Irena Zarzycka

Irena Zarzycka
Data i miejsce urodzenia

6 maja 1900
Łódź

Data i miejsce śmierci

26 maja 1993
Ożarów Mazowiecki

Narodowość

Polka

Język

polski

Alma Mater

Wolna Wszechnica Polska

Dziedzina sztuki

literatura

Ważne dzieła
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Irena Zarzycka (z domu Hoeck) (ur. 6 maja 1900 w Łodzi[1], zm. 26 maja 1993 w Ożarowie Mazowieckim) – polska pisarka, autorka popularnych romansów.

Życiorys

W 1920 ukończyła szkołę średnią w Pabianicach, a w latach 1920–1925 studiowała humanistykę na Wolnej Wszechnicy Polskiej. Młodość spędzoną w Pabianicach opisała w autobiografii Panna Irka. Jej powieści przed wojną były bestsellerami – np. debiutancka Dzikuska miała do 1939 siedem wydań i została zekranizowana[2].

W czasie II wojny światowej straciła męża, który był ofiarą zbrodni katyńskiej oraz syna, który zmarł na tyfus w obozie koncentracyjnym w Majdanku[1]. Po tych doświadczeniach przestała tworzyć. Do 1953 pracowała jako nauczycielka w Ożarowie Mazowieckim. Została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi. Pochowana na Cmentarzu Żbikowskim w Pruszkowie.

Wszystkie jej utwory w 1951 objęto zapisem cenzury w Polsce, ze skutkiem natychmiastowego wycofania z bibliotek[3]. Pierwsze powojenne wydanie jej powieści Dzikuska ukazało się dopiero w 1988 roku. Zmarła w wieku 93 lat.

Twórczość

  • Dzikuska (1927)
  • Jawnogrzesznica (1928)
  • Ślubne pantofelki (1928)
  • Okruch zaklętego zwierciadła (1929)
  • Chłopiec z dalekiej ojczyzny (1929)
  • Kwiat jabłoni (1929)
  • Córka wichru (1930)
  • Panna Irka (1930)
  • Kłamstwo (1931)
  • Tabor (1931)
  • Królewski lot (1933)
  • Wieczna młodość (1933)
  • Wschody i zachody (1934)
  • Pod wiatr (1934)
  • Pałac śród gór (1935)
  • Muszla (1935)
  • Samotnicy (1937)
  • Sześć bajek wybranych (1946), zbiór wierszy dla dzieci

Przypisy

  1. a b Irena Zarzycka – królowa romansów, Wirtualne Muzeum Ożarów Mazowiecki [dostęp 2021-04-12] (pol.).
  2. Sławomir Saładaj: Zarzycka – królowa romansów. Urząd Miasta Pabianice.
  3. Cenzura PRL, posłowie Zbigniew Żmigrodzki, Wrocław 2002, s. 46.

Bibliografia

  • Anna Wzorek: Twórczość Ireny Zarzyckiej. Kielce: Wydawnictwo Akademii Świętokrzyskiej, 2004