Isma’il Hamdani
| Data i miejsce urodzenia | 11 marca 1930 |
|---|---|
| Data śmierci | 7 lutego 2017 |
| Premier Algierii | |
| Okres | od 15 grudnia 1998 |
| Poprzednik | |
| Następca | Ahmed Benbitour |
Isma’il Hamdani (arab. إسماعيل حمداني, Ismāʿīl Ḥamdānī, fr. Smaïl Hamdani, ur. 11 marca 1930 w Kanzat w prowincji Satif, zm. 7 lutego 2017) – algierski dyplomata i polityk, w latach 1998–1999 premier Algierii, wieloletni ambasador.
Życiorys
Urodził się 11 marca 1930 roku[1].
Od 1962 był członkiem Frontu Wyzwolenia Narodowego. Był ambasadorem Algierii w Belgii, Szwecji (1983–1984), Hiszpanii (1984–1985) i Francji (1989–1992). Pracował również na różnych stanowiskach w algierskim Ministerstwie Spraw Zagranicznych[1].
Podczas kadencji prezydenta Liamine’a Zérouala, jako bezpartyjny polityk[2] objął 15 grudnia 1998 urząd premiera Algierii[1], zastępując Ahmeda Ujahję. Pozostał na stanowisku przez 12 miesięcy, do 23 grudnia 1999, kiedy nowym premierem został Ahmed Benbitour[3].
Zmarł 7 lutego 2017[4].
Przypisy
- ↑ a b c B. Schemmel: Hamdani, Smail. rulers.org. [dostęp 2017-02-08].
- ↑ Ben Cahoon: Algeria. Premiers (ang.). worldstatesmen.org. [dostęp 2017-02-08].
- ↑ B. Schemmel: Algeria. Premiers (ang.). rulers.org. [dostęp 2017-02-08].
- ↑ Décès/ L’ancien chef du gouvernement Smail Hamdani n’est plus (fr.). algerie-focus.com. [dostęp 2017-02-08].
|
Media użyte na tej stronie
Autor: Jackaranga, Licencja: CC BY-SA 4.0
Emblem of Algeria. An embossed version (no colours) of the emblem is displayed on the official page of the government of Algeria (Les Armoiries de la République, accessed March 2011), with the following French caption:
- Les Armoiries de la République Algérienne Démocratique et Populaire se présentent sous la forme d’une circonférence comportant à l’extérieur l’inscription suivante, en langue arabe :
- République Algérienne Démocratique et Populaire
- Et à l’intérieur les symboles suivants :
- - dans le haut, le soleil se levant sur une montagne,
- - au centre, une main d’orfèvrerie symétrique autour du majeur, les trois doigts centraux unis, les deux doigts des extrémités terminés en bec de colombe portant un rameau d’olivier,
- - dans le bas, le croissant et l’étoile,
- - à droite, l’urne électorale surmontée de trois épis différenciés et de feuilles de chêne,
- - et à gauche, une branche d’olivier avec fruits, superposée d’une palme et surmontée de toits et de cheminées d’usine et de derricks de forage pétroliers.