Ismail Qemali

Ismail Qemali

Data i miejsce urodzenia	16 stycznia 1844 Wlora
Data i miejsce śmierci	24 stycznia 1919 Perugia
premier Albanii
Okres	od 29 listopada 1912 do 22 stycznia 1914
Następca	Turhan Pasza Përmeti

Ismail Qemali (także: Ismail Kemal Bej^[1]; ur. 16 stycznia 1844 we Wlorze, zm. 24 stycznia 1919 w Perugii^[2]) – polityk albański, działacz niepodległościowy.

Życiorys

Od 1859 r. mieszkał w Stambule. Piastował szereg stanowisk w administracji osmańskiej, był m.in. gubernatorem Bejrutu. Był główną postacią stronnictwa niepodległościowego w Albanii w początkach XX w. W latach 1901−1908 internowany przez władze tureckie. Uwolniony w czasie rewolucji młodoosmańskiej. W wyborach 1908 uzyskał mandat deputowanego z okręgu Berat i zasiadał w parlamencie osmańskim. Po wybuchu pierwszej wojny bałkańskiej w 1912 rozpoczął podróż po stolicach państw europejskich, zabiegając o poparcie dla albańskiej niepodległości. Aktywnie uczestniczył w proklamacji niepodległości kraju 28 listopada 1912 r., kończącej niemal pięćsetletni okres osmańskiej władzy w Albanii.

Ismail Qemali rządził jako pierwszy premier Albanii w latach 1912−1914. W styczniu 1914 r. zmuszony przez przedstawicieli mocarstw do dymisji. W styczniu 1919 przybył do Peruggi, gdzie mieszkał w Hotelu Brufani, oczekując na możliwość spotkania z włoskimi politykami na temat przyszłości państwa albańskiego^[2]. Zmarł nagle w hotelu. Jego ciało zostało przewiezione do Brindisi, a stamtąd do Wlory. W lutym 1919 został pochowany w Kaninie^[2].

Był żonaty, miał trzech synów. Napisał wspomnienia Kujtimet.

Przypisy

Bibliografia

• Czekalski Tadeusz, Powrót Albanii na mapę Europy, Przegląd Albański II: 1997
• Vllamasi Sejfi, Ballafaqime politike ne Shqiperi (1897-1942), Tirane 1995