Isidor Rosenthal
Isidor Rosenthal (ur. 16 lipca 1836 w Łabiszynie, zm. 2 stycznia 1915 w Erlangen) – niemiecki fizjolog.
Studiował medycynę na Uniwersytecie w Berlinie, m.in. u Emila du Bois-Reymonda. W 1859 roku otrzymał tytuł doktora nauk medycznych. Następnie był asystentem w Berliner Physiologische Institut, a od 1867 roku docentem. W 1872 roku otrzymał katedrę fizjologii na Uniwersytecie w Erlangen. Od 1881 redaktor naczelny Biologisches Zentralblatt.
Jego synem był Werner Rosenthal.
Wybrane prace
- Die Athembewegungen und Ihre Beziehungen zum Nervus Vagus. Berlin, 1862
- Zur Kenntniss der Wärmeregulirung bei den Warmblütigen Thieren. Erlangen, 1872
- Elektricitätslehre für Mediziner und Elektrotherapie. Erlangen 1862
- Allgemeine Physiologie der Muskeln und Nerven. Lepzig, 1878
- Bier und Branntwein in Ihren Beziehungen zur Volksgesundheitspflege. Berlin, 1881
- Vorlesungen über Oeffentliche und Private Gesundheitspflege. Erlangen, 1887
Bibliografia
Media użyte na tej stronie
Autor: Janericloebe, Licencja: CC BY 3.0
Zentralfriedhof in Erlangen: Feld 12, am Rand, Nr. 8. Isidor Rosenthal (Professor der Physiologie, Initiator des Erlanger Gemeinnützigen Vereins und Ehrenbürger der Stadt) und seine Frau Anna Rosenthal (Vorsitzende des Frauenvereins vom Roten Kreuz), Ehrengrab, antikisierende Stele mit Voluten- und Muschelbekrönung, Kunststein, bronzenes Medaillonbildnis, um 1915.