Iorgu Iordan
 | |
| Data urodzenia | 1888 |
|---|---|
| Data śmierci | 1986 |
| Zawód, zajęcie | językoznawca |
| Narodowość | rumuńska |
Iorgu Iordan (ur. 1888, zm. 1986[1]) – rumuński językoznawca i filolog[1], specjalista w zakresie komparatystyki języków romańskich[2]. Założyciel Instytutu Językoznawstwa w Bukareszcie[2].
Studiował germanistykę i prawo. Doktorat z filologii współczesnej uzyskał w 1919 r. na Uniwersytecie w Jassach. Rozprawę poświęcił fonetyce języka rumuńskiego[2].
Wybrana twórczość
- Rumanische Toponomastik, Bonn & Leipzig, Kurt Schroeder Verlag, 1924.
- Istoria literaturii italiene, Iaşi, Universitatea din Iaşi, 1928.
- Introducere în studiul limbilor romanice. Evoluţia şi starea actuală a lingvisticii romanice, Iaşi, Institutul de Filologie Română, 1932.
- Gramatica limbii române, Bucharest, 1937 (wyd. 2. 1946).
- Limba română actuală. O gramatică a „greşelilor” , Iaşi, Institutul de Arte Grafice „Alexandru A. Terek”, 1943 (wyd. 2. 1947).
- Stilistica limbii române, Bucharest, Institutul de Linguistică Română, 1944 (wyd. 2. 1975).
- Lingvistica romanică. Evoluţie. Curente. Metode, Bucharest, Editura Academiei, 1962 (wyd. 2. 1970).
- Toponimia românească, Bucharest, Editura Academiei, 1963.
- Scrieri alese, Bucharest, Editura Academiei, 1968.
- Memorii, t. I–III, Bucharest, Editura Eminescu, 1976-1979.
Przypisy
- ↑ a b Iordan, Iorgu, 1888-1986 (cz.). Databáze Národní knihovny ČR. [dostęp 2020-06-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-17)].
- ↑ a b c M. C. Augusto: Iordan, Iorgu (1888–1986). W: Encyclopedia of Language and Linguistics. Elsevier, 2005. ISBN 978-0-08-054784-8. (ang.)
Kontrola autorytatywna (osoba):
Media użyte na tej stronie