Instytut Wojskowo-Techniczny
Instytut Wojskowo-Techniczny - instytut naukowo-badawczy Wojska Polskiego II RP.
14 czerwca 1919 roku Minister Spraw Wojskowych generał porucznik Józef Leśniewski powierzył organizację i kierownictwo Instytutu Wojskowo-Technicznego pułkownikowi Wiktorowi Niesiołowskiemu. Szef instytutu podlegał Ministrowi Spraw Wojskowych za pośrednictwem I Wiceministra Spraw Wojskowych i posiadał uprawnienia szefa departamentu. Zadaniem instytutu było „pielęgnowanie i rozwój wszystkich gałęzi techniki wojennej”[1].
Wewnętrzną strukturę instytutu tworzyły sekcje: Broni, Ekwipunku, Inżynierii, Maszynowo-Elektryczna, Ogólno-Fizykalna i Chemiczno-Techniczna. W sierpniu 1919 w skład instytutu włączona została Sekcja Elektrotechniczna, wyłączona z Departamentu Techniczno-Komunikacyjnego.
Pod koniec 1919 roku organizacja Instytutu przedstawiała się następująco:
- I Sekcja Broni
- II Sekcja Ekwipunku
- III Sekcja Inżynierii
- IV Sekcja Maszynowo-Elektryczna
- V Sekcja Ogólno-Fizykalna
- VI Sekcja Chemiczno-Technologiczna
- Artyleryjska Komisja Doświadczalna
W lutym 1920 roku instytut podporządkowany został bezpośrednio Ministrowi Spraw Wojskowych. W październiku 1921 roku instytut został zlikwidowany.
Przypisy
- ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 69 z 24 czerwca 1919 roku, poz. 2232. Regina Czarnecka, Organizacja ... podając to samo źródło, jako datę utworzenia instytutu wymieniła dzień 14 marca 1919 roku.
Zobacz też
Bibliografia
- Regina Czarnecka, Organizacja Ministerstwa Spraw Wojskowych (MSWojsk.) w latach 1918-1921, Biuletyn Wojskowej Służby Archiwalnej Nr 27 z 2005.
| Rodowód | |
|---|---|
| Naczelne władze wojskowe | |
| Rodzaje sił zbrojnych | |
| Formacje |
|
| Bronie |
|
| Służby | |
| WP w 1939 | |
| Inne |
|
Media użyte na tej stronie