iptables

iptables

Autor	Netfilter Core Team
Pierwsze wydanie	1998
Aktualna wersja stabilna	1.8.3 27 maja 2019
Język programowania	C
System operacyjny	Linux
Rodzaj	filtr pakietów
Licencja	GNU General Public License
Strona internetowa

iptables – program sterujący filtrem pakietów (głównie używanym jako zapora sieciowa bądź NAT) opracowany dla systemu operacyjnego Linux. Autor Rusty Russell napisał pierwszą wersję w 1998 roku w języku C. Program może być używany jako filtr pakietów, bądź tzw. stanowa zapora dla systemów Linux z jądrem począwszy od serii 2.4.x, kontrolujący połączenia wchodzące i wychodzące do sieci komputerowej lub stacji roboczej. Wymaga jądra skompilowanego z modułem ip_tables.

Iptables wymaga uprawnień roota do uruchomienia. W większości dystrybucji linuksowych iptables jest instalowane w katalogu /usr/sbin/iptables, jednakże w niektórych z nich można go znaleźć w /sbin/iptables.

Zasady działania

Iptables umożliwia administratorowi systemu definiowanie tabel zawierających łańcuchy reguł stosowanych dla pakietów. Każda z tabel służy do przetwarzania pakietów różnego rodzaju i zawiera kilka łańcuchów^[1]:

• filter – domyślna tabela
  • INPUT – pakiety przeznaczone dla lokalnego komputera
  • FORWARD – pakiety routowane przez lokalny komputer
  • OUTPUT – pakiety wygenerowane przez lokalny komputer
• nat – pakiety nawiązujące nowe połączenia
  • PREROUTING – dla zmian w pakietach zanim zostaną routowane
  • OUTPUT – dla zmian w lokalnie wygenerowanych pakietach zanim zostaną routowane
  • POSTROUTING – dla zmian w pakietach tuż przed ich wysłaniem
• mangle – dla wyspecjalizowanych zmian w pakietach
  • PREROUTING – dla zmian w pakietach przychodzących zanim zostaną routowane
  • OUTPUT – dla zmian w lokalnie wygenerowanych pakietach, przed ich routowaniem
  • INPUT – dla zmian w pakietach zmierzających do lokalnego komputera
  • FORWARD – dla zmian w pakietach routowanych przez lokalny komputer
  • POSTROUTING – dla zmian w pakietach po routingu, tuż przed ich wysłaniem
• raw – do tej tabeli pakiety trafiają najpierw – ma ona najwyższy priorytet
  • PREROUTING – pakiety przychodzące przez jakikolwiek interfejs sieciowy
  • OUTPUT – pakiety generowane przez lokalne procesy

Każdy z tych predefiniowanych łańcuchów posiada sposób postępowania względem pakietów, które do niego trafiają, np. DROP (odrzucenie pakietu). Administrator może w razie potrzeby tworzyć swoje własne łańcuchy. Reguły pozwalają na podjęcie określonych działań z uwzględnieniem rodzaju i przeznaczenia pakietu, np. port, host, wykorzystany protokół, czas życia (TTL) itp.

Gdy pakiet trafia do łańcucha wędruje przez znajdujące się w nim reguły dopóki nie trafi na taką, która skierowuje go do określonego celu. Niektóre z nich to ACCEPT (zaakceptowanie pakietu), DROP (odrzucenie) i REJECT (odrzucenie z powiadomieniem nadawcy).

Przykład

Po wpisaniu poniższych komend komputer będzie akceptował wyłącznie połączenia skierowane na porty HTTP i SSH:

 # iptables -P FORWARD DROP
 # iptables -P INPUT DROP
 # iptables -A INPUT --protocol tcp --destination-port 22 -j ACCEPT
 # iptables -A INPUT --protocol tcp --destination-port 80 -j ACCEPT

Nakładki

Graficzny interfejs użytkownika

• fwbuilder – rozbudowane narzędzie pozwalające na konfigurację różnych firewalli, w tym iptables
• Firestarter – interfejs graficzny dla iptables

Interfejs tekstowy

• ipmenu – tekstowy interfejs użytkownika umożliwający konfigurację iptables

Zobacz też

• przekierowanie portów
• czas życia pakietu
• Netfilter
• ebtables – odpowiednik iptables dla mostu.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Strona domowa projektu
• Podstawy konfiguracji iptables
• Podstawowe reguły iptables