Instytut badawczy

Instytut badawczy – w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych jest to państwowa jednostka organizacyjna, wyodrębniona pod względem prawnym, organizacyjnym i ekonomiczno-finansowym, która prowadzi badania naukowe i prace rozwojowe ukierunkowane na ich wdrożenie i zastosowanie w praktyce[1].

Od 1 października 2010 roku jednostki badawczo-rozwojowe działające na podstawie ustawy z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych, które uzyskały kategorię 1, 2, 3, 4 lub 5 na podstawie przepisów ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki, stają się instytutami badawczymi w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych[1][2].

Instytuty badawcze powstały z przekształcenia jednostek badawczo-rozwojowych, jednak różni się od nich między innymi przez:[3]

  • zwiększoną efektywność działalności badawczej i wdrożeniowej jednostek badawczych poprzez wprowadzenie raz na 4 lata kompleksowej oceny działalności naukowej i badawczo-rozwojowej;
  • ochronę własności intelektualnej oraz wzmocnioną ochronę praw autorskich;
  • wzmocnienie nadzoru nad działalnością instytutu badawczego poprzez system audytów co 3 lata oceniających całokształt działalności;
  • możliwość współpracy naukowo-gospodarczej instytutów badawczych w ramach centrów naukowo-przemysłowych będących inną formą jednostki naukowej.

Zobacz też

Przypisy

  1. a b Dz.U. z 2022 r. poz. 498
  2. Dz.U. z 2010 r. nr 96, poz. 620
  3. Zasady funkcjonowania instytutów badawczych od 1 października 2010 r.. Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego, 2010-10-18. [dostęp 2011-09-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012–08–05)].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Unbalanced scales lighter one blue.svg
Autor: , Licencja: CC BY-SA 3.0
Ikonka wagi o nie zrównoważonych szalach, gdzie lżejsza szala została nieco podkoloryzowana gwoli dalszego podkreślenia zaistnienia braku równowagi