Ireneusz Ziemiński
| Data i miejsce urodzenia | 23 września 1965 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | filozof, nauczyciel akademicki, |
| Tytuł naukowy | profesor zwyczajny |
| Alma Mater | |
| Uczelnia |
Ireneusz Ziemiński (ur. 23 września 1965 w Sztumie[1]) – polski filozof, profesor nauk humanistycznych, profesor zwyczajny Uniwersytetu Szczecińskiego.
Życiorys
W 1989 r. ukończył studia filozoficzne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Tam też na podstawie rozprawy pt. Dyskurs a intuicja. E.L. Mascalla koncepcja filozoficznego poznania Boga, napisanej pod kierunkiem prof. Jana Czerkawskiego uzyskał w 1994 r. stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w zakresie filozofii, specjalność: filozofia. W 2000 r. na podstawie rozprawy pt.Zagadnienie śmierci w filozofii analitycznej na Wydziale Filozofii KUL uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie filozofii, specjalność: filozofia. Tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych uzyskał w roku 2012[2].
Został profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Szczecińskiego. Był też profesorem Wyższej Szkoły Humanistycznej TWP w Szczecinie i wykładowcą Collegium Civitas w Warszawie[3]. Zajmuje się filozofią religii.
W 2017 otrzymał Nagrodę im. księdza Józefa Tischnera[4].
Wybrane publikacje
- Metafizyka śmierci (2010)
- Życie wieczne. Przyczynek do eschatologii filozoficznej (2013)
- Moralność i religia. Poglądy filozoficzne Josepha Butlera (2015)
Przypisy
- ↑ Ireneusz Ziemiński, Wydawnictwo „W drodze” [dostęp 2021-03-24].
- ↑ Prof. dr hab. Ireneusz Ziemiński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2021-03-24].
- ↑ prof. dr hab. Ireneusz Ziemiński. Wydział Humanistyczny Uniwersytetu Szczecińskiego.
- ↑ Prof. Ireneusz Ziemiński. Wydawnictwo Znak. [dostęp 2021-03-24].