Ireneusz (Đorđević)

Ireneusz
Milan Đorđević
Biskup dalmatyński
ilustracja
Kraj działania

Jugosławia

Data i miejsce urodzenia

22 maja 1894
Vrnčani

Data i miejsce śmierci

27 sierpnia 1952
Cambridge

Miejsce pochówku

Cmentarz Brompton w Londynie

Biskup dalmatyński
Okres sprawowania

1931–1952
(de facto do 1941)

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Serbski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Eparchia dalmatyńska

Śluby zakonne

do 1916

Diakonat

1919

Prezbiterat

do 1928

Chirotonia biskupia

25 grudnia 1928

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

25 grudnia 1928

Miejscowość

Belgrad

Miejsce

Sobór św. Michała Archanioła

Konsekrator

Dymitr

Współkonsekratorzy

Gabriel (Dožić), Jerzy (Letić)

Ireneusz, imię świeckie Milan Đorđević (ur. 22 maja 1894 w Vrnčanach, zm. 27 sierpnia 1952 w Cambridge) – serbski biskup prawosławny.

Życiorys

Syn Dobrosava i Draginji Đorđević. Ukończył seminarium duchowne w Belgradzie. Wieczyste śluby mnisze złożył podczas I wojny światowej. Krótko potem został skierowany przez Święty Synod metropolii belgradzkiej na wyższe studia teologiczne na Petersburskiej Akademii Duchownej, jednak nie ukończył ich, gdyż w 1916 wyjechał z Rosji do Wielkiej Brytanii. Edukację uniwersytecką kontynuował na Uniwersytecie Oksfordzkim, tam też uzyskał doktorat z teologii[1]. Po ukończeniu studiów pracował w Serbskim Biurze w Londynie jako sekretarz, a następnie kierownik. W 1919 wrócił do Belgradu i został wyświęcony na diakona. Jego doktorat uzyskany w Wielkiej Brytanii nie został uznany i duchowny został skierowany do Aten, gdzie po raz drugi obronił dysertację doktorską w dziedzinie teologii prawosławnej. Zatrudniono go następnie w seminarium duchownym w Sremskich Karlovcach. Przed 1928 został asystentem, a później docentem na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Belgradzkiego[1].

25 grudnia 1928 został w soborze św. Michała Archanioła w Belgradzie wyświęcony na biskupa sremskiego, wikariusza archieparchii belgradzkiej. Trzy lata później został przeniesiony na katedrę dalmatyńską. Rozpoczął budowę cerkwi św. Sawy w Splicie, zaś w Visie, gdzie po I wojnie światowej grupa mieszkańców postanowiła przyjąć prawosławie, wyświęcił cerkiew Świętych Cyryla i Metodego. Od 1935 do 1938 tymczasowo administrował eparchią amerykańsko-kanadyjską[1].

W czasie II wojny światowej internowany we Włoszech, nie wrócił do Jugosławii komunistycznej, lecz emigrował do Stanów Zjednoczonych. Został proboszczem parafii w Stubenville w Ohio, wykładał również w serbskim seminarium duchownym przy monasterze św. Sawy w Libertyville. W 1949 przeniósł się do Wielkiej Brytanii i do śmierci był wykładowcą Uniwersytetu w Cambridge. Został pochowany na Cmentarzu Brompton w Londynie[1].

Przypisy

  1. a b c d biskup Sawa (Vuković), Srpski jerarsi od devetog do dvadesetog veka, Evro Beograd, Unireks Podgorica, Kalenić Kragujevac, 1996, ss. 201–202.

Media użyte na tej stronie

Иринеј Ђорђевић.jpg
Епископ Српске Православне Цркве, др Иринеј Ђорђевић.