Intercity-Express

Logotyp ICE

ICE 3

Połączenia kolejowe obsługiwane przez ICE

Intercity-Express (ICE) – kategoria pociągów dużych prędkości koncernu Deutsche Bahn. W Austrii, Szwajcarii i pierwotnie w Niemczech funkcjonuje pod nazwą InterCityExpress.

Historia

We wrześniu 1982 roku Deutsche Bundesbahn podpisała kontrakt na wyprodukowanie doświadczalnego składu dużych prędkości. Niemieckim kolejom został w dniu 31 lipca 1985 roku zaprezentowany ICE V. Podczas jazdy testowej w dniu 26 października 1985 roku ustanowiony został światowy rekord prędkości 317 kilometrów na godzinę na odcinku pomiędzy Rheda-Wiedenbrück i Oelde. Przeprowadzanie kursów testowych z wyższymi prędkościami zostało rozpoczęte dopiero po otwarciu linii z Hanoweru do Würzburga w 1988 roku. 1 maja 1988 roku ICE V w Gemünden am Main ustanowił rekord prędkości 406,9 kilometrów na godzinę^[1]. Doświadczenie zdobyte w trakcie testowania ICE-V zostało wykorzystane w trakcie produkcji pierwszej serii ICE. Zaledwie trzy lata po zaprezentowaniu ICE-V kolej niemiecka w 1988 roku podpisała kontrakt na wyprodukowanie 82 wagonów silnikowych. W dniu 23 lipca 1990 roku dodatkowo zamówiono 19 składów przystosowanych do eksploatowania na szwajcarskich kolejach. Połączenia ekspresowe ICE uruchomiono w dniu 2 czerwca 1991 roku^[2].

Tabor kolejowy

Przypisy

Bibliografia

• InterCityExpress. Die Entwicklung des Hochgeschwindigkeitsverkehrs in Deutschland. HeinzH. Kurz, Freiburg: EK-Verlag, 2009, ISBN 978-3-88255-228-7, OCLC 458740325 .
• ICE. Neue Züge für Deutschlands Schnellverkehr. DanielD. Riechers, wyd. 1. Aufl, Stuttgart: Transpress, 2001, ISBN 3-613-71172-9, OCLC 76379260 .
• Wolfram O. Martinsen, Theo Rahn: ICE. Zug der Zukunft. 3. Auflage. Hestra, Darmstadt 1997, ISBN 3-7771-0272-5.

Linki zewnętrzne

• Nazwy składów ICE. lok-report.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-13)].