Israel Dagg

Israel Dagg
Ilustracja
Pełne imię i nazwiskoIsrael Jamahl Akuhata Dagg[1][2]
Data i miejsce urodzenia6 czerwca 1988
Marton
Wzrost186 cm[2]
Masa ciała96 kg[2]
Rugby union
Pozycjaobrońca (15)[2]
Kariera juniorska
LataZespół
Napier Pirate
Hawke's Bay
Kariera seniorska[a]
LataZespółWyst.(Pkt.)
?–Napier Pirate (klub)
2006–Hawke's Bay (NPC)[3]39(59)
2009–2010Highlanders (Super Rugby)[3]25(133)
2010–Crusaders (Super Rugby)[3]27(60)
Reprezentacja narodowa[b]
LataReprezentacjaWyst.(Pkt.)
rugby 15
2006 Nowa Zelandia U-18
2007 Nowa Zelandia U-19
2010– Nowa Zelandia[2]38(65)
rugby 7
2007–2008 Nowa Zelandia
  1. ↑ Mecze i punkty w lidze akt. w dniu 27 lipca 2012.
  2. ↑ Mecze i punkty w reprez. akt. w dniu 24 listopada 2013.

Israel Dagg (ur. 6 czerwca 1988 w Marton[1][2]) – nowozelandzki rugbysta występujący na pozycji obrońcy, zdobywca pucharu świata.

Kariera klubowa

Dagg, który ukończył Lindisfarne College w Hastings, grał w rugby w lokalnym klubie Napier Pirate[2]. Równocześnie był zawodnikiem Hawke's Bay Rugby Union, dla której występował w drużynach do lat 16 i 19[2]. W 2006 roku został pierwszym od 12 lat uczniem szkoły średniej, który został wybrany do reprezentowania „dorosłej” regionalnej drużyny Hawke's Bay Magpies[2]. Zadebiutował w spotkaniu przeciw Counties Manukau[4]

Trzy lata później po raz kolejny dostrzeżono jego umiejętności i wysoką formę w National Provincial Championship[5], kiedy to został wybrany do występującej w lidze Super 14 drużyny Highlanders, z siedzibą w Dunedin na Wyspie Południowej[1]. Zadebiutował w meczu z australijskimi Brumbies[4]. W niebiesko-żółtych barwach Górali występował przez dwa sezony, w ciągu których zdobył 133 punkty w 25 spotkaniach. 111 spośród nich uzyskał w sezonie 2010, a złożyło się na nie 5 przyłożeń, 16 podwyższeń i 18 rzutów karnych[3].

Przed sezonem 2011 Dagg przeniósł się do Crusaders[4]. Początek pobytu w nowym zespole był dla młodego obrońcy udany. Podtrzymał on formę z minionego sezonu, zdobywając 7 przyłożeń w 10 meczach[3]. Jednak kolejne miesiące Dagg spędził na leczeniu urazu mięśnia czworogłowego uda, który w maju wykluczył go z drugiej części sezonu[6][1][4]. W niej zaś Crusaders dotarli do finału, w którym wyeliminowali ich Queensland Reds[7].

Rok później drużyna z Canterbury odpadła w półfinale Super Rugby, w którym uległa 17–20 Chiefs z Waikato[8], późniejszym zwycięzcom całych rozgrywek. Dagg wystąpił w 17 meczach swojej drużyny, zdobywając w nich 5 przyłożeń[3].

Równolegle, w drugiej połowie każdego roku Dagg uczestniczy w meczach Hawke's Bay. Liczba rozegranych przez niego spotkań w rozgrywkach prowincji waha od 1 do nawet 14 w zależności od sezonu[3]. W latach 2007–2009 zespół Srok niespodziewanie trzy razy z rzędu docierał do półfinału Air New Zealand Cup, odpadając kolejno z Auckland[9] i dwukrotnie z Canterbury[10][11].

Kariera reprezentacyjna

W 2006 roku Dagg trafił do reprezentacji Nowej Zelandii do lat 18 (NZ Schools), a rok później znalazł się w składzie kadry na Mistrzostwa Świata U-19[2][12]. Zawodnicy z Nowej Zelandii zdobyli wówczas złoto[13], jednak Dagg z powodu kontuzji nie mógł wziąć udziału w meczu finałowym (zastąpił go Ken Pisi)[14].

W latach 2007–2008 Dagg występował także w reprezentacji Nowej Zelandii w rugby 7[2].

W seniorskiej reprezentacji piętnastek zadebiutował 12 czerwca 2010 roku po wyśmienitych występach w barwach Highlanders. Przeciwnikiem All Blacks w meczu rozgrywanym w New Plymouth była reprezentacja Irlandii[1][2]. Swoje pierwsze przyłożenie w drużynie narodowej Dagg zdobył w spotkaniu z Południową Afryką po indywidualnej akcji[1]. W sierpniu zdobył kolejne przyłożenie w meczu z tym samym rywalem. Uzyskane przez Israela punkty oznaczały zwycięstwo nad Springbokke, a jednocześnie triumf w kolejnej edycji Pucharu Trzech Narodów[15].

Poważna kontuzja mięśnia czworogłowego uda sprawiła, iż występ obrońcy Crusaders na Pucharze Świata stanął pod dużym znakiem zapytania[6]. Pierwszy mecz w reprezentacji po niemal rocznej przerwie Dagg rozegrał 20 sierpnia, a trzy dni później znalazł się w 30-osobowym składzie na mistrzostwa[16]. Podczas turnieju wystąpił w pięciu z siedmiu meczów All Blacks, w tym w zwycięskim finale z Francją. Dodatkowo zdobył pięć razy kładł piłkę w pilu punktowym, raz mniej niż zwycięzcy klasyfikacji przyłożeń, Chris Ashton i Vincent Clerc[17].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f Israel Dagg (ang.). ESPN Scrum. [dostęp 2012-11-25].
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l Israel Dagg (ang.). New Zealand Rugby Union. [dostęp 2012-12-03].
  3. ↑ a b c d e f g Player statistics Dagg Israel (ang.). It's Rugby. [dostęp 2012-11-25].
  4. ↑ a b c d Israel Dagg (ang.). Crusaders. [dostęp 2012-11-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-29)].
  5. ↑ Chris Matthews: Israel Dagg: Hawke's Bay Highlander (ang.). Television New Zealand, 2009-02-03. [dostęp 2012-11-25].
  6. ↑ a b Greg Ford: World Cup doubt over sidelined Israel Dagg (ang.). W: The Sydney Morning Herald [on-line]. 2011-05-17. [dostęp 2012-11-25].
  7. ↑ Simply Reds: Genia wonder try secures Super title (ang.). W: The Sydney Morning Herald [on-line]. 2011-07-10. [dostęp 2012-11-25].
  8. ↑ Match Summary: Chiefs vs Crusaders (ang.). South African Rugby Union. [dostęp 2012-11-25].
  9. ↑ 2007 Air New Zealand Cup - finals (ang.). ITM Cup. [dostęp 2012-11-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-18)].
  10. ↑ Two-try burst gives Canterbury final place (ang.). W: Sportal.co.nz [on-line]. ITM Cup, 2008-10-18. [dostęp 2012-11-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-17)].
  11. ↑ Canterbury too strong for Hawke's Bay (ang.). W: Sportal.co.nz [on-line]. ITM Cup, 2009-10-30. [dostęp 2012-11-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-17)].
  12. ↑ New Zealand Under 19 squad named (ang.). New Zealand Rugby Union, 2007-02-05. [dostęp 2012-11-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-28)].
  13. ↑ Baby Blacks are the U19 World Champions (ang.). Planet Rugby, 2007-04-21. [dostęp 2012-11-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-14)].
  14. ↑ Under 19 team for final named (ang.). New Zealand Rugby Union, 2007-04-20. [dostęp 2012-11-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-03)].
  15. ↑ David Long: All Blacks claim Tri-Nations in Soweto (ang.). Rugby Heaven, 2010-08-22. [dostęp 2012-11-26].
  16. ↑ All Blacks squad named for 2011 Rugby World Cup (ang.). New Zealand Rugby Union, 2011-08-23. [dostęp 2012-11-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-12)].
  17. ↑ Israel Dagg (ang.). Puchar Świata w Rugby 2011. [dostęp 2012-11-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-12)].
Skład reprezentacji Nowej Zelandii na Pucharze Świata 2011
Młyn
  • Afoa
  • Boric
  • Flynn
  • B. Franks
  • O. Franks
  • Hore
  • Kaino
  • McCaw
  • Mealamu
  • Read
  • Thomson
  • Thorn
  • Vito
  • Whitelock
  • A. Williams
  • Woodcock
Atak
Trener

Flag of New Zealand.svg

Media użyte na tej stronie

Rugby union pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Rugby union. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of New Zealand.svg
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Israel Dagg at World Cup Parade.jpg
Autor: Mikkeyfluttie76, Licencja: CC BY-SA 3.0
Israel Dagg at the 2011 Rugby World Cup parade in Wellington, New Zealand