 | Ion Vlădoiu |
|
 |
| Data i miejsce urodzenia | 5 listopada 1968
Călineşti |
| Wzrost | 168 cm |
| Pozycja | napastnik |
| Kariera seniorska |
|---|
| Lata | Klub | Wyst. | Gole | | 1987–1990 | Argeş Piteşti | 75 | (13) | | 1990–1993 | Steaua Bukareszt | 76 | (24) | | 1993–1995 | Rapid Bukareszt | 43 | (22) | | 1995–1996 | Steaua Bukareszt | 33 | (26) | | 1996–1998 | 1. FC Köln | 51 | (10) | | 1998–1999 | Dinamo Bukareszt | 36 | (26) | | 1999–2000 | Kickers Offenbach | 15 | (5) | | 2000–2001 | Steaua Bukareszt | 13 | (10) | | 2001–2002 | Argeş Piteşti | 16 | (8) | | 2002 | Universitatea Craiova | 13 | (2) | | 2002–2004 | Argeş Piteşti | 16 | (0) | | 2004 | UTA Arad | 3 | (1) | | W sumie: | 390 | (147) |
|
| Kariera reprezentacyjna |
|---|
| Lata | Reprezentacja | Wyst. | Gole | | 1992–2000 |  Rumunia | 28 | (2) |
|
| Kariera trenerska |
|---|
| Lata | Drużyna | | 2010 | Argeş Piteşti |
|
Ion Vlădoiu (ur. 5 listopada 1968 w Călineşti) – piłkarz rumuński grający na pozycji napastnika.
Kariera klubowa
Vlădoiu pochodzi z okolic miasta Piteşti. Piłkarską karierę rozpoczął w zespole FC Argeş Piteşti i 31 października 1987 roku zadebiutował w pierwszej lidze w wygranym 2:0 meczu z Oţelul Galaţi. W Argeş występował przez trzy i pół sezonu na ogół zajmując miejsca w środku tabeli. Na początku 1991 roku przeszedł do Steauy Bukareszt. W pierwszych dwóch sezonach wywalczył z nią wicemistrzostwo Rumunii, a w 1992 roku dodatkowo zdobył Puchar Rumunii. Natomiast w 1993 roku został mistrzem kraju i przyczynił się także do wywalczenia tego tytułu w sezonie 1993/1994, pomimo że w połowie sezonu odszedł do Rapidu Bukareszt. W sezonie 1994/1995 zdobył 16 goli i to wzbudziło ponowne zainteresowanie szefów Steauy, którzy z powrotem ściągnęli zawodnika do swojego klubu. Sezon później z 25 golami na koncie Ion został królem strzelców pierwszej ligi Rumunii i trzeci raz w karierze został mistrzem kraju (zdobył też swój drugi puchar kraju).
Latem 1996 roku Vlădoiu wyjechał do niemieckiego 1. FC Köln. W Bundeslidze zadebiutował 18 sierpnia w wygranym 3:0 wyjazdowym meczu z Fortuną Düsseldorf. Już w następnej kolejce ligowej zdobył zwycięskiego gola z TSV 1860 Monachium. Łącznie zaliczył 8 trafień i był drugim strzelcem zespołu po Tonim Polsterze. Sezon 1997/1998 był już mniej udany dla Rumuna, który strzelił tylko 2 gole w lidze i spadł z Köln do drugiej ligi.
Latem 1998 Vlădoiu wrócił do Rumunii. Został zawodnikiem Dinama Bukareszt, w którym odzyskał dawną skuteczność. W sezonie 1998/1999 zdobył 14 bramek i został wicemistrzem Rumunii, a w rundzie jesiennej sezonu 1999/2000 zaliczył 12 trafień w 12 meczach i zimą 2000 przeszedł do niemieckiego drugoligowca Kickers Offenbach, z którym spadł jednak z ligi. Następnie powrócił do Steauy i został z nią po raz kolejny mistrzem kraju. W sezonie 2001/2002 był zawodnikiem Argeş Piteşti, a latem 2002 wypożyczono go do Universitatei Craiova. Strzelał jednak coraz mniej bramek - 2 dla Universitatei, a przez rok nie zdobył gola w barwach Argeş. Pierwszą połowę 2004 roku spędził w drugoligowym UTA Arad i następnie zakończył piłkarską karierę.
Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Rumunii Vlădoiu zadebiutował 14 listopada 1992 roku w zremisowanym 1:1 meczu z Czechami. W 1994 roku był w kadrze Rumunii na Mistrzostwach Świata w USA. Tam zagrał w jednym spotkaniu, przegranym 1:4 ze Szwajcarią. Na boisku pojawił się w 70. minucie zmieniając Ilie Dumitrescu, a w 73. minucie otrzymał czerwoną kartkę za faul na Christophe Ohrelu. W 1996 roku został powołany przez Anghela Iordănescu na Mistrzostwa Europy w Anglii, gdzie wystąpił tylko przez 12 minut meczu z Hiszpanią (1:2). Karierę reprezentacyjną zakończył w 2000 roku. W kadrze narodowej zagrał 28 razy i zdobył 2 bramki.
Bibliografia
