Irena Wiszniewska-Białecka

Irena Wiszniewska-Białecka (ur. 6 lipca 1947 w Warszawie[1], zm. 23 maja 2018[2]) – polska prawniczka, profesor nauk prawnych, sędzia Sądu w ramach Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Życiorys

W 1969 ukończyła studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. Po studiach podjęła pracę w Instytucie Nauk Prawnych PAN. W instytucji tej w 1976 uzyskała stopień naukowy doktora. W latach 1982–1984 brała udział w tworzeniu pierwszej polskiej ustawy antymonopolowej. W 1991 otrzymała stopień doktora habilitowanego[1] na podstawie rozprawy zatytułowanej Granice kartelowoprawne ważności licencji patentowych. Specjalizowała się w zagadnieniach związanych z prawem patentowym, autorskim, własności przemysłowej i konkurencji.

W latach 1992–2000 praktykowała równocześnie jako adwokat. Od lutego 2001 do kwietnia 2004 była sędzią Naczelnego Sądu Administracyjnego. Prezydent RP postanowieniem z 6 kwietnia 2001 nadał jej tytuł profesora nauk prawnych. W latach 2004–2016 była sędzią Sądu Pierwszej Instancji (od 2009 Sądu) – działającego w ramach Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Od stycznia 2017 ponownie orzekała jako sędzia NSA, w lipcu 2017 przeszła w stan spoczynku[1].

Odznaczona Krzyżem Kawalerskim (2003)[3] i Krzyżem Oficerskim (2011)[4] Orderu Odrodzenia Polski.

Przypisy

  1. ↑ a b c W dniu 23 maja 2018 r. zmarła sędzia NSA prof. Irena Wiszniewska-Białecka. nsa.gov.pl. [dostęp 2018-05-27].
  2. ↑ Irena Wiszniewska-Białecka. wyborcza.pl, 24 maja 2018. [dostęp 2018-05-26].
  3. ↑ M.P. z 2004 r. nr 13, poz. 201
  4. ↑ M.P. z 2011 r. nr 86, poz. 889

Bibliografia