István Szabó (kajakarz)

István Szabó

Data i miejsce urodzenia	15 czerwca 1950 Budapeszt
Wzrost	170 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Węgry Igrzyska olimpijskie srebro Moskwa 1980 kajakarstwo (K-2 1000 m) brąz Montreal 1976 kajakarstwo (K-2 1000 m) Mistrzostwa świata złoto Belgrad 1971 K-1 4 × 500 m złoto Meksyk 1974 K-2 1000 m złoto Belgrad 1975 K-2 10 000 m złoto Sofia 1977 K-2 1000 m złoto Belgrad 1978 K-2 10 000 m srebro Tampere 1973 K-1 4 × 500 m srebro Meksyk 1974 K-4 10 000 m srebro Sofia 1977 K-2 10 000 m srebro Duisburg 1979 K-2 1000 m srebro Nottingham 1981 K-2 10 000 m srebro Tampere 1983 K-2 10 000 m srebro Mechelen 1985 K-2 10 000 m brąz Kopenhaga 1970 K-4 1000 m brąz Belgrad 1971 K-4 1000 m brąz Belgrad 1975 K-4 1000 m brąz Belgrad 1978 K-2 1000 m brąz Belgrad 1982 K-2 10 000 m

István Szabó (ur. 15 czerwca 1950 w Budapeszcie^[1]) – węgierski kajakarz, dwukrotny medalista olimpijski i pięciokrotny mistrz świata.

Kariera sportowa

Zdobył brązowy medal w wyścigu kajaków czwórek (K-4) na 1000 metrów na mistrzostwach świata w 1970 w Kopenhadze (w osadzie węgierskiej razem z nim płynęli: Peter Várhelyi, Csaba Giczy i István Timár)^[2]. Na kolejnych mistrzostwach świata w 1971 w Belgradzie zwyciężył w sztafecie jedynek K-1 4 × 500 metrów (oprócz Szabó startowali w niej Géza Csapó, Giczy i Mihály Hesz) oraz zdobył brązowy medal w konkurencji czwórek na dystansie 1000 metrów (wraz z Várhelyim, Zoltánem Bakó i Csapó)^[3]. Zajął 6. miejsce w wyścigu K-4 na 1000 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium (z Várhelyim, Bakó i Csongorem Varghą)^[1]. Zdobył srebrny medal w sztafecie K-1 4 × 500 metrów (wraz z Istvánem Csizmadią, Zoltánem Angyal i Róbertem Schaffhauserem) na mistrzostwach świata w 1973 w Tampere^[4].

Wraz z Zoltánem Bakó zwyciężył w wyścigu dwójek (K-2) na 1000 metrów, a także zdobył srebrny medal w wyścigu czwórek na 10 000 metrów (razem z Giczym, Varghą i Zoltánem Romhanyim) oraz zajął 4. miejsce w sztafecie K-1 4 × 500 metrów na mistrzostwach świata w 1974 w Meksyku^[5]. Na mistrzostwach świata w 1975 w Belgradzie zwyciężył z Bakó w konkurencji dwójek na 10 000 metrów^[6], a także zdobył brązowy medal w konkurencji K-4 na 1000 metrów (z Bakó, Józsefem Deme i Jánosem Rátkaiem)^[7].

Szabó i Bakó zdobyli brązowy medal w wyścigu dwójek na 1000 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu, przegrywając jedynie z osadą radziecką Władimirem Romanowskim i Serhijem Nahornym oraz z Berndem Olbrichtem i Joachimem Matternem z Niemieckiej Republiki Demokratycznej^[1]. Na mistrzostwach świata w 1977 w Sofii Szabó i Bakó zwyciężyli w tej konkurencji oraz zdobyli srebrny medal w wyścigu K-2 na 10 000 metrów (zajęli również wraz z Csapó i Zoltánem Sztanitym 5. miejsce w konkurencji K-4 na 1000 metrów)^[8], a na mistrzostwach świata w 1978 w Belgradzie zwyciężyli na 10 000 metrów i zdobyli brązowy medal na 1000 metrów^[9]. Na kolejnych mistrzostwach świata w 1979 w Duisburgu obaj zdobyli srebrny medal w wyścigu dwójek na 1000 metrów i zajęli 4. miejsce w wyścigu na 10 000 metrów^[10].

Na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie Szabó wystąpił w konkurencji K-2 na 1000 metrów w parze z Istvánem Joósem zdobywając srebrny medal za Uładzimirem Parfianowiczem i Sergiejem Czuchrajem z ZSRR, a przed Luisem Gregorio Ramosem i Herminio Menéndezem z Hiszpanii^[1]. Zdobył wraz z Joósem srebrny medal na 10 000 metrów na mistrzostwach świata w 1981 w Nottingham^[11], a w parze z Istvánem Tóthem brązowy medal na tym dystansie oraz zajął 5. miejsce an 1000 metrów na mistrzostwach świata w 1982 w Belgradzie^[12]. Szabó i Tóth zdobyli srebrne medale w wyścigu K-2 na 10 000 metrów na mistrzostwach świata w 1983 w Tampere^[13] i na mistrzostwach świata w 1985 w Mechelen^[14].

Przypisy