Irina-Camelia Begu

Irina-Camelia Begu
Ilustracja
Państwo

 Rumunia

Data i miejsce urodzenia

26 sierpnia 1990
Bukareszt

Wzrost

181 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2005

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

5 WTA, 2 WTA 125K, 12 ITF

Najwyżej w rankingu

22 (22 sierpnia 2016)

Australian Open

4R (2015)

Roland Garros

4R (2016, 2022)

Wimbledon

3R (2015, 2021, 2022)

US Open

2R (2012, 2014, 2018, 2022)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

9 WTA, 19 ITF

Najwyżej w rankingu

22 (1 października 2018)

Australian Open

SF (2018)

Roland Garros

SF (2021)

Wimbledon

QF (2018)

US Open

3R (2015)

Irina-Camelia Begu (ur. 26 sierpnia 1990 w Bukareszcie) – rumuńska tenisistka.

Kariera tenisowa

Karierę rozpoczęła w 2005 występując z dziką kartą na turnieju ITF w Bukareszcie, gdzie wygrała swój pierwszy mecz. Jeszcze tego samego roku udanie przeszła kwalifikacje na podobnym turnieju i dotarła do drugiej rundy turnieju głównego. W następnym roku wygrała turniej w grze deblowej i dotarła do finału gry singlowej, w którym przegrała z rodaczką Alexandrą Cadanțu. W 2007 wygrała pierwszy turniej singlowy, pokonując w finale Andreeę Mitu. W sumie wygrała dwanaście turniejów singlowych i dziewiętnaście deblowych rangi ITF.

W 2009 spróbowała swych sił w turniejach cyklu WTA i w Wielkim Szlemie. Największy sukces odniosła w kwalifikacjach do Roland Garros, gdzie dotarła do trzeciej rundy, pokonując po drodze takie zawodniczki jak Mervana Jugić-Salkić i Maša Zec Peškirič. W 2010 udanie przeszła kwalifikacje w Warszawie, ale przegrała w pierwszej rundzie turnieju głównego z Timeą Bacsinszky. 11 kwietnia 2011, jako kwalifikantka, dotarła do finału turnieju w Marbelli, w którym lepszą okazała się nr 5 na świecie, Wiktoryja Azaranka, ale sukces ten pozwolił Rumunce na awans do pierwszej setki światowego rankingu, na miejsce 97.

Wysoki ranking zapewnił jej bezpośredni udział we French Open, na którym dotarła do drugiej rundy, pokonując w pierwszej Aravane Rezaï. Bezpośrednio po rozgrywkach wielkoszlemowych w Paryżu zagrała mocno obsadzony turniej ITF w Marsylii, gdzie dotarła do finału, w którym przegrała jednak z Pauline Parmentier. W czerwcu wystąpiła w pierwszej rundzie Wimbledonu, w której przegrała z Flavią Pennettą, a tydzień po zakończeniu tych rozgrywek dotarła do finału turnieju WTA w Budapeszcie, w którym uległa Robercie Vinci.

W 2012 roku odniosła swoje pierwsze zwycięstwo w grze deblowej. W parze razem z Monicą Niculescu pokonała parę Chuang Chia-jung oraz Marina Erakovic podczas turnieju w Hobart[1]. We wrześniu zwyciężyła w pierwszym turnieju WTA w grze pojedynczej, w Taszkencie.

W 2015 roku wygrała turniej w Seulu, w finale pokonując Alaksandrę Sasnowicz.

W zawodach cyklu WTA Tour Rumunka wygrała pięć turniejów w grze pojedynczej z dziewięciu rozegranych finałów, w grze podwójnej natomiast zwyciężyła w dziewięciu turniejach z szesnastu rozegranych finałów. Triumfowała też w jednym turnieju singlowym w cyklu WTA 125.

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

Turniej20062007200820092010201120122013201420152016201720182019202020212022TytułyZ–P
Australian OpenAAAAAQ31R2R1R4R1R2R2R2R1R1R2R0 / 118 – 11
French OpenAAAQ3A2R2R1RQ33R4R1R3R3R2R1R4R0 / 1115 – 11
WimbledonAAAQ2Q11R1R1R2R3R1R2R1RQ2NH3R3R0 / 108 – 10
US OpenAAAQ1A1R2R1R2R1R1R1R2RQ21R1R2R0 / 114 – 11
Ranking na koniec roku974710231230214405212442312943669976600 / 4335 – 43

Występy w grze podwójnej

Turniej20062007200820092010201120122013201420152016201720182019202020212022TytułyZ–P
Australian OpenAAAAAAQF3R1R2R1R1RSF2R1R1R1R0 / 1111 – 11
French OpenAAAAAA1R2R3R2RAQF2R1R1RSF2R0 / 1013 – 10
WimbledonAAAAA1R2R1R1R2R1RAQF3RNHA1R0 / 97 – 9
US OpenAAAAA2R1R1R1R3R1R1R2RAA2R1R0 / 105 – 10
Ranking na koniec roku8216014061881576237695630170382373123630 / 4036 – 40

Występy w grze mieszanej

Turniej20062007200820092010201120122013201420152016201720182019202020212022TytułyZ–P
Australian OpenAAAAAAAAAAA2RA1RAAA0 / 21 – 2
French OpenAAAAAAAAAAAAAANHAA0 / 00 – 0
WimbledonAAAAAAAAAAAAAANHAA0 / 00 – 0
US OpenAAAAAAAAAAAAAANHAA0 / 00 – 0
0 / 21 – 2

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 9 (5–4)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPrzeciwniczkaWynik finału
Finalistka1.10 kwietnia 2011MarbellaCeglanaBiałoruś Wiktoryja Azaranka3:6, 2:6
Finalistka2.10 lipca 2011BudapesztCeglanaWłochy Roberta Vinci4:6, 6:1, 4:6
Zwyciężczyni1.15 września 2012TaszkentTwardaChorwacja Donna Vekić6:4, 6:4
Finalistka3.19 października 2014MoskwaTwarda (hala)Rosja Anastasija Pawluczenkowa4:6, 7:5, 1:6
Zwyciężczyni2.27 września 2015SeulTwardaBiałoruś Alaksandra Sasnowicz6:3, 6:1
Zwyciężczyni3.5 sierpnia 2016FlorianópolisTwardaWęgry Tímea Babos2:6, 6:4, 6:3
Zwyciężczyni4.23 lipca 2017BukaresztCeglanaNiemcy Julia Görges6:3, 7:5
Finalistka4.28 sierpnia 2021ClevelandTwardaEstonia Anett Kontaveit6:7(5), 4:6
Zwyciężczyni5.24 lipca 2022PalermoCeglanaWłochy Lucia Bronzetti6:2, 6:2

Gra podwójna 16 (9–7)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik finału
Zwyciężczyni1.14 stycznia 2012HobartTwardaRumunia Monica Niculescu Chuang Chia-jung
Nowa Zelandia Marina Erakovic
6:7(4), 7:6(4), 10–5
Finalistka1.28 kwietnia 2012FezCeglanaRumunia Alexandra CadanțuCzechy Petra Cetkovská
Rosja Aleksandra Panowa
6:3, 6:7(5), 9–11
Finalistka2.21 października 2012LuksemburgTwarda (hala)Rumunia Monica NiculescuCzechy Andrea Hlaváčková
Czechy Lucie Hradecká
3:6, 4:6
Zwyciężczyni2.21 czerwca 2013's-HertogenboschTrawiastaHiszpania Anabel Medina GarriguesSłowacja Dominika Cibulková
Hiszpania Arantxa Parra Santonja
4:6, 7:6(3), 11–9
Zwyciężczyni3.22 lutego 2014Rio de JaneiroCeglanaArgentyna María IrigoyenSzwecja Johanna Larsson
Południowa Afryka Chanelle Scheepers
6:2, 6:0
Zwyciężczyni4.21 września 2014SeulTwardaHiszpania Lara ArruabarrenaNiemcy Mona Barthel
Luksemburg Mandy Minella
6:3, 6:3
Finalistka3.21 lutego 2015Rio de JaneiroCeglanaArgentyna María IrigoyenBelgia Ysaline Bonaventure
Szwecja Rebecca Peterson
0:3 krecz
Finalistka4.3 października 2015WuhanTwardaRumunia Monica NiculescuSzwajcaria Martina Hingis
Indie Sania Mirza
2:6, 3:6
Finalistka5.23 października 2015MoskwaTwarda (hala)Rumunia Monica NiculescuRosja Darja Kasatkina
Rosja Jelena Wiesnina
3:6, 7:6(7), 5–10
Zwyciężczyni5.23 lipca 2017BukaresztCeglanaRumunia Raluca OlaruBelgia Elise Mertens
Holandia Demi Schuurs
6:3, 6:3
Zwyciężczyni6.15 października 2017TiencinTwardaWłochy Sara ErraniSłowenia Dalila Jakupović
Serbia Nina Stojanović
6:4, 6:3
Zwyciężczyni7.6 stycznia 2018ShenzhenTwardaRumunia Simona HalepCzechy Barbora Krejčíková
Czechy Kateřina Siniaková
1:6, 6:1, 10–8
Finalistka6.30 czerwca 2018EastbourneTrawiastaRumunia Mihaela BuzărnescuKanada Gabriela Dabrowski
Xu Yifan
3:6, 5:7
Zwyciężczyni8.22 lipca 2018BukaresztCeglanaRumunia Andreea MituCzarnogóra Danka Kovinić
Belgia Maryna Zanewśka
6:3, 6:4
Finalistka7.29 września 2018TaszkentTwardaRumunia Raluca OlaruSerbia Olga Danilović
Słowenia Tamara Zidanšek
5:7, 3:6
Zwyciężczyni9.3 lutego 2019Hua HinTwardaRumunia Monica NiculescuRosja Anna Blinkowa
Wang Yafan
2:6, 6:1, 12–10

Finały turniejów WTA 125K series

Gra pojedyncza 2 (2–0)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPrzeciwniczkaWynik finału
Zwyciężczyni1.8 marca 2020Indian WellsTwardaJaponia Misaki Doi6:3, 6:3
Zwyciężczyni2.18 września 2022BukaresztCeglanaWęgry Réka Luca Jani6:3, 6:3

Wygrane turnieje rangi ITF

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza

DataTurniejKat.($)Naw.FinalistkaWynik
1.09/09/2007Rumunia BraszówITF10 000ziemnaRumunia Andreea Mitu7:6, 6:2
2.07/09/2008Rumunia BraszówITF10 000ziemnaRumunia Diana Enache4:6, 6:4, 6:1
3.14/09/2008Węgry BudapesztITF10 000ziemnaRumunia Laura Ioana Andrei7:5, 6:1
4.12/10/2008Liban DżunijaITF50 000ziemnaBiałoruś Anastasija Jakimawa6:2, 6:0
5.26/10/2008Wielka Brytania GlasgowITF25 000twardaAustria Patricia Mayr2:6, 7:5, 7:6
6.19/09/2010Czarnogóra PodgoricaITF25 000ziemnaWłochy Annalisa Bona6:1, 6:1
7.13/02/2011Kolumbia CaliITF100 000ziemnaHiszpania Laura Pous Tió6:3, 7:6
8.24/07/2011Rumunia BukaresztITF100 000ziemnaHiszpania Laura Pous Tió6:3, 7:5
9.09/03/2014Brazylia CampinasITF25 000ziemnaRosja Aleksandra Panowa6:2, 6:4
10.16/03/2014Brazylia São PauloITF25 000ziemnaRosja Aleksandra Panowa7:5, 4:6, 6:4
11.06/06/2014Francja ContrexévilleITF100 000ziemnaEstonia Kaia Kanepi6:3, 6:4
12.16/02/2020Egipt KairITF100 000twardaUkraina Łesia Curenko6:4, 3:6, 6:2

Przypisy

  1. AAP: Barthel wins title (ang.). hobartinternational.com.au, 2012-01-14. [dostęp 2012-01-14].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Tennis pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of Croatia.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Chinese Taipei for Olympic games.svg
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
Flag of New Zealand.svg
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of India.svg
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.