Ireneusz Dudek

Ireneusz Dudek
Ilustracja
Ireneusz Dudek, Katowice 2011
Pseudonim

Shakin’ Dudi

Data i miejsce urodzenia

7 maja 1951
Katowice

Instrumenty

harmonijka ustna, gitara, skrzypce, fortepian

Gatunki

blues, rock and roll

Zawód

wokalista, harmonijkarz, kompozytor

Powiązania

Breakout
Kwadrat, SBB, Apokalipsa, Hall, Irjan, The Dudi’s, Big Blues Band, Big Band Boogie, Trio Dudek-Błędowski-Gembalski

Współpracownicy
Jan Janowski
Dariusz Dusza
Strona internetowa
Ireneusz Dudek podczas 28. edycji Rawa Blues Festiwal

Ireneusz Dudek (ps. artystyczny Shakin’ Dudi; ur. 7 maja 1951 w Katowicach[1]) – polski kompozytor, wokalista, harmonijkarz i autor tekstów. Członek Akademii Fonograficznej ZPAV[2].

Życiorys

Od najmłodszych lat zajmował się muzyką, najpierw rozpoczął naukę gry na skrzypcach, a następnie (samodzielnie) na harmonijce ustnej. Działalność artystyczną rozpoczął na początku lat 70. w amatorskiej wówczas grupie SBB. W tym okresie muzyk miał za sobą epizod, którym była współpraca z zespołem Twarze (Twarze Dzielnicy Południowej)[3]. W 1972 roku przez krótki okres współpracował z krakowskim zespołem bluesowym Hall.

W 1973 roku znalazł się w grupie En Face Jerzego Grunwalda, a także wraz z Maciejem Radziejewskim, Krystianem Wilczkiem i Markiem Surzynem stworzył swój pierwszy zespół Apokalipsa. W późniejszym okresie do grupy dołączyli: Jan Borysewicz, Andrzej Dybul i Rafał Rękosiewicz. W 1974 roku Dudek współpracował także z koncertowym wcieleniem grupy Breakout[4]. W 1977 roku rozwiązał Apokalipsę i wraz z Janem Janowskim utworzył bluesowy duet Irjan, który koncertował, często zmieniając swój skład do roku 1980 (m.in. na imprezach bluesowych w Białymstoku, Poznaniu i Sopocie, a w latach 1979–1980 także w zachodnioniemieckich lokalach oraz w ośrodkach polonijnych Kanady i USA). Potem prowadził kolejne własne zespoły – Dudek Blues Band oraz Blues Session Ireneusza Dudka.

W 1981 roku zorganizował w Katowicach festiwal Rawa Blues Festival, który jest uważany za największy i najważniejszy festiwal bluesowy w Polsce.

W latach 1984–1987 i ponownie od 1999 występował jako rockandrollowy piosenkarz pod pseudonimem Shakin’ Dudi, tworząc pastiszowe piosenki do tekstów Dariusza Duszy. W tym repertuarze zaistniał dla szerszej publiczności. Kontynuacją tego stylu muzyki była grupa The Dudi’s powstała w roku 1986.

Równolegle Dudek zajmował się bluesem, m.in. grając w formacjach Big Blues Band, Big Band Boogie oraz Trio Dudek–Błędowski–Gembalski, a także współpracując z grupą Kwadrat.

W roku 1988 wyemigrował do Holandii, zamieszkał w Amsterdamie. W 1989 roku uległ ciężkiemu wypadkowi samochodowemu; odniesione obrażenia nie pozwoliły mu przez wiele miesięcy na kontynuowanie kariery. Jego powrót nastąpił podczas Rawy Blues w 1990 roku z zespołem Big Band Boogie. Do Polski na stałe wrócił w 1993 roku[5]. Wraz z Irek Dudek Symphonic Blues koncertował w Europie Zachodniej, nagrał też program dla niemieckiej telewizji WDR.

Fascynacja Dudka neo swingiem przyniosła 3 płyty, wydane pod szyldem Shakin’ Dudi, z muzyką łączącą rock’n’rolla i swing. W 2004 roku Shakin’ Dudi w sześcioosobowym składzie nagrał program telewizyjny Shakin’ Dudi – śpiewak przebojów. Od tego momentu zespół wznowił aktywną działalność koncertową. W 2008 roku, w nowym składzie (ze starego pozostał tylko Dusza) Shakin’ Dudi wydał album Złota płyta – ciąg dalszy. W październiku tego roku ukazał się Ziuta Blues, biografia Dudka autorstwa Marcina Babko. Jest prezesem Stowarzyszenia Miłośników Muzyki Bluesowej[5].

Jest żonaty. Ma córkę Agatę[6], druga córka Dorota, zmarła w 2001 w wieku 7 lat[7]. Został ambasadorem zorganizowanych w Krakowie Światowych Dni Młodzieży 2016[8].

Nagrody

Dyskografia

Gościnnie

  • 2006: Skibiński – Winder Super Session

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b Shakin Dudi – Biografia. Wirtualna Polska. [dostęp 2009-07-05]. (pol.).
  2. ↑ ZPAV: Akademia Fonograficzna (Sekcja Muzyki Rozrywkowej). zpav.pl. [dostęp 2010-10-03]. (pol.).
  3. ↑ Marcin Babko: Irek Dudek. Ziuta Blues. Wyd. 1. Poznań: In Rock, październik 2008, s. 31. ISBN 978-83-60157-38-1.
  4. ↑ Leszek Gnoiński, Jan Skaradziński: Encyklopedia Polskiego Rocka. Wyd. 1. Konin: In Rock (Włodzimierz Wieczorek), wrzesień 1996, s. 133. ISBN 83-86365-08-0.
  5. ↑ a b c Ireneusz Dudek. spotkaniazpiosenka.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-16)]. [dostęp 2009-03-10] (arch.).
  6. ↑ Patrycja Michońska-Dynek, Sławomir Dynek: Życie bez playbacku. „Magazyn Familia”, 2009-04-08. [dostęp 2011-05-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-01)]. (pol.).
  7. ↑ Lesław Dutkowski: Trzy razy otarłem się o śmierć. muzyka.onet.pl, 2011-05-09. [dostęp 2011-05-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-25)]. (pol.).
  8. ↑ Ambasadorzy. krakow2016.com. [dostęp 2017-06-23].
  9. ↑ Józef Krzyk: Plebiscyt rozstrzygnięty – cegła dla Irka Dudka. katowice.wyborcza.pl, 2005-12-08. [dostęp 2009-07-05]. (pol.).
  10. ↑ Marcin Gajewski. Irek Dudek: Anthology 1976-2006. „Teraz Rock”. 1 (47), s. 78, 2007. ISSN 1730-394X. (pol.). 

Bibliografia

  • Ryszard Wolański, Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej, Warszawa 1995, Agencja Wydawnicza Morex, ISBN 83-86848-05-7, hasło Dudek Ireneusz, s. 42.
  • Marcin Babko, Irek Dudek – Ziuta Blues, Poznań 2008, In Rock

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Ireneusz Dudek 2011.jpg
Autor: Piotr Drabik from Poland, Licencja: CC BY 2.0
Ireneusz Dudek - zdjęcie zrobione podczas 31. Rawa Blues Festiwal w katowickim Spodku.
Rawa Blues 2008 39.jpg
Autor: Lilly M, Licencja: CC-BY-SA-3.0
28 Edycja Rawa blues Festival, Katowice Spodek - Shakin Dudi