Israel Adesanya
 Adesanya na UFC 230 | |
| Pełne imię i nazwisko | Israel Mobolaji Adesanya |
|---|---|
| Pseudonim | The Last Stylebender |
| Data i miejsce urodzenia | 22 lipca 1989 |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost | 193 cm |
| Masa ciała | 84 kg |
| Styl walki | |
| Trenowany przez | Eugene Bareman (trener główny) |
| Debiut | kick-boxing – 2010 |
| Federacja | |
| Kategoria wagowa | |
| Klub | City Kickboxing (2010–obecnie) |
| Bilans walk zawodowych[a] | |
| Liczba walk | kick-boxing – 80 |
| Zwycięstwa | kick-boxing – 75 |
| Przez nokauty | kick-boxing – 29 |
| Przez decyzje | MMA – 8 |
| Porażki | kick-boxing – 5 |
| |
Israel Mobolaji Adesanya (ur. 22 lipca 1989 w Lagos) – nigeryjski kick-bokser, bokser i zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA) na stałe mieszkający w Nowej Zelandii, trzykrotny zwycięzca turnieju King in the Ring (2014–2015) i GLORY (2016) w kick-boxingu oraz były mistrz Ultimate Fighting Championship w wadze średniej.
Życiorys
Urodził się w Lagos, w Nigerii, jako najstarszy z pięciorga dzieci. Jego ojciec Oluwafemi jest księgowym, a matka pielęgniarką[2]. Uczęszczał do Chrisland School w Opebi i zapisał się do klubu Taekwondo[3][4]. W 1999 roku przeniósł się z rodziną na 10 miesięcy do Ghany, ale ze względu na to, że jego rodzice chcieli, aby ich dzieci otrzymały uznawane wykształcenie wyższe, w wieku 10 lat zamieszkał w Rotorua w Nowej Zelandii, gdzie uczęszczał do Rotorua Boys’ High School[5][6][7]. W szkole średniej nie interesował się sportem, zamiast tego wolał japońskie anime, takie jak Death Note i Naruto[8][8]. W czasach licealnych był gnębiony i właśnie to złe traktowanie, którego doświadczył, przyczyniło się do jego decyzji o trenowaniu sztuk walki w późniejszym okresie życia[9].
Po ukończeniu szkoły średniej, zapisał się na studia licencjackie w zakresie projektowania komputerowego w Universal College of Learning w Wanganui[10]. W wieku 18 lat rozpoczął treningi kick-boxingu, inspirując się filmem Muay Thai Ong-Bak. Dwa lata później podjął decyzję o przerwaniu studiów na rzecz kariery w kick-boxingu, gdzie przed przejściem na zawodowstwo i walką w Chinach zgromadził amatorski rekord 32-0[11][12]. W wieku 21 lat przeniósł się do Auckland w Nowej Zelandii, gdzie rozpoczął treningi mieszanych sztuk walki pod okiem Eugene’a Barmana w klubie City Kickboxing, z przyszłymi zawodnikami UFC takimi jak Dan Hooker, Kai Kara-France i Alexander Volkanovski[13][13].
Jest wielojęzyczny. Biegle włada językiem joruba i angielskim[14].
Kariera w kick-boxingu
Wczesna kariera
Swoje pierwsze walki zanotował na lokalnych nowozelandzkich i australijskich galach będąc niepokonanym w aż 32 pojedynkach[15]. Od 2011 i przez kolejne trzy lata rywalizował na chińskich galach Wu Lin Feng i Kunlung Fight, wygrywając większość pojedynków z miejscowymi zawodnikami oraz przegrywając pierwszą w karierze z Kanadyjczykiem Simonem Marcusem (16 lutego 2014) na punkty.
Glory
W tym samym roku 12 kwietnia zadebiutował w GLORY na gali numer 15 w Stambule ulegając Belgowi Filipowi Verlindenowi również na punkty[16].
W 2014 wrócił na nowozelandzkie ringi zdobywając m.in. pas mistrza Oceanii organizacji WMC w muay thai[17] oraz wygrywając turniej King in the Ring w wadze junior ciężkiej. Rok później w 2015, wygrywał w kolejnych dwóch turniejach organizowanych przez King in the Ring wygrywając pięciokrotnie przed czasem na sześć stoczonych pojedynków[18][19].
Od 2016 ponownie rywalizował na chińskich galach, notując od 30 stycznia do 1 października pięć zwycięskich pojedynków m.in. nad Yousrim Belgaroui i Bogdanem Stoicą oraz jedyny przegrany z Alexsandro Pereirą (2 kwietnia). 21 października tego samego roku w Broomfield wygrał turniej pretendentów GLORY w wadze średniej, pokonując jednego wieczoru Roberta Thomasa i w rewanżu Yousriego Belgarouiego, obu na punkty[20]. 20 stycznia 2017 na gali Glory 37 w Los Angeles zmierzył się o mistrzostwo świata z ówczesnym mistrzem Jasonem Wilnisem z którym ostatecznie przegrał jednogłośnie na punkty[21].
4 marca 2017 stoczył jak na razie ostatnią walkę w kick-boxingu, przegrywając przez ciężki nokaut w rewanżu z Alexsandro Pereirą[22].
Boks
W 2014 zawodowo zadebiutował w boksie w ośmioosobowym turnieju, przegrywając z Danielem Ammannem na punkty. W 2015 stoczył pięć zwycięskich pojedynków, pokonując m.in. Briana Minto w ramach dwóch turniejów Super 8 Tournament które wygrywał. Ostatecznie bilans w boksie zakończył 5 wygranymi i jedną porażką[23].
Kariera MMA
Wczesna kariera
Równolegle do walk w kick-boxingu, Adesanya rywalizował również w MMA w którym zadebiutował 24 marca 2012 pokonując przed czasem Jamesa Griffithsa. Po serii kolejnych ośmiu zwycięstw z rzędu, 28 lipca 2017 zmierzył się o pas Australia Fighting Championship wagi średniej z Melvinem Guillardem, którego znokautował pod koniec pierwszej rundy[1]. Pod koniec roku 24 listopada zdobył kolejny pas australijskiej organizacji Hex Fighting Series, nokautując Stuarta Dare’a wysokim kopnięciem również w pierwszej rundzie[1].
UFC
Z rekordem 11 zwycięstw bez porażki, w grudniu 2017 podpisał kontrakt z Ultimate Fighting Championship, na walkę z Robem Wilkinsonem[24]. Do pojedynku doszło 11 lutego 2018 na UFC 221 w Perth, gdzie lepszy okazał się Nigeryjczyk który pokonał Australijczyka przez techniczny nokaut w drugiej rundzie[1]. W kolejnych trzech pojedynkach również wygrywał, pokonując kolejno Marvina Vettoriego, Brada Tavaresa i Dereka Brunsona, wszystkich do końca 2018 roku[25][26][27].
10 lutego 2019 na UFC 234 zmierzył się z byłym, wieloletnim mistrzem wagi średniej Andersonem Silvą, którego pokonał jednogłośnie na punkty[1]. Po tej wygranej został zestawiony z Kelvinem Gastelumem o tymczasowe mistrzostwo UFC wagi średniej. Walka miała miejsce 13 kwietnia 2019 na UFC 236 w Atlancie[28]. Adesanya pokonał Gasteluma jednogłośnie na punkty i zdobył tymczasowe mistrzostwo wagi średniej[29].
W dniu 6 października 2019 r. zmierzył się z Robertem Whittakerem w walce o zunifikowanie tytułu mistrzowskiego wagi średniej UFC[30]. Wygrał walkę przez nokaut w drugiej rundzie[31]. To zwycięstwo przyniosło mu czwartą nagrodę za występ wieczoru[32].
Na gali UFC 248 zmierzył się z trzykrotnym pretendentem do tytułu UFC, Yoelem Romero, 7 marca 2020 r[33]. Wygrał walkę jednogłośną decyzją (48-47, 48-47 i 49-46) i po raz pierwszy obronił mistrzowski tytuł[34]. Po walce wielu fanów i ekspertów czuło się rozczarowanych niską aktywnością obu zawodników[35].
W swojej następnej obronie tytułu, Adesanya stoczył walkę z dotychczas niepokonanym Brazylijczykiem Paulo Costą, 27 września 2020 roku na UFC 253. Był to pierwszy raz od 2009 roku, kiedy dwóch niepokonanych mężczyzn w UFC spotkało się w walce o tytuł[36]. Zwyciężył przez techniczny nokaut w drugiej rundzie i otrzymał piąty bonus za występ wieczoru[37]. Po walce widoczna ginekomastia prawej piersi Adesanyi wywołała kontrowersje związane z możliwym użyciem niedozwolonych środków. Sam Adesanya twierdził, że było to spowodowane używaniem marihuany[36][38].
6 marca 2021 roku zmierzył się z Janem Błachowiczem o mistrzostwo wagi półciężkiej UFC, w walce wieczoru UFC 259[39]. Odniósł pierwszą porażkę w formule mieszanych sztuk walki przegrywając jednogłośną decyzją sędziów[40].
12 czerwca 2021 roku doszło do jego drugiej walki z Marvinem Vettorim, którego stawką był pas wagi średniej UFC[41]. Adesanya dominował większość walki i po raz kolejny obronił tytuł. Wszyscy trzej sędziowie punktowali walkę 50-45[42].
Rewanż pomiędzy Adesanyą i Robertem Whittakerem o pas wagi średniej UFC odbył się 12 lutego 2022 roku na gali UFC 271[43]. Po raz kolejny zwycięsko ze starcia wyszedł The Last Stylebener, który pokonał Australijczyka jednogłośną decyzją[44].
2 lipca 2022 roku w walce wieczoru gali UFC 276 Adesanya po raz piąty obronił pas kategorii średniej, pokonując jednogłośnie Jareda Cannoniera[45].
Na listopadowej gali UFC 281 w Madison Square Garden przystąpił do szóstej obrony pasa mistrzowskiego, gdzie zmierzył się z Brazylijczykiem, Alexsandro Pereirą, z którym dwukrotnie walczył w w formule kickbokserskiej[46]. Adesanya stracił swój tytuł, na rzecz Pereiry, który technicznie znokautował go w piątej rundzie[47].
Życie prywatne
Przed podjęciem walki, regularnie brał udział w zawodach tanecznych w całej Nowej Zelandii[48]. Podkreślił swoją pasję do tańca w choreografii podczas swojego wejścia na walkę, na UFC 243[49].
Jest fanem anime i stwierdził, że chciałby założyć firmę produkującą anime po przejściu na sportową emeryturę[50]. Jego pseudonim „The Last Stylebender” jest nawiązaniem do The Last Airbender, serialu animowanego inspirowanego anime[51]. Ma wytatuowany na przedramieniu wizerunek jednego z głównych bohaterów serialu, Toph Bei fonga.
We wrześniu 2020 roku został pierwszym zawodnikiem mieszanych sztuk walki, który podpisał umowę sponsorską z Pumą[52]. W styczniu 2021 został ambasadorem Stake.com[53].
Osiągnięcia
Kick-boxing
- mistrz WKBF Nowej Zelandii w wadze półciężkiej[54]
- 2011: mistrz WKBF Nowej Zelandii w wadze junior ciężkiej
- 2014: mistrz WMC Oceanii w wadze junior ciężkiej
- 2014: King in the Ring New Zealand 86 kg – 1. miejsce w turnieju wagi junior ciężkiej
- 2015: King in the Ring Trans-Tasman Tournament 86 kg – 1. miejsce w turnieju wagi junior ciężkiej
- 2015: King in the Ring Trans-Tasman Tournament 100 kg – 1. miejsce w turnieju wagi ciężkiej
- 2016: Glory Middleweight Contender Tournament – 1. miejsce w turnieju wagi średniej
Boks
- 2015: Super 8 Boxing Tournament – 1. miejsce w turnieju wagi junior ciężkiej
- 2015: Super 8 Boxing Tournament – 1. miejsce w turnieju wagi junior ciężkiej
Mieszane sztuki walki
- 2017: mistrz AFC w wadze średniej
- 2017: mistrz Hex FS w wadze średniej
- 2019: tymczasowy mistrz UFC w wadze średniej
- 2019-2022: mistrz UFC w wadze średniej[55]
Lista zawodowych walk w boksie
| Wynik | Bilans | Przeciwnik (bilans przed walką) | Rozstrzygnięcie | Runda | Data | Miejsce | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wygrana | 5-1 |  Lance Bryant (4-2, 2 KO) | UD | 3 | 03.11.2015 | Centrum kongresowe Sky City, Auckland | Turniej Super 8 Boxing IV: finał wagi junior ciężkiej |
| Wygrana | 4-1 | Zane Hopman (1-2, 1 KO) | UD | 3 | 03.11.2015 | Centrum kongresowe Sky City, Auckland | Turniej Super 8 Boxing IV: półfinał wagi junior ciężkiej |
| Wygrana | 3-1 |  Brian Minto (39-8, 22 KO) | SD | 3 | 28.03.2015 | Horncastle Arena, Christchurch | Turniej Super 8 Boxing III: finał wagi junior ciężkiej |
| Wygrana | 2-1 | Lance Bryant (3-1, 2 KO) | MD | 3 | 28.03.2015 | Horncastle Arena, Christchurch | Turniej Super 8 Boxing III: półfinał wagi junior ciężkiej |
| Wygrana | 1-1 | Asher Derbyshire (7-1, 2 KO) | KO | 2 | 28.03.2015 | Horncastle Arena, Christchurch | Turniej Super 8 Boxing III: ćwierćfinał wagi junior ciężkiej |
| Przegrana | 0-1 |  Daniel Ammann (29-7-1, 5 KO) | UD | 3 | 22.11.2014 | North Shore Event Center, North Shore | Debiut w boksie, Turniej Super 8 Boxing II: ćwierćfinał wagi junior ciężkiej |
Legenda: TKO – techniczny nokaut, KO – nokaut, UD – jednogłośna decyzja, SD- niejednogłośna decyzja, MD – decyzja większości, PTS – walka zakończona na punkty, RTD – techniczna decyzja sędziów, DQ – dyskwalifikacja
Lista zawodowych walk w kick-boxingu (K1) (niepełna)
| Wynik | Bilans | Przeciwnik | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Przegrana | 23-5 |  Alexsandro Pereira | KO (prawy hak) | 3 | 0:42 | Glory of Heroes 7 | 04.03.2017 | São Paulo | Pojedynek o mistrzostwo Glory w wadze średniej |
| Przegrana | 23-4 |  Jason Wilnis | Decyzja (jednogłośna) | 5 | 3:00 | Glory 37: Los Angeles | 20.01.2017 | Los Angeles | Pojedynek o mistrzostwo Glory w wadze średniej |
| Wygrana | 23-3 | Yousri Belgaroui | Decyzja (niejednogłośna) | 3 | 3:00 | Glory 34: Denver | 21.10.2016 |  Broomfield | Finały turnieju wagi średniej Glory 34 |
| Wygrana | 22-3 |  Robert Thomas | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 3:00 | Glory 34: Denver | 21.10.2016 | Broomfield | Półfinały turnieju wagi średniej Glory 34 |
| Wygrana | 21-3 |  Bogdan Stoica | KO (lewe kopnięcie) | 2 | 1:45 | Glory of Heroes 5 | 01.10.2016 |  Hangzhou | |
| Wygrana | 20-3 |  Romain Falendry | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 3:00 | Rise of Heroes 1 | 17.09.2016 | Chaoyang | |
| Wygrana | 19-3 | Yousri Belgaroui | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 3:00 | Glory of Heroes 4 | 06.08.2016 | Hangzhou | |
| Wygrana | 18-3 |  Witalij Kodin | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 3:00 | Wu Lin Feng | 25.06.2016 | ? | |
| Przegrana | 17-3 | Alexsandro Pereira | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 3:00 | Glory Of Heroes 1 | 02.04.2016 | Shenzhen | |
| Wygrana | 17-2 |  Carl N’Diaye | KO (lewy hak) | 1 | 3:00 | The Legend of Emei 7 – Wenjiang | 30.01.2016 | Wenjiang | |
| Wygrana | 16-2 | Jamie Eades | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 3:00 | King in the Ring 100 | 31.10.2015 | Auckland | Turniej wagi ciężkiej III, finał |
| Wygrana | 15-2 | Dan Roberts | KO | 1 | 0:26 | King in the Ring 100 | 31.10.2015 | Auckland | Turniej wagi ciężkiej III, półfinały |
| Wygrana | 14-2 | Nase Foai | TKO | 2 | ? | King in the Ring 100 | 31.10.2015 | Auckland | Turniej wagi ciężkiej III, ćwierćfinały |
| Wygrana | 13-2 | Pati Afoa | KO | 1 | ? | King in the Ring 86 | 11.04.2015 | Auckland | Turniej wagi junior ciężkiej III, finał |
| Wygrana | 12-2 |  Mark Timms | TKO | 2 | ? | King in the Ring 86 | 11.04.2015 | Auckland | Turniej wagi junior ciężkiej III, półfinały |
| Wygrana | 11-2 | Kim Joudon | TKO | 3 | ? | King in the Ring 86 | 11.04.2015 | Auckland | Turniej wagi junior ciężkiej III, ćwierćfinały |
| Wygrana | 10-2 | Kim Joudon | TKO | 4 | ? | Knees of Fury 50 | 14.02.2015 | Adelaide | |
| Wygrana | 9-2 | Jamie Eades | KO | 1 | ? | King in the Ring 86 | 30.08.2014 | Auckland | Turniej wagi junior ciężkiej II, finał |
| Wygrana | 8-2 | Pati Afoa | KO | ? | ? | King in the Ring 86 | 30.08.2014 | Auckland | Turniej wagi junior ciężkiej II, półfinały |
| Wygrana | 7-2 | Slava Alekseychik | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 3:00 | King in the Ring 86 | 30.08.2014 | Auckland | Turniej wagi junior ciężkiej II, ćwierćfinały |
| Wygrana | 6-2 |  Filip Verlirden | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 3:00 | Glory of Heroes 3 | 02.07.2014 | Jiyuan | |
| Przegrana | 5-2 | Filip Verlirden | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 3:00 | Glory 15: Istanbul | 12.04.2014 |  Stambuł | |
| Przegrana | 5-1 | Simon Marcus | Decyzja (niejednogłośna) | 4 | 3:00 | Kunlun Fight 2 | 16.02.2014 | Zhengzhou | Turniej 80kg, półfinały |
| Wygrana | 5-0 | Qin Shan | TKO | 3 | ? | Wu Lin Feng 2013 | 27.11.2013 | Anyang | |
| Wygrana | 4-0 | Nuerla Murati | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 3:00 | Wu Lin Feng 2013 | 2013 | Kaszgar | |
| Wygrana | 3-0 | Xiaoqiang Niu | KO (ciosy) | 3 | ? | Wu Lin Feng 2012 | 21.07.2012 | Auckland | |
| Wygrana | 2-0 | Xu Yi | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 3:00 | Wu Lin Feng 2012 | 23.06.2012 | Foshan | |
| Wygrana | 1-0 | Guo Qiang | TKO (przerwanie sędziego) | 3 | ? | Wu Lin Feng 2011 | 24.09.2011 |  Kuala Lumpur | |
| Wygrana | 2-0 | Eds Eramiha | Decyzja (jednogłośna) | 5 | 2:00 | Rumble in the Ville | 12.02.2011 | Auckland | |
| Wygrana | 1-0 | Tim Atonio | Decyzja (jednogłośna) | 5 | 2:00 | Fight Force | 31.05.2010 | Melbourne | Debiut w kick-boxingu |
Lista zawodowych walk w MMA
| Wynik | Bilans | Przeciwnik (bilans przed walką) | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Przegrana | 23-2 | Alexsandro Pereira (6-1) | TKO (ciosy pięściami) | 5 | 2:01 | UFC 281 | 12.11.2022 | Nowy Jork | Stracił pas mistrzowski UFC w wadze średniej. Main Event |
| Wygrana | 23-1 | Jared Cannonier (15-5) | Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC 276 | 02.07.2022 | Las Vegas | Obronił pas mistrzowski UFC w wadze średniej. Main Event |
| Wygrana | 22-1 | Robert Whittaker (23-5) | Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC 271 | 12.02.2022 | Houston | Obronił pas mistrzowski UFC w wadze średniej. Main Event |
| Wygrana | 21-1 |  Marvin Vettori (17-3-1) | Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC 263 | 12.06.2021 | Glendale | Obronił pas mistrzowski UFC w wadze średniej. Main Event |
| Przegrana | 20-1 |  Jan Błachowicz (27-8) | Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC 259 | 06.03.2021 | Las Vegas | Walka o pas mistrzowski UFC w wadze półciężkiej. Main Event |
| Wygrana | 20-0 | Paulo Costa (13-0) | TKO (lewy sierpowy i ciosy w parterze) | 2 | 3:59 | UFC 253 | 26.09.2020 |  Abu Zabi | Obronił pas mistrzowski UFC w wadze średniej. Bonus za występ wieczoru. Main Event |
| Wygrana | 19-0 |  Yoel Romero (13-4) | Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC 248 | 07.03.2020 | Las Vegas | Obronił pas mistrzowski UFC w wadze średniej. Main Event |
| Wygrana | 18-0 | Robert Whittaker (20-4) | KO (ciosy) | 2 | 3:33 | UFC 243 | 05.10.2019 | Melbourne | Unifikacja pasów mistrzowskich UFC w wadze średniej. Bonus za występ wieczoru. Main Event |
| Wygrana | 17-0 | Kelvin Gastelum (16-3) | Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC 236 | 13.04.2019 | Atlanta | Zdobył tymczasowe mistrzostwo UFC w wadze średniej. Bonus za walkę wieczoru. Co-Main Event |
| Wygrana | 16-0 | Anderson Silva (34-8) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 234 | 10.02.2019 | Melbourne | Bonus za walkę wieczoru. Main Event |
| Wygrana | 15-0 | Derek Brunson (34-8) | TKO (ciosy łokciami i pięściami) | 1 | 4:51 | UFC 230 | 03.11.2018 | Nowy Jork | Bonus za występ wieczoru |
| Wygrana | 14-0 | Brad Tavares (17-4) | Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | The Ultimate Fighter: Undefeated Finale | 06.07.2018 | Las Vegas | Bonus za występ wieczoru. Main Event |
| Wygrana | 13-0 | Marvin Vettori (12-2-1) | Decyzja (niejednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC on Fox: Poirier vs. Gaethje | 14.04.2018 | Glendale | |
| Wygrana | 12-0 | Rob Wilkinson (11-1) | TKO (ciosy pięsciami) | 2 | 3:37 | UFC 221 | 11.02.2018 | Perth | Debiut w UFC. Bonus za występ wieczoru |
| Wygrana | 11-0 | Stuart Dare (8-4) | KO (wysokie kopnięcie na głowę) | 1 | 4:53 | Hex Fighting Series 12 | 24.11.2017 | Melbourne | Zdobył pas mistrzowski Hex Fighting Series w wadze średniej |
| Wygrana | 10-0 | Melvin Guillard (32-18-2) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 4:49 | Australia Fighting Championship 20 | 28.07.2017 | Melbourne | Zdobył pas mistrzowski AFC w wadze średniej. Main Event |
| Wygrana | 9-0 |  Murad Kuramagomedov (8-1) | TKO (ciosy pięściami) | 2 | 1:05 | Wu Lin Feng: E.P.I.C. 4 | 28.05.2016 | Henan | |
| Wygrana | 8-0 | Andrew Flores Smith (15-9) | TKO (przerwanie przez narożnik) | 1 | 5:00 | Glory of Heroes 2 | 07.05.2016 | Shenzhen | Co-Main Event |
| Wygrana | 7-0 | Dibir Zagirov (15-3) | TKO (ciosy pięściami) | 2 | 2:23 | Wu Lin Feng: E.P.I.C. 2 | 13.03.2016 | Henan | |
| Wygrana | 6-0 | Vladimir Katykhin (37-7-1) | TKO (przerwanie przez lekarza) | 2 | 2:13 | Wu Lin Feng: E.P.I.C. 1 | 13.01.2016 | Henan | |
| Wygrana | 5-0 | Gele Qing (7-4) | TKO (ciosy łokciami) | 1 | 1:59 | Wu Lin Feng 2015: New Zealand vs. China | 19.09.2015 | Auckland | |
| Wygrana | 4-0 | Maui Tuigamala (4-2) | TKO (kopnięcie na korpus) | 2 | 1:25 | Fair Pay Fighting 1 | 05.09.2015 | Auckland | |
| Wygrana | 3-0 | Kenan Song (6-1) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 1:59 | The Legend of Emei 3 | 08.08.2015 | Shahe | |
| Wygrana | 2-0 | John Vake (3-1) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 4:33 | Shuriken MMA: Best of the Best | 15.06.2013 | Auckland | |
| Wygrana | 1-0 | James Griffiths (0-4) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 2:09 | Supremacy Fighting Championship 9 | 24.03.2012 | Auckland | Debiut w MMA |
Przypisy
- ↑ a b c d e Statystyki i rekord w MMA na tapology.com. tapology.com. [dostęp 2019-04-28]. (ang.).
- ↑ Israel Adesanya finally reveals why he ditched the pink hair look before UFC 253, FanSided, 27 września 2020 [dostęp 2021-09-17] (ang.).
- ↑ Israel Adesanya was booted from martial arts: ‘I was kicking everything in the house’, FanSided, 8 lutego 2019 [dostęp 2021-09-17] (ang.).
- ↑ Photos: The Israel Adesanya Story – MMA INDIA [dostęp 2021-09-17] (ang.).
- ↑ 'How a movie changed my life’ by Israel Adesanya, AthletesVoice, 11 sierpnia 2018 [dostęp 2021-09-17] (ang.).
- ↑ Jose Youngs, From Nigeria to New Zealand, Israel Adesanya is on a quest to earn a ‘masters degree in ass whooping’, MMA Fighting, 24 grudnia 2018 [dostęp 2021-09-17] (ang.).
- ↑ ‘It’s go time’ for Kiwi Israel Adesanya as he finally arrives in the UFC, Stuff, 9 lutego 2018 [dostęp 2021-09-17] (ang.).
- ↑ a b David Castillo, Video: Israel Adesanya explains ‘Death Note’ anime reference at UFC 243, Bloody Elbow, 7 października 2019 [dostęp 2021-09-17] (ang.).
- ↑ From bullied in high school to UFC champion: The untold journey of Kiwi MMA superstar Israel Adesanya, „TVNZ” [dostęp 2021-09-17] (ang.).
- ↑ About, The Last Stylebender [dostęp 2021-09-17] (ang.).
- ↑ Israel 'The Last Style Bender’ Adesanya, Glory Kickboxing [dostęp 2021-09-17].
- ↑ MMA: Israel Adesanya was bullied as a child – now he’s a New Zealand fight sensation, NZ Herald [dostęp 2021-09-17] (ang.).
- ↑ a b ‘I’m going to do great things’ – Kiwi fighter Israel Adesanya’s amazing journey from Whanganui to the UFC, „TVNZ” [dostęp 2021-09-17] (ang.).
- ↑ UFC 243: Israel Adesanya praises Tiger Muay Thai coach Frank Hickman for upskilling ahead of title fight against Robert Whittaker, NZ Herald [dostęp 2021-09-17] (ang.).
- ↑ Oficjalny profil na glorykickboxing.com. glorykickboxing.com. [dostęp 2019-04-28]. (ang.).
- ↑ Wyniki gali Glory 15. glorykickboxing.com. [dostęp 2019-04-28]. (ang.).
- ↑ Israel Adesanya the new WMC Oceania champ and Tom Boyle the WMC state champ at Knees Of Fury 46. fiascosports.com, 2014-05-27. [dostęp 2019-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-28)]. (ang.).
- ↑ Style Bender continues to bend styles, collect crowns. newzealandfighter.co.nz, 2015-04-13. [dostęp 2019-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-28)]. (ang.).
- ↑ Mistrzowie King in the Ring. kinginthering.nz. [dostęp 2019-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-28)]. (ang.).
- ↑ Wyniki gali Glory 34. glorykickboxing.com. [dostęp 2019-04-28]. (ang.).
- ↑ Wyniki gali Glory 37. glorykickboxing.com. [dostęp 2019-04-28]. (ang.).
- ↑ Wyniki gali Glory of Heroes 7. muaythaitv.com. [dostęp 2019-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-28)]. (ang.).
- ↑ Profil na boxrec.com. boxrec.com. [dostęp 2019-04-28]. (ang.).
- ↑ Guilherme Cruz: Undefeated prospect Israel Adesanya makes UFC debut against Rob Wilkinson in Perth. mmafighting.com, 2017-12-28. [dostęp 2019-04-28]. (ang.).
- ↑ UFC on Fox 29: Poirier vs. Gaethje – wyniki na żywo – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [dostęp 2022-11-13] (pol.).
- ↑ TUF 27 Finale: Tavares vs. Adesanya – wyniki i relacja, Lowking.pl [dostęp 2022-11-13] (pol.).
- ↑ Israel Adesanya ubił Dereka Brunsona w znakomitym stylu na gali UFC 230 – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [dostęp 2022-11-13] (pol.).
- ↑ Jakub Madej, Kelvin Gastelum vs Israel Adesanya o tymczasowy pas wagi średniej na UFC 236! | MMAROCKS, MMA Rocks!, 19 lutego 2019 [dostęp 2022-11-13] (pol.).
- ↑ Krzysztof Kordys: UFC 236: Pełne wyniki z gali – Poirier mistrzem wagi lekkiej, Adesanya mistrzem średniej!. mmarocks.pl, 2019-04-13. [dostęp 2019-04-28]. (pol.).
- ↑ OFICJALNIE: Robert Whittaker vs. Israel Adesanya na UFC 243, MMA PL, 5 lipca 2019 [dostęp 2022-11-13] (pol.).
- ↑ UFC 243: Whittaker vs. Adesanya – wyniki na żywo – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [dostęp 2022-05-04] (pol.).
- ↑ Bonusy po UFC 243. Israel Adesanya nagrodzony za spektakularny nokaut, MMA PL, 6 października 2019 [dostęp 2022-05-04] (pol.).
- ↑ Israel Adesanya w pierwszej obronie pasa zmierzy się z „Żołnierzem Boga”!, NaszeMMA, 17 stycznia 2020 [dostęp 2022-05-04] (pol.).
- ↑ Israel Adesanya obronił tytuł po nijakiej walce z Yoelem Romero na UFC 248 – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [dostęp 2022-05-04] (pol.).
- ↑ UFC 248: Dana White calls out ‘terrible’ fighter for unimpressive main event, For The Win, 8 marca 2020 [dostęp 2022-05-04] (ang.).
- ↑ a b Israel Adesanya nie może się doczekać walki z Paulo Costa: „Rozmontuję go na kawałki, a potem znokautuję” – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [dostęp 2022-05-04] (pol.).
- ↑ Efektowna wygrana na UFC 253. Mistrz obronił tytuł, sport.interia.pl [dostęp 2022-05-04] (pol.).
- ↑ Kristen King, Pec-Gate solved? Israel Adesanya cites too much marijuana for unusual looking chest at UFC 253, Bloody Elbow, 5 listopada 2020 [dostęp 2022-05-04] (ang.).
- ↑ Telewizja Polska S.A, Ekscytacja przed walką Jana Błachowicza. „Z mistrza może stać się prawdziwą gwiazdą UFC”, sport.tvp.pl, 3 marca 2021 [dostęp 2022-05-04] (pol.).
- ↑ Telewizja Polska S.A, Błachowicz po walce zaatakował szefa UFC. „Nie wierzysz we mnie!”, sport.tvp.pl, 7 marca 2021 [dostęp 2022-05-04] (pol.).
- ↑ Polsatsport.pl, UFC 263: Israel Adesanya - Marvin Vettori 2. Karta walk, polsatsport.pl [dostęp 2022-05-08] (pol.).
- ↑ Krzysztof Kordys, Israel Adesanya wypunktował Marvina Vettoriego na UFC 263! „Last Stylebender” z trzecią obroną pasa! | MMAROCKS, MMA Rocks!, 13 czerwca 2021 [dostęp 2022-05-04] (pol.).
- ↑ Israel Adesanya vs. Robert Whittaker 2 walką wieczoru UFC 270, Lowking.pl [dostęp 2022-05-04] (pol.).
- ↑ Adesanya znów górą! Pokonał wielkiego rywala w rewanżu, sport.interia.pl [dostęp 2022-05-04] (pol.).
- ↑ Michał Tkaczuk, UFC 276: Israel Adesanya broni pasa wagi średniej przeciwko Cannonierowi po nudnym pojedynku | MMAROCKS, MMA Rocks!, 3 lipca 2022 [dostęp 2022-07-04] (pol.).
- ↑ Trylogia potwierdzona! Israel Adesanya vs. Alex Pereira walką wieczoru listopadowej gali UFC 281 w Nowym Jorku!, Lowking.pl [dostęp 2022-11-03] (pol.).
- ↑ Krzysztof Kordys, UFC 281: Alex Pereira znokautował w stójce Israela Adesanyę! Nowy mistrz wagi średniej! (WIDEO) | MMAROCKS, MMA Rocks!, 13 listopada 2022 [dostęp 2022-11-13] (pol.).
- ↑ Scott Harris, From Dancer to Fighter: How Israel Adesanya Battled His Way to UFC 243, Bleacher Report [dostęp 2022-05-04] (ang.).
- ↑ Alexander K. Lee, Israel Adesanya talks elaborate UFC 243 entrance: ‘If I could sing, trust me, Justin Bieber wouldn’t even have a job’, MMA Fighting, 6 października 2019 [dostęp 2022-05-04] (ang.).
- ↑ How Israel Adesanya embraces Japanese anime in the UFC, ESPN.com, 11 kwietnia 2019 [dostęp 2022-05-04] (ang.).
- ↑ How Anime Fuelled Israel Adesanya’s Ambition, Ability And Style In The UFC, The Sportsman, 7 marca 2020 [dostęp 2022-05-04] (ang.).
- ↑ Puma Signs Israel Adesanya to Historic Sponsorship Deal, HYPEBEAST, 17 września 2020 [dostęp 2022-05-04].
- ↑ Stake.com confirms first crypto sponsorship as they sign Israel Adesanya, Media Referee, 20 stycznia 2021 [dostęp 2022-05-04] (ang.).
- ↑ Lista osiągnięć w kickboxingu i boksie. boxrec.com. [dostęp 2019-04-28]. (ang.).
- ↑ Krzysztof Kordys, UFC 281: Alex Pereira znokautował w stójce Israela Adesanyę! Nowy mistrz wagi średniej! (WIDEO) | MMAROCKS, MMA Rocks!, 13 listopada 2022 [dostęp 2022-11-13] (pol.).
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
.svg)
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
.svg)
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
.svg)
