Iron Butterfly

Ten artykuł należy dopracować: od 2011-10 → dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł, → sformatować tekst (pomoc: podział na sekcje, tabele, wzory). Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Iron Butterfly

Iron Butterfly, 1969; Od lewej do prawej: Eric Brann, Ron Bushy, Lee Dorman, Doug Ingle
Rok założenia	1966
Pochodzenie	Stany Zjednoczone San Diego, Kalifornia
Gatunek	acid rock[1] rock psychodeliczny[1] heavy metal[1] hard rock[1] AOR[1]
Aktywność	1966–1971 1974–1985 1987–2012 2015–
Wydawnictwo	Atco, MCA
Powiązania	Rhinoceros Captain Beyond
Skład
Eric Barnett Martin Gerschwitz Dave Meros Bernie Pershey
Byli członkowie
Doug Ingle Lee Dorman Erik Brann Jerry Penrod Darryl DeLoach Danny Weis Philip Taylor Kramer Howard Reitzes Bill DeMartines Mike Pinera Larry "Rhino" Reinhardt Larry Rust Eric Barnett Ron Bushy
Strona internetowa

Iron Butterfly – amerykański zespół rockowy założony w 1966 roku w San Diego w Kalifornii przez Doug Ingle'a i Ronalda Bushy'ego. Zespół gra w stylu acid rock, rock psychodeliczny i hard rock.

W pierwszym składzie zespołu, który rozpadł się po nagraniu debiutanckiego albumu Heavy w marcu 1968, grali również: Darryl DeLoach, Danny Weis i Jerry Penrod. Ich miejsce zajęli Erik Brann i Lee Dorman. W czerwcu 1968 Iron Butterfly już w nowym składzie nagrał swoją najlepszą płytę In-A-Gadda-Da-Vida (sprzedana w czterech milionach egzemplarzy), na której znalazł się ich najsłynniejszy 17-minutowy tytułowy utwór -In-A-Gadda-Da-Vida (tytuł powstał przez uproszczony zapis angielskiej frazy In the Garden of Eden – „W rajskim ogrodzie”). Po tym sukcesie zespół wystąpił na Newport Pop Festival i Miami Pop Festival. W lutym 1969 zespół wydał kolejną płytę – Ball, która dotarła do 4 miejsca na amerykańskich listach najlepiej sprzedających się albumów. Zespół został zaproszony na festiwal w Denver, gdzie wystąpił obok takich gwiazd jak Joe Cocker, Creedence Clearwater Revival i Jimi Hendrix^[2]. Po koncercie w Atlantic City zespół opuścił Erik Brann, a jego miejsce zajęli Larry Reinhardt i były gitarzysta Blues Image – Mike Pinera. W maju 1970 Iron Butterfly wydaje album koncertowy Iron Butterfly Live, a w sierpniu płytę Metamorphosis, z której pochodzi piosenka Easy Rider (Let the Wind Pay the Way) związana z filmem Easy Rider.

Mimo sukcesów grupa rozpada się w maju 1971. W połowie lat 70. Bushy i Braunn próbują reaktywować zespół, nowy skład utrzymuje się do 1985. Po dwóch latach następuje kolejna reaktywacja, zespół gra do 2012 roku. W 2015 zespół powraca ponownie, ostatnim oryginalnym członkiem zespołu zostaje perkusista Ron Bushy, który z powodów zdrowotnych nie uczestniczy we wszystkich koncertach. Po śmierci Bushy'ego w 2021 w zespole nie ma już żadnych oryginalnych członków.

Obecny skład

• Eric Barnett – gitara, śpiew (1995–2002, 2015–)
• Martin Gerschwitz – instrumenty klawiszowe, śpiew (2005–2012, 2018–)
• Dave Meros – bas elektryczny, śpiew (2015–; zastępstwo – 2006)
• Bernie Pershey – perkusja (2020–)

Dyskografia

Single

Pełna lista singli wydanych przez zespół w USA i na świecie.

• „Don't Look Down On Me”/„Possession”
• „Possession”/„Evil Temptation”
• „Unconscious Power”/„Possession”
• „In-A-Gadda-Da-Vida” (2:52)/„Iron Butterfly Theme” (3:25)
• „Soul Experience”/ „In The Crowds”
• „In The Time Of Our Lives”/„It Must Be Love”
• „Easy Rider”/„Soldier In Our Town”
• „New Day”/„Soldier In Our Town” (wydanie europejskie)
• „Silly Sally”/„Stone Believer”
• „Silly Sally”/”Talkbox Solo from Butterfly Bleu” (wydanie europejskie)
• „Shady Lady”/„Best Years Of Our Lives” (wydanie europejskie)
• „Pearly Gates”/„Searchin' Circles”
• „High On A Mountain Top”/„Scion”
• „Beyond The Milky Way”/„Get It Out”
• „I'm Right I'm Wrong” (3:50)/„Free”
• „In-A-Gadda-Da-Vida” (2:52)/„Soul Experience” (reedycja)
• tajski EP „In-A-Gadda-Da-Vida”/„Get Ready”

EP

• „Iron Butterfly Theme”/„Look For The Sun”, „Possession”
• „Iron Butterfly Theme”, „Possession”/„Get Out Of My Life Woman”, „Unconscious Power”
• „In-A-Gadda-Da-Vida”, „Flowers”, „Beads”/„My Mirage”

Albumy

• Heavy (1968) US #78, potwierdzona złota płyta
• In-A-Gadda-Da-Vida (1968) US #4, potwierdzona czterokrotna platynowa płyta
• Soundtrack to the Savage 7 (1968)
• Ball (1969) US #3, potwierdzona złota płyta
• Live (1970) US #20
• Metamorphosis (1970) US#16
• Evolution: The Best of Iron Butterfly (1971)
• Star Collection (1973)
• Scorching Beauty (1975) US #138
• Sun and Steel (1976)
• Rare Flight (1988)
• Light & Heavy: The Best of Iron Butterfly (1993)
• In-A-Gadda-Da-Vida Deluxe Edition (1995)
• Fillmore East 1968 (2011)^[3]

Bootlegi

• Live At The Galaxy Club 1967 (1967)
• Live 11/27/1968 (1968)
• Stone Believer: Live in Copenhagen, Denmark (Jan. 25, 1971)
• Live in Germany: 4/18/1997 (1997)
• Live in Cortland NY 8/19/2000 (2000)
• Live at the Firwood in Fife, WA (2001)
• Live in Butler, PA - 2/4/2006 (2006)

Wideografia

• In-A-Gadda-Da-Vida (Rhino Home Video, R3-2215) 1995

(Zawiera utwory „Easy Rider” (3:21), „In-A-Gadda-Da-Vida” (17:03) i „Butterfly Blue” (19:51)

• Rock 'n' Roll Greats in Concert! (Passport Video) 2004

(Zawiera pełny zapis koncertu w Itchycoo Park z roku 1999)

• Concert and Documentary: Europe 1997 (Studio ABC Records UK, ABCVP126DVD) 2008 (Europa), 2009 (świat)

(Zawiera dokumentalne wideo europejskiego tournée zespołu z roku 1997)

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Strona internetowa o zespole Iron Butterfly