Islamistyka

Islamistyka (inaczej islamoznawstwo) – jedna z dziedzin orientalistyki i jednocześnie religioznawstwa, zajmująca się naukowym badaniem: islamu i ugrupowań w ramach islamu, społeczeństw muzułmańskich, polityki, ale także literatury, filozofii i kultury muzułmańskiej. Jest ściśle powiązana z innymi dziedzinami orientalistyki, takimi jak: arabistyka, turkologia, afrykanistyka oraz iranistyka[1].

Osoba zajmująca się islamistyką zwana jest islamistą, a w ostatnim czasie coraz częściej islamoznawcą, ponieważ słowo islamista nabrało pejoratywnego znaczenia przez bezkrytyczne stosowanie kalki z języka francuskiego i angielskiego[2].

Studia

Islamistyka powstała jako nauka pomocnicza biblistyki i misjologii, a jej największy rozwój w Europie Zachodniej datuje się od XVII w[1].

W Polsce największym ośrodkiem islamistyki jest Katedra Arabistyki i Islamistyki Wydziału Orientalistycznego Uniwersytetu Warszawskiego założona w 1964 przez Józefa Bielawskiego. Na Wydziale Orientalistycznym Uniwersytetu Warszawskiego istnieje także Zakład Islamu Europejskiego, który zajmuje się muzułmanami mieszkającymi w krajach niemuzułmańskich.

Najbardziej znanymi polskimi islamoznawcami są[3]:

Przypisy

  1. a b Marek M. Dziekan: Islamistyka. W: Monika i Udo Tworuschka: Islam. Mały słownik. Wyd. 2. Warszawa: Verbinum, 2005, s. 78-79. ISBN 83-7192-245-0.
  2. Marek M. Dziekan: Islamista. W: Monika i Udo Tworuschka: Islam. Mały słownik. Wyd. 2. Warszawa: Verbinum, 2005, s. 78. ISBN 83-7192-245-0.
  3. na podstawie: Arabowie. Słownik encyklopedyczny, red. Marek M. Dziekan, PWN, Warszawa 2001.