Irena Schirtładze

Irena Schirtładze
Irka
Ilustracja
Irena Schirtładze
strzelec strzelec
Data i miejsce urodzenia

7 kwietnia 1928
Lwów, Polska

Data i miejsce śmierci

14 września 1944
Warszawa, Polska

Przebieg służby
Siły zbrojne

Kotwica symbol.svg Armia Krajowa

Jednostki

Batalion „Parasol”

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa:

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (od 1941)

Irena Schirtładze ps.Irka” (ur. 7 kwietnia 1928 we Lwowie, zm. 14 września 1944 w Warszawie) – Gruzinka, w powstaniu warszawskim ochotniczka-sanitariuszka w batalionie „Parasol”.

Córka Arkadiusza Schirtładze i Janiny z d. Kicińskiej. W latach 1937–1939 mieszkała w Dęblinie. Jej ojciec był gruzińskim oficerem kontraktowym Wojska Polskiego (kapitanem lotnictwa). W Dęblinie szkolił polskich pilotów. Wziął udział w kampanii wrześniowej. Po agresji ZSRR na Polskę wzięty do niewoli przez Armię Czerwoną, zamordowany w Katyniu.

Irena Schirtładze dołączyła do batalionu „Parasol” w pierwszych dniach powstania warszawskiego w sierpniu 1944 roku podczas walk tego oddziału na Woli. Przydzielona do 3. kompanii przeszła szlak bojowy „Parasola” z Woli, przez Starówkę, Śródmieście, aż po Czerniaków, gdzie została ciężko ranna przy ul. Ludnej. Zmarła 14 września. Miała 16 lat.

Grób na Powązkach Wojskowych

Została odznaczona Krzyżem Walecznych. Pochowana w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek baonu „Parasol” na Powązkach Wojskowych w Warszawie (kwatera A24-10-2)[1].

Zobacz też

Przypisy

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Kotwica symbol.svg
Autor: Liftarn, Licencja: CC BY-SA 2.5
Kotwica symbol
POL Krzyż Walecznych (1941) BAR.svg
Baretka: Krzyż Walecznych (1941).
Schirladze I Powazki.jpg
Grób Ireny Schirtładze na Powązkach wojskowych w Warszawie
PL Epolet szer.svg
Naramiennik szeregowca Wojska Polskiego (1919-39).