Irena Świderska

Irena Świderska
Data i miejsce urodzenia9 października 1909
Warszawa
Data i miejsce śmierci7 stycznia 1996
Trzcianka
Informacje klubowe
KlubAZS Poznań
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Polski seniorów
złotoKraków 1935bieg na 800 m
złotoMysłowice 1935bieg przełajowy
złotoWarszawa 1934sztafeta 4 × 200 m
złotoWarszawa 1934bieg na 800 m
złotoŁódź 1932bieg na 800 m
srebroBydgoszcz 1937bieg na 200 m
srebroBydgoszcz 1937sztafeta 4 × 200 m
srebroPoznań 1936bieg przełajowy
srebroKraków 1935sztafeta 4 × 200 m
srebroWarszawa 1934sztafeta 4 × 100 m
srebroChorzów 1933bieg na 800 m
srebroŁódź 1933bieg przełajowy
brązKraków 1935bieg na 80 m ppł
brązBydgoszcz 1937bieg na 60 m
brązBydgoszcz 1937bieg na 100 m
brązBydgoszcz 1937skok w dal
brązKraków 1935skok w dal z miejsca
brązWarszawa 1931bieg na 800 m

Irena Świderska, po mężu Krawiec (ur. 9 października 1909 w Warszawie, zm. 7 stycznia 1996 w Trzciance[1]) – polska lekkoatletka, reprezentantka Polski, medalistka akademickich mistrzostw świata (1935), wielokrotna mistrzyni Polski.

Życiorys

Specjalizowała się w biegach sprinterskich; na 60 metrów, 100 m, 200 m, a także w średniodystansowych m.in. na 800 m, biegała w sztafetach 100 i 200 m. Uprawiała skok w dal oraz skok w dal z miejsca. Była zawodniczką AZS Poznań.

Reprezentowała Polskę na Światowych Igrzyskach Kobiet w 1934 (odpadła w eliminacjach biegu na 800 m) oraz akademickich mistrzostwach świata w 1935, gdzie zdobyła srebrny medal w biegu na 400 m i brązowy medal w sztafecie 4 x 100 m (z Ireną Segno, Marią Szajną i Stanisławą Walasiewicz)[1].

Na mistrzostwach Polski seniorów na otwartym stadionie zdobyła dziewiętnaście medali, w tym pięć złotych, osiem srebrnych i sześć brązowych: w biegu na 800 m - złoto (3-krotnie), srebro oraz brąz; w sztafecie 4 × 200 m - złoto i 2-krotnie srebro; w biegu przełajowym - złoto i 2-krotnie srebro, w sztafecie 4 × 100 m i w biegu na 200 m - po jednym srebrnym medalu. Brązowe medale zdobyła w biegu na 60 m, 100 m i 80 ppł oraz w skoku w dal i w skoku w dal z miejsca[1][2].

Zdobywczyni czternastu medali na halowych mistrzostwach Polski w tym dziewięciu złotych, trzech srebrnych i dwóch brązowych: w biegu na 500 m - złoto (1933, 1934, 1936, 1938), srebro (1935, 1937); skok w dal - złoto (1935, 1936, 1937); bieg na 50 m przez płotki - złoto (1937), srebro (1936); w sztafecie 4 × 50 m - złoto (1935, ponadto w 1934 zwyciężyła w sztafecie 4 x 50, ale konkurencja została rozegrana poza oficjalnym programem zawodów), brąz 1937; w skoku wzwyż brąz (1936)[3].

Rekordy życiowe'[4]:

KonkurencjaData i miejsceWynik
bieg na 100 metrów23 maja 1937, Poznań13,30
bieg na 200 metrów11 lipca 1937, Bydgoszcz28,0
bieg na 800 metrów8 lipca 1934, Warszawa2.22,8
bieg na 1000 metrów19 marca 1933, Poznań3.38,50
skok w dal23 lutego 1936, Przemyśl4,96

Przypisy

  1. a b c Henryk Kurzyński, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha, Tadeusz Wołejko: Historia polskiej kobiecej lekkoatletyki w okresie międzywojennym. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 405.
  2. Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece, wyd. Bydgoszcz 2011, s. 452
  3. Daniel Grinberg i inni Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924-2014, wyd. Warszawa-Sopot 2014, s. 450
  4. Irena Świderska na portalu bieganie, bieganie.pl [dostęp 2016-12-10] [zarchiwizowane z adresu 2016-12-21] (pol.).

Media użyte na tej stronie

Athletics pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.