Irmina Popławska

Irmina Popławska

Państwo	Polska
Data urodzenia	17 października 1911
Data śmierci	20 stycznia 2008
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	0
Gra podwójna
Wygrane turnieje	0

Irmina Popławska (ur. 17 października 1911 w Ostrowcu Świętokrzyskim, zm. 20 stycznia 2008^[1]) – tenisistka polska.

Przed II wojną światową broniła barw AZS Lublin, po wojnie Piasta Gliwice. W latach 1947-1951 zajmowała w rankingu Polskiego Związku Tenisowego 2. miejsce, za Jadwigą Jędrzejowską. W 1948 w Szczecinie wygrała jedyny raz w karierze mistrzostwa Polski w grze pojedynczej, pokonując w finale M. Rudowską 6:4, 6:3. Była w finałach singla także w 1947 i 1950. Ponadto trzykrotnie była mistrzynią Polski w deblu (dwukrotnie w parze z Jędrzejowską) oraz trzykrotnie finalistką międzynarodowych mistrzostw Polski. W 1955 z Janem Chytrowskim została międzynarodową mistrzynią Rumunii w grze mieszanej (w finale z Verheim i Caralulisem 7:5, 6:4).

Karierę zawodniczą zakończyła po odniesionej kontuzji w 1957. Pozostała związana z tenisem jako trenerka sekcji w Piaście Gliwice (którą współtworzyła po wojnie wraz z mężem Leonardem Popławskim, zm. 1970). Jej córka Krystyna (po mężu Łyżwińska, ur. 1941) była akademicką mistrzynią Polski (zięć Ireneusz Łyżwiński zdobył drużynowe mistrzostwo Polski w barwach Piasta).

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Grzegorz Muzia: Ich już nie ma wśród nas (pol.). piast.gliwice.pl, 2011-10-31. [dostęp 2012-09-01].