Ireen Wüst
Ireen Wüst, właśc. Irene Karlijn Wüst (ur. 1 kwietnia 1986 w Goirle) – holenderska łyżwiarka szybka, wielokrotna mistrzyni i medalistka olimpijska, wielokrotna mistrzyni i medalistka mistrzostw świata i Europy oraz dwukrotna zdobywczyni Pucharu Świata.
Kariera sportowa
Pierwszy sukces w karierze Ireen Wüst osiągnęła w 2004 roku, kiedy zdobyła srebrny medal w wieloboju podczas mistrzostw świata juniorów w Roseville. W tej samej kategorii wiekowej zdobyła też złote medale w wieloboju i biegu drużynowym na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Seinäjoki. W 2005 roku zajęła także czwarte miejsce na mistrzostwach Europy w Heerenveen, przegrywając walkę o medal z Niemką Claudią Pechstein. Podczas mistrzostw Europy w Hamar w 2006 roku zdobyła brązowy medal, ulegając tylko Pechstein i swej rodaczce Renate Groenewold. W kolejnych latach na imprezach tego cyklu zdobywała złote medale na ME w Kołomnie (2008), ME w Heerenveen (2013) i ME w Hamar (2014), srebrne medale podczas ME w Collalbo (2007), ME w Hamar (2010) i ME w Collalbo (2011) oraz jeszcze jeden brązowy na ME w Budapeszcie (2012).
W 2006 roku wzięła udział w igrzyskach olimpijskich w Turynie. Już w swoim pierwszym starcie, biegu na 3000 m, Wüst zdobyła złoty medal, zostając tym samym najmłodszą w historii holenderską mistrzynią olimpijską w łyżwiarstwie szybkim. W zawodach tych wyprzedziła bezpośrednio Renate Groenewold i Kanadyjkę Cindy Klassen. Tydzień później była czwarta w biegu na 1000 m, przegrywając walkę o medal z Niemką Anni Friesinger. Indywidualne występy zakończyła zdobyciem brązowego medalu na 1500 m, plasując się za Cindy Klassen i jej rodaczką, Kristiną Groves. Na tych samych igrzyskach wystartowała też w biegu drużynowym, jednak Holenderki zakończyły rywalizację na szóstej pozycji. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Vancouver we wszystkich swoich startach zajmowała miejsca w czołowej dziesiątce, jednak na podium stanęła tylko raz. Rywalizację na dystansie 1500 m zakończyła na pierwszym miejscu, wyprzedzając Kristinę Groves i Czeszkę Martinę Sáblíkovą. Najlepsze wyniki osiągnęła podczas igrzysk olimpijskich w Soczi w 2014 roku, gdzie w pięciu startach zdobyła pięć medali. Holenderka wygrała już w otwierającym rywalizację biegu na 3000 m, wyprzedzając Martinę Sáblíkovą o ponad sekundę i Rosjankę Olgę Graf o ponad dwie sekundy. Następnie zajęła drugie miejsce na 1000 m, rozdzielając Chinkę Zhang Hong i Margot Boer z Holandii. Drugie miejsce zajęła także w biegach na 1500 i 5000 m, ulegając odpowiednio Jorien ter Mors i Martinie Sáblíkovej. Ponadto wspólnie z Marrit Leenstrą, Jorien ter Mors i Lotte van Beek zdobyła złoto w biegu drużynowym po tym, jak Holenderki pokonały w finale reprezentantki Polski.
Wielokrotnie zdobywała medale dystansowych mistrzostw świata. Pierwsze trofea wywalczyła podczas MŚ w Salt Lake City w 2007 roku, gdzie była najlepsza w biegach na 1000 i 1500 m, a w drużynie zajęła drugie miejsce. Na rozgrywanych rok później MŚ w Nagano zwyciężyła w biegu drużynowym, jednak indywidualnie plasowała się poza podium. Mistrzostwa świata w Vancouver w 2009 roku przyniosły jej srebro w drużynie oraz biegu na 1500 m, w którym uległa tylko Anni Friesinger. Kolejne cztery medale zdobyła na dystansowych mistrzostwach świata w Inzell w 2011 roku, gdzie zwyciężyła w biegach na 1500 i 3000 m, a w biegu na 1000 m i biegu drużynowym zajmowała drugie miejsce. Rok później, podczas mistrzostw świata w Heerenveen złoto zdobyła w biegu drużynowym, razem z Lindą de Vries i Diane Valkenburg. W występach indywidualnych była druga za Christine Nesbitt w biegu na 1500 m oraz trzecia na 3000 m, za Martiną Sáblíkovą i Niemką Stephanie Beckert. Najwięcej medali przywiozła z mistrzostw świata w Soczi w 2013 roku, gdzie pięciokrotnie stawała na podium. Trzykrotnie zwyciężała: na 1500 m, 3000 m oraz w biegu drużynowym, w którym partnerowały jej Valkenburg i Leenstra. Ponadto na dystansach 1000 m i 5000 m plasowała się na drugiej pozycji. W 2015 roku podczas mistrzostw świata w Heerenveen była trzykrotnie druga: na 1500 m, 3000 m oraz w biegu drużynowym. bez zwycięstwa wróciła też z mistrzostw świata w Kołomnie w 2016 roku, zajmując drugie miejsca na 3000 m i w biegu drużynowym. Na mistrzostwach świata w Gangneung rok później Holenderka zwyciężyła na dystansie 3000 m i w biegu drużynowym, a na 1500 m była druga.
Sukcesy osiągała także w wieloboju, zwyciężając na MŚ w Heerenveen (2007), MŚ w Calgary (2011), MŚ w Moskwie (2012), MŚ w Hamar (2013) oraz MŚ w Heerenveen (2014). Zajmowała także drugie miejsce na mistrzostwach świata w Berlinie (2008), mistrzostwach świata w Calgary (2015) i mistrzostwach świata w Berlinie (2016) oraz trzecie podczas MŚ w Hamar (2009) i MŚ w Heerenveen (2010). Co więcej, w 2007 roku była też druga na sprinterskich mistrzostwach świata w Hamar, ustępując jedynie Anni Friesinger.
Wielokrotnie stawała na podium zawodów Pucharu Świata, odnosząc przy tym ponad dwadzieścia zwycięstw indywidualnych. W zawodach tego cyklu zadebiutowała 29 stycznia 2005 roku w Baselga di Pinè, gdzie zajęła pierwsze miejsce w grupie B w biegu na 1500 m. Na początku kolejnego sezonu, 4 grudnia 2005 roku w Heerenveen wspólnie z koleżankami zwyciężyła w biegu drużynowym. Pierwsze indywidualne zwycięstwo odniosła 4 maja 2006 roku w Heerenveen, wygrywając na dystansie 1000 m. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonach 2006/2007 i 2013/2014, kiedy zwyciężała w klasyfikacji końcowej 1500 m. W sezonie 2011/2012 była druga w tej klasyfikacji, a sezony 2007/2008, 2010/2011 i 2012/2013 kończyła na trzeciej pozycji. Ponadto w sezonie 2007/2008 była też druga w klasyfikacji 1000 m. W sezonie 2012/2013 zwyciężyła w klasyfikacji generalnej, rok później była druga, a w sezonie 2011/2012 zajęła trzecie miejsce.
W 2013 roku otrzymała Nagrodę Oscara Mathisena[1].
Życie prywatne
Jest biseksualistką[2]. W 2009 roku wyznała, iż jest w związku z inną holenderską panczenistką, Sanne van Kerkhof[3].
Rekordy życiowe
- 500 m – 38,44 Heerenveen
- 1000 m – 1:13,86 Calgary
- 1500 m – 1:52,38 Calgary
- 3000 m – 3:58,01 Calgary
- 5000 m – 6:55,58 Calgary
Przypisy
- ↑ Schaatsen.nl: Topseizoen Wüst bekroond met Oscar. schaatsen.nl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)]. (niderl.)
- ↑ Volkskrant.nl: Ook Ireen Wüst kan- als biseksueel – in Sochi in de cel terechtkomen (niderl.)
- ↑ De Telegraaf; Ireen Wüst gelukkig met man (niderl.)
Bibliografia
- Oficjalna strona internetowa (niderl.)
- Profil na stronie Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-03)]. (ang.)
- Profil na stronie Schaats Statistieken.nl (niderl.)
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Pictograms of Olympic sports - Speed Skating
Autor: M. Smelter, Licencja: CC BY-SA 3.0
Women's 3000m, 2014 Winter Olympics, Ireen Wust won
Autor: Sasha Krotov, Licencja: CC BY 3.0
2013 World Single Distance Speed Skating Championships