Iosif Gusakowski

Iosif Gusakowski
Иосиф Ираклиевич Гусаковский
Ilustracja
(c) Mil.ru, CC BY 4.0
generał armii generał armii
Data i miejsce urodzenia

25 grudnia 1904
Warodźkawa, obwód mohylewski

Data i miejsce śmierci

20 lutego 1995
Moskwa

Przebieg służby
Lata służby

1928–1937, 1941–1991

Siły zbrojne

Red star.svg Armia Czerwona
Communist star with golden border and red rims.svg Armia Radziecka

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonej Gwiazdy Order Przyjaźni Narodów Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” III klasy (ZSRR) Medal „Za Odwagę” (ZSRR) Medal „Za wyzwolenie Warszawy” Order Suche Batora (Mongolia) Złoty Order Zasługi dla Ojczyzny (NRD) Order 9 września 1944, II klasy (Bułgaria) Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Komandorski Orderu Virtuti Militari Medal Zwycięstwa i Wolności 1945

Iosif Iraklijewicz Gusakowski (ros. Иосиф Ираклиевич Гусаковский, ur. 12 grudnia?/ 25 grudnia 1904 we wsi Warodźkawa, obwód mohylewski, Białoruś, zm. 20 lutego 1995 w Moskwie) – radziecki generał armii (1968), dwukrotny Bohater Związku Radzieckiego (23 września 1944 i 6 kwietnia 1945[1]).

Życiorys

Członek WKP(b) od 1931. Od 1928 w Armii Czerwonej. Absolwent Szkoły Kawaleryjskiej (1931), kursów broni pancernych (1932), kursów sztabowych (1934), Wojskowej Akademii Sztabu Generalnego (1948).

Dowodził plutonem i eskadronem kawalerii, pełnił służbę na stanowiskach sztabowych, w kwietniu 1933 został dowódcą szwadronu, a w 1934 pomocnikiem szefa sztabu pułku kawalerii w Majkopie. W 1937 został wykluczony z partii i zwolniony z armii pod fałszywymi zarzutami, pracował później w mieście Stalino (obecnie Donieck), w 1939 odzyskał członkostwo w partii, w kwietniu 1941 został przywrócony do służby w armii. W czasie II wojny światowej był szefem sztabu pułku czołgów i brygady pancernej, а od września 1943 do końca wojny dowódcą 112 (od października 1943 – 44 Gwardyjskiej) Brygady Pancernej. Uczestniczył w operacjach zaczepnych pod Jelnią (1941), w bitwie pod Moskwą (1941-42), w bitwie kurskiej (1943), w zajęciu Ukrainy i Polski (1944-1945), w zdobyciu Berlina (1945). Tytuł Bohatera Związku Radzieckiego otrzymał w szczególności za likwidację ugrupowania brodskiego w czasie operacji lwowsko-sandomierskiej w 1944 i – po raz drugi – za organizację forsowania Pilicy i zajęcie Łowicza w czasie operacji wiślańsko-odrzańskiej w 1945. Dowodzona przez niego brygada została nagrodzona 6 orderami.

Po ukończeniu Akademii SG dowodził dywizją pancerną (1948-51), był zastępcą dowódcy okręgu wojskowego do spraw wojsk pancernych i zmechanizowanych (1951-1953), na innych stanowiskach (1953-1958), zastępcą dowódcy okręgu wojskowego (1958—59).

W latach 1959-1963 dowodził Nadbałtyckim Okręgiem Wojskowym, w latach 1963-1970 był szefem Głównego Zarządu Kadr Ministerstwa Obrony ZSRR. Od 1970 był wojskowym inspektorem-doradcą Grupy Generalnych Inspektorów Ministerstwa Obrony ZSRR.

Deputowany Rady Najwyższej ZSRR 6 i 7 kadencji.

Nagrodzony 3 Orderami Lenina, Orderem Rewolucji Październikowej, 4 Orderami Czerwonego Sztandaru, Orderem Wojny Ojczyźnianej I klasy, 2 Orderami Czerwonej Gwiazdy[2], Orderem „Za Służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR”, Medalem za Odwagę (28 lutego 1942), Medalem za wyzwolenie Warszawy, rosyjskim Orderem Przyjaźni (16 lutego 1995), mongolskim Orderem Czerwonego Sztandaru (1943), Orderem Suche Batora, Orderem Za Zasługi Bojowe, wschodnioniemieckim Złotym Orderem Zasługi dla Ojczyzny, polskim Orderem Virtuti Militari II klasy, Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski, bułgarskim Orderem 9 września 1944 z Mieczami, polskim Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945, Medalem Przyjaźni Chińsko-Radzieckiej i pięcioma mongolskimi medalami.

Przypisy

  1. Дважды Герой Советского Союза Гусаковский Иосиф Ираклиевич, Герои страны [dostęp 2017-11-18].
  2. Гусаковский Иосиф Ираклиевич. [w:] Radziecka Encyklopedia Wojskowa w 8 tomach, tom III [on-line]. Проект ХРОНОС. [dostęp 2015-12-05]. (ros.).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

POL Order Wojny Ojczyźnianej 1kl BAR.svg
Baretka: Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
OrdenSuheBator.png
Baretka: Order Suche Batora – Mongolia.
Order service to the homeland3 rib.png
Orden Por Servicio a la Patria (3ra Clase).
Orde van de negende september 1944 2 klass.png
Планка ордена Народной Республики Болгария "9 сентября 1944" 2 класса
Ribbon Medal For The Liberation Of Warsaw.png
Ribbon bar Medal For the Liberation of Warsaw
SU Order of the Red Banner ribbon.svg
Ribbon bar of the Order of the Red Banner. The Soviet Union (USSR).
Золотая Звезда Героя Советского Союза.svg
Medal “Gold Star” of a “Hero of the Soviet Union”
SU Order of the Red Star ribbon.svg
Ribbon bar of the Order of the Red Star‎. The Soviet Union (USSR).
Order of Lenin Ribbon Bar.svg
Ribbon bar for the Soviet decoration Order of Lenin. Drawn by Zscout370.
Red star.svg
A red star. 1922-1943. Used as a symbol of communism in some occasions. The symbol can also represent socialism. Also seen on Soviet aircraft.
Генерал армии дважды Герой Советского Союза Иосиф Ираклиевич Гусаковский.jpg
(c) Mil.ru, CC BY 4.0
Генерал армии дважды Герой Советского Союза Иосиф Ираклиевич Гусаковский. Фотография сделана в рабочем кабинете на Арбате
ValourRibbon.png
Soviet Valour Ribbon.
POL Medal Zwycięstwa i Wolności BAR.svg
Baretka: Złoty Medal Zwycięstwa i Wolności
Patriotic Order of Merit GDR ribbon bar gold.png
Złoty Order "Za Zasługi dla Narodu i Ojczyzny" (NRD)
RAF A F9GenArmy since 1974h.svg
Autor: , Licencja: CC BY 3.0
Rank insignia of the USSR Armed Forces/ Soviet Army in general, here Army general (OF-9) – shoulder strap dress uniform since 1974-1991.
Communist star with golden border and red rims.svg
A red star and a hammer and sickle with golden border and red rims.