Irradiancja

Spektralna irradiancja Słońca na szczycie atmosfery i na powierzchni ziemi

Irradiancja, także natężenie napromienienia w radiometrii – strumień promieniowania na jednostkę powierzchni. Odpowiada to mocy jaką, przenosi promieniowanie przez płaszczyznę jednostkową. Jednostką irradiancji w układzie SI jest wat na metr kwadratowy [W/m²]. Czasami irradiancja jest nazywana natężeniem lub intensywnością.

Jeżeli strumień ${\displaystyle \Phi }$ pada na powierzchnię ${\displaystyle A}$ pod kątem ${\displaystyle \alpha ,}$ wtedy irradiancja jest opisana wzorem

${\displaystyle E={\frac {\mathrm {d} \Phi }{\mathrm {d} A}}\cos \alpha .}$

Strumień energii przychodzący na powierzchnię z różnych kierunków ma różną wagę. Jeżeli obiekt (punktowy) promieniuje jednorodnie we wszystkich kierunkach, to irradiancja tego promieniowania maleje odwrotnie proporcjonalnie do kwadratu odległości od obiektu.

Irradiancja Słońca jest mierzona pyranometrem.

Irradiancja spektralna

Irradiancja spektralna to irradiancja przypadająca na jednostkę szerokości widma, czyli strumień promieniowania na jednostkę powierzchni w wybranym jednostkowym fragmencie widma elektromagnetycznego. Może ona zatem oznaczać irradiancję na jednostkę długości fali, wówczas jednostką jest 1 W·m⁻²·nm⁻¹, bądź na jednostkę częstotliwości: wtedy jednostką jest 1 W·m⁻²·Hz⁻¹.

Zobacz też

• radiometria
• stała słoneczna