Iosif Kobzon
Imię i nazwisko | Iosif Dawydowicz Kobzon |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Typ głosu | |
Zawód | |
Aktywność | od 1958 |
Powiązania | |
Odznaczenia | |
Strona internetowa |
Iosif Dawydowicz Kobzon, ros. Иосиф Давыдович Кобзон (ur. 11 września 1937 w Czasiw Jarze, zm. 30 sierpnia 2018 w Moskwie[1][2]) – rosyjski piosenkarz i pedagog, jeden z najbardziej znanych wykonawców muzyki popularnej w Związku Radzieckim, a następnie Rosji.
Życiorys
Urodził się w miejscowości Czasiw Jar w Ukraińskiej SRR w rodzinie żydowskiej. Jego matka, Ida Isaakowna, urodziła się na Podolu. Jak wielokrotnie przyznawał piosenkarz, matka grała w jego życiu rolę kluczową, będąc przewodnikiem moralnym.
Po zajęciu Lwowa przez ZSRR w 1939 wraz z całą rodziną przeniósł się do tego miasta. Wkrótce ojciec został wysłany na front, a matka wraz z nim i rodzeństwem ewakuowała się do miejscowości Yangiyoʻl pod Taszkentem w Uzbekistanie. W 1944 wraz z rodziną przeniósł się do Kramatorska na Ukrainie, a pod koniec lat 40. do Dniepropetrowska.
W latach 1956–1959 służył w Armii Radzieckiej, gdzie występował w Zespole Pieśni i Tańca Zakaukaskiego Okręgu Wojskowego. Przez rok, w latach 1969–1970, był żonaty ze znaną aktorką Ludmiłą Gurczenko.
Kariera muzyczna
Popularność jako piosenkarz zdobył jeszcze w czasach ZSRR i utrzymał ją w większości krajów powstałych po jego upadku. W Rosji, tak jak przed laty, zawsze śpiewał m.in. na prestiżowych koncertach z okazji uroczystości państwowych. W repertuarze posiadał zawsze znaczną ilość piosenek sławiących komunizm, KPZR, Komsomoł czy Włodzimierza Lenina.
Karierę wokalną rozpoczął w 1958, a w 1962 nagrał pierwszą płytę. W 1973 wykonał piosenki do serialu telewizyjnego Siedemnaście mgnień wiosny. Koncertował na całym świecie, między innymi w Argentynie, Boliwii, Finlandii, Hiszpanii, Izraelu, Szwecji, USA, a także w czasie interwencji sowieckiej w Afganistanie. W Polsce uczestniczył w koncertach w ramach Święta Trybuny Ludu, a także reprezentował ZSRR na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie w 1964, gdzie zdobył nagrodę specjalną ZAKR za piosenkę Płynie Wołga.
Często wykonywał piosenki znanych kompozytorów rosyjskich, w tym Aleksandry Pachmutowej i Wiaczesława Dobrynina. W połowie lat 90. rozpoczął serię „pożegnalnych koncertów”, mających zakończyć jego karierę muzyczną. Choć zaprzestał organizacji własnych koncertów, wciąż często występował na estradzie, pozostając gwiazdą medialną.
W latach 1972–2018 występował w peruce[3].
Kariera polityczna
Był członkiem KPZR do końca istnienia partii. W 1983 został na rok usunięty z jej szeregów za wykonanie żydowskiej pieśni Hawa nagila na spotkaniu z delegacjami zagranicznymi, w tym z krajów arabskich. Od 1989 był aktywnie zaangażowany w życie polityczne kraju, choć formalnie pozostawał bezpartyjny.
Przez wiele lat był deputowanym do Dumy Państwowej Rosji z okręgu Agińsko-Buriackiego, gdzie wybierany był regularnie prawie 100% głosów. W Dumie stał na czele komisji kultury.
Był aktywny i popularny także na północnym Kaukazie, w tym w Czeczenii. Wśród wielu kampanii politycznych, w których uczestniczył także w tym regionie, wspomnieć można akcję rozdawania banknotów sturublowych w Abchazji, gdzie w 2004 przekonywał mieszkańców do udzielenia poparcia promoskiewskiemu kandydatowi na prezydenta Raulowi Chadżimbie. W tym samym roku wspierał także swoimi piosenkami na koncertach wyborczych kandydaturę Wiktora Janukowycza na prezydenta Ukrainy. Był także pierwszym negocjatorem podczas akcji terrorystycznej w Teatrze na Dubrowce w 2002 r.
Był publicznie posądzany o kontakty z rosyjską mafią. W związku z tymi pogłoskami nie mógł otrzymać wizy wjazdowej do USA.
Na podstawie decyzji Rady Europejskiej z 9 lutego 2015 wpisany został na listę osób objętych sankcjami za podważanie niepodległości Ukrainy i wspieranie separatystów w Donbasie[4].
Został pochowany 2 września 2018 na moskiewskim cmentarzu Wostriakowskim[5].
Upamiętnienia
W 2003 w Doniecku na Ukrainie odsłonięto pomnik Iosifa Kobzona.
Odznaczenia i wyróżnienia
- Orderem Zasług dla Ojczyzny II klasy (2007)
- Order Zasług dla Ojczyzny III klasy (2002)
- Order Męstwa (2002)
- Order Przyjaźni Narodów
- Medal „Za zasługi dla Kraju Stawropolskiego” (Медаль «За заслуги перед Ставропольским краем», 2008, Kraj Stawropolski, Rosja)
- Medal „Za zasługi dla Republiki Czeczeńskiej” (Медаль «За заслуги перед Чеченской республикой», Rosja)
- Order „Za zasługi” II klasy (Орден «За заслуги», 2002, Ukraina)
- Order „Za zasługi” III klasy (Орден «За заслуги», 2000, Ukraina)
- Medal Astana (Медаль «Астана», 2000, Kazachstan)
- Ludowy Artysta ZSRR (Народный артист СССР, 1987)
- Ludowy Artysta RFSRR (Народный артист РСФСР, 1980)
- Narodowy Artysta Ukrainy (Народный артист Украины, 1991)
- Zasłużony Artysta RFSRR (Заслуженный артист РСФСР, 1973)
- Nagroda Państwowa ZSRR (Государственная премия СССР, 1984)
- Nagroda Leninowskiego Konsomołu (Премия Ленинского комсомола, 1983)
- Nagroda Federalnej Służby Bezpieczeństwa Rosji (Премия ФСБ России, 2009)
- Order św. księcia Daniela Moskiewskiego II klasy (Орден святого благоверного князя Даниила Московского, 1998, Rosyjska Cerkiew Prawosławna)
- Order Sergiusza Radoneżskiego II klasy (Орден преподобного Сергия Радонежского, 2002, Rosyjska Cerkiew Prawosławna)
- Iosif Kobzon posiadał honorowe obywatelstwo 28 miast na terenie byłego Związku Radzieckiego (m.in. Anapy, Biszkeku, Dniepropetrowska, Doniecka, Kramatorska, Moskwy, Połtawy, Saratowa i Słowiańska).
Przypisy
- ↑ „Я прожил красивую и хорошую жизнь”. Не стало Иосифа Кобзона. ria.ru, 2018-08-30. [dostęp 2018-09-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-01)]. (ros.).
- ↑ Neil Genzlinger: Iosif Kobzon, Known as the ‘Russian Frank Sinatra,’ Dies at 80. nytimes.com, 2019-09-03. [dostęp 2018-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-03)]. (ang.).
- ↑ Умер Иосиф Кобзон. Главные факты о российском певце родом из Украины. strana.ua, 2018-08-30. [dostęp 2018-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-30)]. (ros.).
- ↑ Decyzja Rady (WPZiB) 2015/241 z dnia 9 lutego 2015 r.. eur-lex.europa.eu. [dostęp 2015-02-16]. (pol.).
- ↑ В Москве похоронили Иосифа Кобзона. ria.ru, 2018-09-02. [dostęp 2018-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-03)]. (ros.).
Bibliografia
- Советская музыка – Иосиф Кобзон. Биография (ros.)
- Биография – Кобзон Иосиф Давыдович Народный артист СССР…. biograph.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-03-11)]. (ros.).
- Евгений Левкович – Иосиф Кобзон. Иосиф пригожий (ros.) na rollingstone.ru (Музыка Rolling Stone)
Media użyte na tej stronie
Знак «Народный артист РСФСР»
Medal State Prize Soviet Union
Автограф Иосифа Кобзона
Планка украинского ордена "За заслуги" 2 степени
Нагрудний знак до почесного звання «Народний артист України»
Знак «Народный артист СССР». Изображение с удостоверения к знаку.
Планка украинского ордена "За заслуги" 3 степени
(c) The maps created by Mykola Vasylechko.
Мапа створена Миколою Василечком., CC BY-SA 4.0
Країни, в які заборонено в'їзд Йосипові Кобзону: Австрія, Бельгія, Болгарія, Велика Британія, Греція, Естонія, Ізраїль, Ірландія, Іспанія, Італія, Канада, Кіпр, Латвія, Литва, Люксембург, Мальта, Нідерланди, Німеччина, Норвегія, Польща, Португалія, Румунія, Словаччина, Словенія, США, Угорщина, Україна, Фінляндія, Франція, Хорватія, Чехія, Швеція.
Autor: Velesss, Licencja: CC BY-SA 3.0
Medal for merits before the Chechen Republic
Планка медали Астана
Ribbon bar Order of Courage
Autor: Velesss, Licencja: CC BY-SA 3.0
The honourable citizen of Moscow
Медаль Герой Труда Российской Федерации.
Ribbon bar of Order of Merit Before the Fatherland 3st
Ribbon bar of medal «For merits in front of Stavropol Territory»
Autor: Loraine, Licencja: CC BY-SA 4.0
Chór Aleksandrowa i Josif Kobzon w czasie koncertu w Warszawie