Isana

Podział administracyjny imperium asyryjskiego w czasach króla Aszurbanipala z zaznaczoną lokalizacją prowincji Isana

Isana (Isāna)^[1] – w 2 połowie II tys. i 1 połowie I tys. p.n.e. asyryjska prowincja ze stolicą o tej samej nazwie, leżąca na północ od Aszur i na zachód od rzeki Tygrys^[1][2]. Samo miasto identyfikowane jest ze współczesnym Senn, położonym na zachodnim brzegu Tygrysu, w miejscu, w którym do Tygrysu uchodzi Wielki Zab^[1][2].

Isana była prowincją asyryjską już w okresie średnioasyryjskim^[1]. W jednej ze swych inskrypcji asyryjski król Salmanasar I (1273-1244 p.n.e.) opisuje odbudowę świątyni boga Adada w jej stolicy^[3]. Począwszy od panowania Salmanasara III (858-824 p.n.e.) gubernatorzy Isany zaczynają pojawiać się w asyryjskich listach i kronikach eponimów jako urzędnicy limmu^[1]. Prowincja ta wzmiankowana jest też w jednym z listów z korespondencji Tiglat-Pilesera III (744-727 p.n.e.), w tekstach administracyjnych z czasów Sargona II (722-705 p.n.e.) oraz w listach do Asarhaddona (680-669 p.n.e.) i Aszurbanipala (669-627? p.n.e.)^[1].

Asyryjscy gubernatorzy Isany znani z asyryjskich list i kronik eponimów:

• Nergal-ilaja – pełnił urząd eponima w 830 i najprawdopodobniej w 817 r. p.n.e.^[4];
• Szep-Szamasz – pełnił urząd eponima w 790 r. p.n.e.^[4];
• Ana-beli-taklak – pełnił urząd eponima w 758 r. p.n.e.^[4];
• Mitunu - pełnił urząd eponima w 700 r. p.n.e.^[4]

Przypisy

Bibliografia

• Grayson A.K., Assyrian Rulers of the Third and Second Millennia B.C. ( to 1115 B.C.), The Royal Inscriptions of Mesopotamia. Assyrian Periods 1 (RIMA 1), University of Toronto Press, 2002.
• Radner K., Provinz. C, w: Reallexikon der Assyriologie, tom XI (Prinz, Prinzessin - Samug), Walter de Gruyter, Berlin - New York 2006-2008, s. 42-68.