Ireneusz (Mihălcescu)

Ireneusz

Irineu

Ioan Mihălcescu
Metropolita Mołdawii i Bukowiny
Kraj działania	Rumunia
Data i miejsce urodzenia	24 kwietnia 1874 Valea Viei
Data i miejsce śmierci	3 kwietnia 1948 monaster Agapia
Metropolita Mołdawii i Bukowiny
Okres sprawowania	1939–1947
Arcybiskup Jass
Okres sprawowania	1939–1947
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rumuński Kościół Prawosławny
Inkardynacja	Archieparchia Jass
Śluby zakonne	1936
Diakonat	1923
Prezbiterat	1923
Chirotonia biskupia	17 października 1936

Nagrobek biskupa w monasterze Agapia

Ireneusz, imię świeckie Ioan Mihălcescu (ur. 24 kwietnia 1874 w Valea Viei, zm. 3 kwietnia 1948 w monasterze Agapia) – rumuński biskup prawosławny.

Życiorys

Był synem kapłana prawosławnego Ioana Mihălcescu i jego małżonki Eleny, szóstym z dziesięciorga dzieci. Ukończył gimnazjum w Buzău, a następnie rozpoczął w tym samym mieście naukę w seminarium duchownym. Po roku nauki przeniósł się do seminarium w Bukareszcie, które ukończył w 1895. W 1899 ukończył studia w zakresie teologii prawosławnej na Uniwersytecie Bukareszteńskim; pracę końcową poświęcił soborowi efeskiemu. Będąc jeszcze studentem, został zatrudnionym w seminarium duchownym w Bukareszcie jako lektor języka greckiego; w tym charakterze pracował od 1894 do 1900. W 1903 obronił na Uniwersytecie w Lipsku doktorat z filozofii^[1]. Od 1904 był profesorem nadzwyczajnym, zaś od 1908 – profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Bukareszteńskiego. Do 1939 prowadził pracę naukową w ramach katedry teologii dogmatycznej i symbolicznej. W latach 1927–1929 oraz 1933–1936 był dziekanem wydziału teologicznego; w roku akademickim 1926–1927 kierował wydziałem teologicznym Uniwersytetu Kiszyniowskiego^[1].

W 1923 Ioan Mihălcescu został wyświęcony na białego (żonatego) duchownego. Święceń kapłańskich udzielił mu metropolita-zwierzchnik Rumuńskiego Kościoła Prawosławnego Miron. W 1936, po śmierci żony, duchowny złożył wieczyste śluby mnisze i przyjął imię zakonne Ireneusz^[1].

Jeszcze w tym samym roku otrzymał godność archimandryty, zaś 17 października 1936 został wyświęcony na biskupa pomocniczego archieparchii Bukaresztu z tytułem biskupa Târgoviște^[1].

Biskup

29 listopada 1939 został wybrany na metropolitę Mołdawii i 17 grudnia tego samego roku uroczyście intronizowany w soborze katedralnym w Jassach. Na katedrze pozostawał w 1947, gdy pod naciskiem władz komunistycznych odszedł z urzędu. Ostatni rok życia spędził w żeńskim monasterze Agapia. Tam też został pochowany^[1].

Autor szeregu publikacji (monografii, podręczników akademickich) z zakresu prawosławnej teologii dogmatycznej i apologetyki, historii, jak również szkolnych podręczników do nauki religii. Przełożył na język rumuński (z przekładu francuskiego) Epos o Gilgameszu i Bhagawadgitę^[2].

Przypisy