Instytut Organizacji i Mechanizacji Budownictwa

Instytut Organizacji i Mechanizacji Budownictwa – jednostka organizacyjna Ministerstwa Budownictwa Przemysłowego, istniejąca w latach 1951–1961, powołana z zadaniem organizowania i wykonywania prac naukowo-badawczych w dziedzinie organizacji i mechanizacji budownictwa, mającego na celu postęp techniczny i ekonomiczny.

Powołanie instytutu

Na podstawie zarządzenia Ministra Budownictwa Przemysłowego z 1951 r. w sprawie utworzenia Instytutu Organizacji i Mechanizacji Budownictwa ustanowiono Instytut[1]. Powołanie Instytutu pozostało w związku ustawą z 1951 r. o tworzeniu instytutów naukowo-badawczych dla potrzeb gospodarki narodowej[2].

Zwierzchni nadzór nad instytutem sprawował Minister Budownictwa Przemysłowego.

Zadania Instytutu

Zadaniem Instytutu było organizowanie i wykonywanie prac naukowo-badawczych w dziedzinie organizacji i mechanizacji budownictwa, mających na celu postęp techniczny i ekonomiczny; w szczególności do zadań Instytutu należało[1]:

  • prowadzenie prac naukowo-badawczych według ustalonego planu, opartego na wytycznych narodowych planów gospodarczych, i zatwierdzonego przez Ministra Budownictwa Przemysłowego,
  • prowadzenie badań technicznych i ekonomicznych w zakresie organizacji budownictwa oraz produkcji pomocniczych dla budownictwa,
  • prowadzenie badań technicznych i ekonomicznych w zakresie mechanizacji produkcji budowlano-montażowej i produkcji zakładów pomocniczych oraz konstrukcji prototypów maszyn, sprzętu i narzędzi budowlanych,
  • prowadzenie badań w zakresie ekonomiki przedsiębiorstw budowlano-montażowych i produkcji pomocniczej,
  • stawianie wniosków i inicjowanie wykonania nowych typów maszyn budowlanych przez przemysł krajowy i inicjowanie typizacji elementów maszyn budowlanych;
  • popularyzacja rezultatów przeprowadzanych badań i prac oraz współdziałanie w praktycznym zastosowaniu uzyskanych wyników;
  • występowanie do Ministra w przedmiocie wprowadzania nowych metod i rozwiązań w zakresie organizacji i mechanizacji budownictwa, celem ich szerokiego stosowania;
  • opiniowanie i przeprowadzanie ekspertyz w sprawach związanych z organizacją i mechanizacją budownictwa;
  • utrzymanie łączności z odpowiednimi instytucjami i organizacjami w kraju i za granicą, wykorzystywanie ich doświadczeń, a zwłaszcza doświadczeń praktycznych i zdobyczy teoretycznych Związku Radzieckiego oraz krajów demokracji ludowej;
  • przygotowanie i doskonalenie nowego typu kadr naukowych w zakresie organizacji i mechanizacji budownictwa;
  • prowadzenie na zlecenie Głównego Instytutu Dokumentacji Naukowo-Technicznej – Działowego Ośrodka Dokumentacji Naukowo-Technicznej w zakresie uzgodnionym z władzami Instytutu, a obejmującym tematykę organizacji i mechanizacji budownictwa;
  • prowadzenie biblioteki;
  • opracowanie i redagowanie publikacji naukowych i popularyzatorskich, podręczników, czasopism, biuletynów, sprawozdań, instrukcji, druków oraz współpraca w tej dziedzinie z zainteresowanymi instytucjami;
  • organizowanie konferencji i zjazdów naukowych, wykładów, odczytów i wystaw.

Kierowanie Instytutem

Na czele Instytutu stał dyrektor, który kierował samodzielnie działalnością Instytutu i był za nią odpowiedzialny.

Dyrektor zarządzał Instytutem przy pomocy 2 zastępców, mających przydzielony zakres prac, za który odpowiadali przed dyrektorem.

Rada Naukowa

Przy Instytucie działała Rada Naukowa.

Rada Naukowa składała się z przewodniczącego, jego zastępcy oraz co najmniej 9 członków, powoływanych na okres lat 3 spośród przedstawicieli nauki i znawców zagadnień, wchodzących w zakres działania Instytutu. Przewodniczącego, jego zastępcę oraz członków Rady Naukowej powoływał Minister Budownictwa Przemysłowego.

Do zakresu działania Rady Naukowej należy:

  • inicjowanie prac naukowo-badawczych,
  • opiniowanie planów prac oraz preliminarzy dochodów i wydatków Instytutu,
  • -wypowiadanie się w sprawach dotyczących organizacji Instytutu,
  • rozpatrywanie innych spraw na zlecenie Ministra lub na wniosek przewodniczącego Rady.

Zniesienie Instytutu

Na podstawie zarządzenie Przewodniczącego Komitetu Pracy i Płac z 1961 r. w sprawie ustalenia wykazu instytutów naukowo-badawczych uważanych za instytuty techniczne zlikwidowano Instytut[3].

Przypisy

  1. ↑ a b Zarządzenie Ministra Budownictwa Przemysłowego z dnia 24 kwietnia 1951 r. w sprawie utworzenia Instytutu Organizacji i Mechanizacji Budownictwa. M.P. z 1951 r. nr 59, poz. 783.
  2. ↑ Ustawa z dnia 8 stycznia 1951 r. o tworzeniu instytutów naukowo-badawczych dla potrzeb gospodarki narodowej. Dz.U. z 1951 r. nr 5, poz. 38.
  3. ↑ Zarządzenie Przewodniczącego Komitetu Pracy i Płac z dnia 31 października 1961 r. w sprawie ustalenia wykazu instytutów naukowo-badawczych uważanych za instytuty techniczne. M.P. z 1961 r. nr 95, poz. 404.