Ion Creangă
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 1 marca 1837 Humuleşti |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 31 grudnia 1889 Jassy |
Narodowość | rumuńska |
Dziedzina sztuki | literatura |
Ważne dzieła | |
Wspomnienia z dzieciństwa (1892) | |
![]() |
Ion Creangă (ur. 1 marca 1837 w Humuleşti, zm. 31 grudnia 1889 w Jassach) – rumuński twórca literatury dziecięcej i młodzieżowej i pamiętnikarz.
Ion Creangă urodził się jako pierwszy syn chłopskiej rodziny z północnej Mołdawii. Uczył się najpierw w lokalnej szkole w rodzinnym Humuleşti, następnie w Broşteni i wreszcie w Târgu Neamț, pod okiem Isaiaha Teodorescu, którego uwiecznił w opowiadaniu Ojciec Duhu. Matka Creangi chciała by został księdzem, więc kontynuował edukację w Fălticeni i szkole klasztoru Socola w Jassach. Swoje dzieciństwo, a następnie podróże za nauką stały się po latach podstawą jego najważniejszego dzieła: Wspomnień z dzieciństwa[1].
W 1858 zakończył studia w Socola i ożenił się, a następnie został wyświęcony na diakona. Sześć lat później znów rozpoczął naukę, chcąc zostać nauczycielem; już po roku studiów zaproponowano mu posadę asystenta nauczyciela w szkole przy cerkwi Trzech Świętych Hierarchów w Jassach; równocześnie współpracował przy tworzeniu podręczników do nauki pisania i czytania w szkołach podstawowych. Konflikt z przełożonymi parafii przy cerkwi dawnego monasteru Golia, do której był przypisany i nazbyt świeckie rozrywki (m.in. uczęszczał do teatru, a także zabawiał się strzelaniem do gawronów na klasztornym podwórcu) spowodowały, że został zawieszony w prawach diakona i nauczyciela. Kupił wtedy mały, chłopski dom na obrzeżach miasta (obecnie izba pamięci pisarza), gdzie (porzucony przez żonę) mieszkał z małym synem, a utrzymywał się ze sprzedaży tytoniu. Dzięki pomocy Titu Maiorescu w 1874 odzyskał posadę nauczycielską[1].
W 1875 poznał szkolnego inspektora, a prywatnie – wybitnego poetę – Mihaia Eminescu, który zachęcił go do pisania[1]. Eminescu, wyrafinowany intelektualista, był przeciwieństwem słabo wykształconego Creangi, w którym dostrzegł jednak samorodny i autentyczny geniusz. Zachęcił go do pisania i wprowadził do koła literackiego Junimea; miał także – prawdopodobnie – znaczny wpływ na twórczość Creangi, któremu przedstawił tłumaczenia literatury światowej i wyjątki dawnego piśmiennictwa rumuńskiego. Zauważalna jest jakościowa zmiana w pisarstwie Creangi po tym, jak Eminescu (chwilowo bez środków do życia) spędził rok w jego domu (1876-77). Creangă, mimo że w swoim domu w Jassach żył jak prosty chłop z Humuleşti, a świat mu znany ograniczał się do północnej Mołdawii, miał chłonny umysł, zdolny do absorpcji wartości literatury światowej, i przetworzenia ich w oparciu o solidną, tradycyjną wiejską mądrość[2].
Obaj pisarze pozostali przyjaciółmi do końca życia[2]. Ion Creangă przeszedł w 1887 na emeryturę, dwa lata później zmarł na epilepsję[1] (kilka miesięcy po śmierci Eminescu[2]).
Cechą pisarstwa Creangi było opisywanie realistycznego świata prostych ludzi, ale wykorzystanie baśniowych schematów opowieści[3]. Elementy fantastyczno-religijne jak Trójca Święta, Śmierć lub Święta Piątek wkraczają do chłopskiego świata, z którego wywodził się pisarz, i wchodzą w interakcje z jego mieszkańcami[1]. Obserwacje Creangi na temat natury ludzkiej są ironiczne, ale ciepło-humorystyczne[3], ukazują różne aspekty dziewiętnastowiecznej chłopskiej mentalności[1]. Szczególnie pełne tego typu satyrycznych obserwacji są Wspomnienia z dzieciństwa, uznawane za jego arcydzieło; jednym z ważniejszych komicznych postaci w tych pamiętnikach jest sam narrator[2].
- Ważniejsze dzieła[3]
- Capra cu trei iezi (1875)
- Dănilă Prepeleac (1876)
- Fata babei și fata moșneagului (1877; wybór polski: Czarodziejskie opowieści, 1933)
- Povestea lui Harap-Alb (1877)
- Ivan Turbincă (1878)
- Wspomnienia z dzieciństwa (cztery tomy, 1881-1892; wybór polski wydany w 1960)
Czeski poeta Oldřich Vyhlídal napisał wiersz V rodném kraji básníka Iona Creangy. Utwór ten został wydrukowany w tomiku Hnízda na vodě z 1959 roku[4].
Przypisy
- ↑ a b c d e f Kurt W. Treptow: Introduction. W: Selected works of Ion Creangă and Mihai Eminescu. Kurt W. Treptow (red.). Boulder Bucharest New York: East European Monographs Editura Minerva Distributed by Columbia University Press, 1991, s. VIII-IX. ISBN 973-21-0270-5. (ang.)
- ↑ a b c d Zoe Dumitrescu Bușulenga: Postscript. W: Selected works of Ion Creangă and Mihai Eminescu. Kurt W. Treptow (red.). Boulder Bucharest New York: East European Monographs Editura Minerva Distributed by Columbia University Press, 1991, s. 305–307. ISBN 973-21-0270-5. (ang.)
- ↑ a b c Sabra Daici: Creangă Ion. W: Słownik pisarzy świata. Julian Maślanka (red.). Kraków: Zielona Sowa, 2004, s. 192. ISBN 83-7389-209-5.
- ↑ Oldřich Vyhlídal: Hnízda na vodě. Praha: Československý spisovatel, 1959, s. 23.
Linki zewnętrzne
- ISNI: 0000 0001 1585 818X
- VIAF: 2486527
- LCCN: n80030595
- GND: 118677268
- LIBRIS: xv8bb7pg57zql98
- BnF: 120346418
- SUDOC: 028528255
- NLA: 35718973
- NKC: jn20011211196
- DBNL: crea002
- BNE: XX897356
- NTA: 070412405
- BIBSYS: 90507408
- Open Library: OL161747A, OL7201622A
- PLWABN: 9810566658805606
- NUKAT: n94204183
- J9U: 987007260138905171
- PTBNP: 119942
- LNB: 000038828
- NSK: 000006516
- ΕΒΕ: 93437
- BLBNB: 000168918
- KRNLK: KAC200903082
- WorldCat: lccn-n80030595
Media użyte na tej stronie
Autor: Andrei Stroe, Licencja: CC BY 3.0
The house inhabited by Ion Creangă in Iaşi
Ion Creangă. Fotografie făcută în atelierul Heck, din Iaşi, pe timpul răsboiului din 1877. Ea trebuie să corăspundă cu intrarea lui Creangă în „Junimea".
Ion Creangă's signature