Irena Jegliczka
Data i miejsce urodzenia | 10 sierpnia 1934 Suwałki |
---|---|
Zawód, zajęcie | nauczyciel, opozycjonista |
Odznaczenia | |
|
Irena Anna Jegliczka (ur. 10 sierpnia 1934 w Suwałkach[1]) – polska pedagog, nauczycielka historii, działaczka opozycji antykomunistycznej.
Życiorys
W 1958 ukończyła studia na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu i od tego roku do 1975 nauczała historii w Szkole Podstawowej nr 59 w Poznaniu. Od 1975 do 1989 pracowała w II Liceum Ogólnokształcącym im. Heleny Modrzejewskiej w Poznaniu, a pracę tę kontynuowała w tej szkole, jak również w XXV LO w Poznaniu, także po przejściu na emeryturę w 1989 (do 2001)[1].
Od 1958 do 1980 była członkiem Związku Nauczycielstwa Polskiego. W latach 1976–1977 kolportowała nieregularnie książki i czasopisma podziemne, takie jak korowski Robotnik i paryska Kultura. We wrześniu 1980 zapisała się do NSZZ Solidarność (była m.in. założycielką[2] i przewodniczącą Komisji Zakładowej w poznańskim II LO)[3]. W marcu 1981 przygotowywała strajk w związku z prowokacją bydgoską. W lipcu tego samego roku była delegatem na I Zjazd Delegatów Solidarności Regionu Wielkopolska[1].
Po wprowadzeniu przez komunistów stanu wojennego kolportowała bezdebitowe wydawnictwa, w tym ulotki, kasety wideo, książki i pisma uczniowskie, w tym Echa Dwójki, Obserwator Wielkopolski, Tygodnik Mazowsze i Głos SKOS-ów. Była wówczas inicjatorką pomocy finansowej, prawnej, jak również medycznej dla osób represjonowanych przez reżim komunistyczny. W styczniu 1982 wspierała uczniów II LO w Poznaniu, którzy bojkotowali studniówkę. Poręczała również za osoby aresztowane. Od 1984 była członkiem tajnej Komisji Oświaty poznańskiej Solidarności. Uczestniczyła w pracach Duszpasterstwa Nauczycieli. W latach 1984–1986 była rozpracowywana przez Wydział III-1 Wojewódzkiego Urzędu Spraw Wewnętrznych w Poznaniu. 23 czerwca 1986 była zatrzymana na 48 godzin – postawiono jej wówczas zarzut przetrzymywania w mieszkaniu nielegalnych wydawnictw. Była potem objęta nadzorem milicyjnym. W wyniku amnestii nie doszło do jej procesu w 1986. 1 września 1986 została zawieszona w pracy pedagogicznej, ale już w marcu 1987 została przywrócona po złożeniu odwołania do Komisji Dyscyplinarnej przy Ministerstwie Oświaty[4]. Od stycznia 1990 była współpracownikiem Klubu Inteligencji Katolickiej i Wspólnoty Polskiej, w ramach których wygłaszała prelekcje[1].
Odznaczenia
Odznaczona została:
- Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1997),
- Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2000),
- odznaką Zasłużony Działacz Kultury (2001)[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e Encyklopedia Solidarności, Irena Anna Jegliczka. [dostęp 2019-11-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-13)].
- ↑ II LO w Poznaniu, Śniadanie w Dwójce z Panem Prezydentem Bronisławem Komorowskim
- ↑ rozm. Katarzyna Florczyk, Wspomnienia o początkach „Solidarności”, w: Przewodnik Katolicki, nr 35/2010, s. 24
- ↑ Słownik „Niezależni dla Kultury 1976-1989”, Irena Jegliczka
Media użyte na tej stronie
Autor: Ὄνειροι, Licencja: CC BY-SA 4.0
Zasłużony Działacz Kultury – odznaka