dokonano adaptacji budynku przy ul. Szewskiej 49 na potrzeby Uniwersytetu. Budynek Instytutu Historycznego jest także jednym z miejsc akcji kryminału z czasów PRL-u Sztylet Wenecki Zbigniewa Kubikowskiego (pod pseudonimem Jacek Joachim).

Doktoraty honoris causa UWr przyznane z inicjatywy instytutu

Instytut Historyczny UWr był inicjatorem przyznania siedemnastu godności doktora honoris causa uczelni:

Byli pracownicy Instytutu Historycznego

Znani studenci

Przypisy

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Wrocław location map2.png
Autor:
OpenStreetMap contributors
, Licencja: CC BY-SA 2.0
Mapa Wrocławia, Polska
Lower Silesian Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of [[:en:Lower Silesian Voivodeship]Lower Silesian Voivodeship]], Poland. Geographic limits of the map:
  • N: 51.9134 N
  • S: 49.9809 N
  • W: 14.7603 E
  • E: 17.9091 E
Education - Grad Hat.svg
Autor: Krzysztof Szymański, Licencja: CC BY 2.5
Czapeczka studencka
Wrocław Szewska 49 sm.jpg
Autor: Sławomir Milejski, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Pałac książąt legnicko-brzeskich, ob. budynek Uniwer. Wr. Szewska 49, Miasto Wrocław - Stare Miasto
Wrzesinski.jpg
Autor: Ryszard Świtacz, Pracownia Reprografii Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu, Licencja: CC BY-SA 1.0
prof. Wojciech Wrzesiński podczas spotkania w Auli Leopoldina we Wrocławiu na uroczystości 30-lecia pracy naukowej prof. Henryka Zielińskiego
Szewska 49, Wrocław.jpg
Autor: Sajgan, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Główna Siedziba Wrocławskiej Policji, miejsce pracy Eberharda Mocka, dziś ulica Szewska (Shuhbrucke) 49, mieszcząca Instytut Filologii Klasycznej i Kultury Antycznej jak i Historii