István Vaskuti
Data i miejsce urodzenia | 4 grudnia 1955 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost | 183 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
István Vaskuti (ur. 4 grudnia 1955 w Debreczynie[1]) – węgierski kajakarz, kanadyjkarz, złoty medalista olimpijski z Moskwy i dziewięciokrotny mistrz świata.
Kariera sportowa
Zdobył złoty medal w wyścigu kanadyjek dwójek (C-2) na dystansie 500 metrów, w parze z László Foltánem, na mistrzostwach świata w 1977 w Sofii[2]. Na mistrzostwach świata w 1978 w Belgradzie wywalczył dwa złote medale w konkurencji dwójek: na 500 metrów z Foltánem i na 10 000 metrów z Tamásem Budayem[3], a na mistrzostwach świata w 1979 w Duisburgu zdobył brązowy medal w wyścigu dwójek na 10 000 metrów (z Budayem) i zajął 6. miejsce w konkurencji C-2 na 500 metrów (z Foltánem)[4].
Zwyciężył wraz z Foltánem w dwójkach na dystansie 500 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie. Osada węgierska wyprzedziła Ivana Patzaichina i Petre Capustę z Rumunii oraz Borisława Ananiewa i Nikołaja Iłkowa z Bułgarii[1]. Ponownie zdobył dwa złote medale w wyścigach C-2 na mistrzostwach świata w 1981 w Nottingham: na 500 metrów z Foltánem i na 10 000 metrów z Budayem[5]. Na mistrzostwach świata w 1982 w Belgradzie wywalczył dwa brązowe medale na tych samych dystansach i z tymi samymi partnerami[6], a na mistrzostwach świata w 1983 w Tampere zwyciężył z Budayem na 10 000 metrów i zajął z Foltánem 4. miejsce na 500 metrów[7].
Zdobył złoty medal w wyścigu dwójek na 500 metrów, w osadzie z Jánosem Sarusim Kisem, na mistrzostwach świata w 1985 w Mechelen, a także zajął 7. miejsce w konkurencji C-2 na 1000 metrów (z Sarusim Kisem) i 6. miejsce na 10 000 metrów (z Budayem)[8]. Wraz z Sarusim Kisem zdobył złote medale na dystansach 500 metrów i 1000 metrów oraz zajął 5. miejsce na 10 000 metrów na mistrzostwach świata w 1986 w Montrealu[9].
Na igrzyskach olimpijskich w 1988 w Seulu był chorążym reprezentacji Węgier. Wystąpił wraz z Sarusim Kisem w wyścigu dwójek na 500 metrów, zajmując 6. miejsce[1].
Przypisy
- ↑ a b c István Vaskuti, olympedia.org [dostęp 2022-06-05] (ang.).
- ↑ 1977 WCh Sofia, BUL, canoeresults.eu [dostęp 2022-06-05] (ang.).
- ↑ 1978 WCh Belgrad, YUG, canoeresults.eu [dostęp 2022-06-05] (ang.).
- ↑ 1979 WCh Duisburg, FRG, canoeresults.eu [dostęp 2022-06-05] (ang.).
- ↑ 1981 WCh Nottingham, GBR, canoeresults.eu [dostęp 2022-06-05] (ang.).
- ↑ 1982 WCh Belgrad, YUG, canoeresults.eu [dostęp 2022-06-05] (ang.).
- ↑ 1983 WCh Tampere, FIN, canoeresults.eu [dostęp 2022-06-05] (ang.).
- ↑ 1985 WCh Mechelen, BEL, canoeresults.eu [dostęp 2022-06-05] (ang.).
- ↑ 1986 WCh Montreal, CAN, canoeresults.eu [dostęp 2022-06-05] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Canoeing (flatwater). This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Olympic Movement flag
Proportions 2:3, created 1913, adopted 1914, first used 1920.
- Colors as per http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf
- blue: PMS 3005C
- yellow: PMS 137C
- black: PMS 426C
- green: PMS 355C
- red: PMS 192C
- Dimensions of the rings taken from http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf