Irena Morawska

Irena Morawska

Agnieszka Neyk

Irena Morawska Warszawa, 5 marca 2015
Data i miejsce urodzenia	14 czerwca 1954 Ciechanów
Data śmierci	23 sierpnia 2022
Narodowość	polska
Dziedzina sztuki	literatura
Ważne dzieła
„Deszcz omija Lisków” „Diabeł spacerował po niebie” „Dusze w poczekalni” „Kiedyś odrosną nam włosy” „Miasteczko jak kryminał” „Motyl na Manhattanie” „Białe pianino z czarnymi nogami” „Jak Emilię z Kalabrii od złej pani wykradłam” „Było piekło, teraz będzie niebo” „Opatrzność przy produkcji prochu” „Pokój dla cudzoziemca” „Luiza wdowa idzie na Dług” „Ballada o silnym zabarwieniu proletariackim”

Irena Morawska ps. Agnieszka Neyk (ur. 14 czerwca 1954 w Ciechanowie, zm. 23 sierpnia 2022^[1]) – polska dziennikarka, reporterka, scenarzystka filmowa.

Życiorys

Córka Mieczysława Jaźwińskiego i Marii z d. Hack. Absolwentka Technikum Gastronomicznego, a następnie Akademii Wychowania Fizycznego, po studiach pracowała jako nauczyciel wychowania fizycznego w jednej z warszawskich szkół. W latach 1985–1990 dziennikarka „Nowej Wsi” (pod ps. Agnieszka Neyk)^[2]. Od 1990 do 1999 w dziale reportażu „Gazety Wyborczej”, gdzie zajmowała się głównie tematyką społeczną, opisując przemiany społeczne po 1989 w Polsce^[3]. Zajmowała się także tematyką zagraniczną (np. Jak Emilię z Kalabrii od złej pani wykradłam, 1997; jeden z najgłośniejszych reportaży lat 90.). Od 2000 wraz z mężem, Jerzym Morawskim (także dziennikarzem), zajmowała się realizacją filmów i seriali dokumentalnych.

Jej reportaże były drukowane także we francuskiej i niemieckiej antologii polskiego reportażu literackiego. Dla szwedzkiego radia zrealizowała godzinny dokument o polskich robotnicach Symfonia poziomkowa.

Mieszkała w Warszawie – Radości.

Nagrody

• Nagroda „Rzeczpospolitej” im. Dariusza Fikusa w kategorii „Twórca w Mediach” (wespół z Jerzym Morawskim; za serial dokumentalny Serce z węgla – 18 odcinków; 2001);
• Nagroda Główna „Złoty Nurt – Wydarzenie Nurtu” (Festiwal Form Dokumentalnych „Nurt”, Kielce; wespół z Jerzym Morawskim; za film Czekając na sobotę; 2011)
• Dyplom Honorowy (Festiwal Mediów „Człowiek w zagrożeniu”; wespół z Jerzym Morawskim; za film Czekając na sobotę; 2011).

Wybrane reportaże prasowe

• Deszcz omija Lisków (1992)
• Diabeł spacerował po niebie (1992)
• Windą na śmierć (1993)
• Dusze w poczekalni (1995)
• Kiedyś odrosną nam włosy (1995)
• Miasteczko jak kryminał (1995)
• Motyl na Manhattanie (1995)
• Białe pianino z czarnymi nogami (1996)
• Było piekło, teraz będzie niebo (1996)
• Opatrzność przy produkcji prochu (1996)
• Pokój dla cudzoziemca (1998)
• Luiza wdowa idzie na „Dług” (2000)
• Ballada o silnym zabarwieniu proletariackim (2004)

Książki

• Było piekło, teraz będzie niebo. Zbiór reportaży z lat 1993–1998 (reportaże; Prószyński i S-ka 1999, ISBN 83-7180-294-3; wydanie II zmienione, jako: Było piekło, teraz będzie niebo: Wydawnictwo Dowody na Istnienie – Fundacja Instytut Reportażu 2015, ISBN 978-83-938112-4-3; wstęp: Małgorzata Szejnert)

Teksty w książkach zbiorowych

• Kraj raj. Piszą reporterzy „Gazety” (wybór reportaży: Małgorzata Szejnert; Oficyna Wydawnicza „Rytm” 1993, ISBN 83-85-2493-4-6);
• Jak Emilię z Kalabrii od złej pani wykradłam, [w:] To nie mój pies, ale moje łóżko. Reportaże roku 1997; Prószyński i S-ka 1998, ISBN 83-7180-877-1.
• Luiza wdowa idzie na „Dług”, [w:] 20 lat nowej Polski w reportażach według Mariusza Szczygła (Wydawnictwo Czarne 2009, ISBN 978-83-7536-143-8);
• Ballada o silnym zabarwieniu proletariackim, [w:] Made in Poland. Antologia reporterów Dużego Formatu (wybór tekstów, redakcja: Włodzimierz Nowak, Mariusz Burchart; Agora S.A. 2013, ISBN 978-83-268-1253-8);
• Jak Emilię z Kalabrii od złej pani wykradłam, [w:] 100/XX. Antologia polskiego reportażu XX wieku. Tom 2 1966-2000 (pod redakcją Mariusza Szczygła; Wydawnictwo Czarne 2014, ISBN 978-83-7536-724-9).

Twórczość filmowa

Irena i Jerzy Morawscy
– Warszawa, 5 marca 2015

• Mgła (film fabularny w reż. Ireny Kamieńskiej; autorka scenariusza, wespół z Ireną Kamieńską; 1993);
• Egzekucja (film dokumentalny w reż. Jerzego Krysiaka i Jerzego Morawskiego; autorka scenariusza; 2000);
• Serce z węgla (telenowela dokumentalna; scenariusz, reżyseria wespół z Jerzym Morawskim, komentarz; 2001);
• Ballada o lekkim zabarwieniu erotycznym (telenowela dokumentalna; scenariusz, reżyseria wespół z Jerzym Morawskim, komentarz; 2003);
• Kochankowie z Internetu (telenowela dokumentalna; scenariusz, reżyseria wespół z Jerzym Morawskim, komentarz; 2006);
• Benek (film fabularny w reż. Roberta Glińskiego; autorka scenariusza, wespół z Jerzym Morawskim; 2007);
• Futboliści (film dokumentalny; scenariusz, reżyseria wespół z Jerzym Morawskim; 2008);
• Czekając na sobotę (film dokumentalny; scenariusz, reżyseria wespół z Jerzym Morawskim, producent wykonawczy; 2010);
• Chłopaki do wzięcia (telenowela dokumentalna; scenariusz, reżyseria wespół z Jerzym Morawskim, producent wykonawczy; 2012);
• Kochani recydywiści (film dokumentalny; scenariusz, reżyseria wespół z Jerzym Morawskim, producent; 2013);
• Czas wojowników (serial dokumentalny; scenariusz, reżyseria wespół z Jerzym Morawskim, producent wykonawczy; 2013).
• Drwale i inne opowieści Bieszczadu (serial dokumentalny; scenariusz, reżyseria wespół z Jerzym Morawskim, 2015-2016)^[4]

Przypisy

Bibliografia

• Agnieszka Wójcińska, Reporterzy bez fikcji. Rozmowy z polskimi reporterami (Wydawnictwo Czarne 2011, ISBN 978-83-7536-238-1)

Linki zewnętrzne

• Irena Morawska w bazie IMDb (ang.)
• Irena Morawska w bazie Filmweb
• Irena Morawska w bazie filmpolski.pl
• Irena Morawska – Stowarzyszenie Filmowców Polskich
• Irena Morawska, „Jak Emilię z Kalabrii od złej pani wykradłam” (1997)