Ivan Buchinger
Pseudonim | Buki |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Obywatelstwo | |
Wzrost | 175 cm |
Masa ciała | 66 kg |
Styl walki | |
Debiut | 2008 |
Federacja | |
Kategoria wagowa | |
Klub | Team MMA Spirit |
Bilans walk zawodowych[a] | |
Liczba walk | 47 |
Zwycięstwa | 39 |
Przez nokauty | 8 |
Przez poddania | 24 |
Przez decyzje | 6 |
Porażki | 8 |
|
Ivan Buchinger (ur. 14 lutego 1986 w Gabčíkovie[1]) – słowacki zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA) węgierskiego pochodzenia[2], mistrz Cage Warriors w wadze lekkiej (2013–2014) oraz dwukrotny M-1 Global w wadze piórkowej (2014–2016, 2017). Były zawodnik polskiej organizacji KSW[3]. Były mistrz federacji Oktagon MMA w wadze lekkiej (od 30 stycznia 2021 do 4 czerwca). Od 11 września 2021 mistrz wagi piórkowej tej samej organizacji.
Kariera MMA
Wczesna kariera
W mieszanych sztukach walki zadebiutował w 2008 pokonując Ivana Rodriguesa[4]. W latach 2008–2010 walczył głównie w kraju notując imponujący bilans 17 zwycięstw i tylko 2 porażek. W tym czasie pokonywał m.in. Rosjan Majrbieka Tajsumowa i Magomiedrasuła Chasbułajewa oraz Polaka Michała Elsnera, a przegrywał z Siergiejem Golajewem[5][6][7].
Cage Warriors
Od 2011 do 2013 toczył pojedynki na lokalnych turniejach Heroes Gate oraz dla czołowej w Europie organizacji Cage Warriors, gdzie 31 grudnia 2012 przegrał walkę o pas mistrzowski CW z Irlandczykiem Conorem McGregorem[8]. Porażkę o tytuł powetował sobie równy rok później 31 grudnia 2013 odbierając ówczesnemu mistrzowi CW pas w kategorii lekkiej Stevenowi Rayowi, którego poddał w czwartej rundzie[9]. Tytułu nie zdołał obronić gdyż na początku 2014 związał się z rosyjską organizacją M-1 Global.
M-1 Global
W debiucie na rosyjskiej ziemi 4 kwietnia 2014 pokonał przed czasem w rewanżowym starciu Golajewa[10], a 17 października tego samego roku znokautował w czwartej rundzie Turała Ragimowa zostając mistrzem M-1 w wadze piórkowej[11].
10 maja 2015 obronił tytuł w starciu z ówczesnym mistrzem M-1 wagi lekkiej Francuzem Mansourem Barnaoui z którym zwyciężył jednogłośnie na punkty[12].
Tytuł rosyjskiej organizacja stracił 9 grudnia 2016 na rzecz Magomieda Idrisowa, który znokautował go w 1. rundzie i odebrał pas[13].
15 czerwca 2017 podczas M-1 Challenge 80 w chińskim Harbin pokonał Rosjanina Timura Nagibina w czwartej rundzie przez poddanie i ponownie zdobył pas M-1 wagi piórkowej, zwakowany wcześniej przez Idrisowa[14].
24 listopada 2017 na M-1 Challenge 86 przegrał z Inguszem Chamzatem Dalgijewem przez nokaut w pierwszej rundzie, tracąc ponownie mistrzostwo M-1[15].
Walki w czechach i KSW
27 grudnia 2018 w Pradze w walce o tytuł organizacji XFN wagi piórkowej pokonał Litwina Sergeja Grečicho przez poddanie w czwartej rundzie[16].
7 grudnia 2019 roku zadebiutował dla polskiej organizacji KSW. Podczas gali „KSW 52: The Race”, przegrał jednogłośnie na punkty w walce o tymczasowy pas mistrzowski KSW w wadze piórkowej z mistrzem Salahdinem Parnassem[17].
Oktagon MMA
31 stycznia 2021 podczas gali „Oktagon 21” stoczył pojedynek o pas mistrzowski w wadze lekkiej dla czesko-słowackiej organizacji Oktagon MMA, rywalem „Bukiego” został Ronald Paradeiser. Pojedynek już w pierwszej rundzie zwyciężył Buchinger, poddając rywala duszeniem zza pleców oraz zdobywając mistrzostwo w wadze lekkiej[18].
11 września 2021 na gali „Oktagon 27” zdobył kolejny pas, tym razem kategorii piórkowej, wygrywając pojedynek z Vojto Barboríkiem przez decyzję jednogłośną[19].
4 grudnia 2021 podczas gali „Oktagon 29” miał zawalczyć po raz trzeci z rzędu o pas mistrzowski innej kategorii wagowej (tym razem wagi półśredniej), jednak nie doszło do starcia z aktualnym mistrzem – Davidem Kozmą[20].
4 czerwca 2022 na „Oktagon 33” stracił pas wagi lekkiej, gdzie przegrał przez techniczny nokaut z niepokonanym Losene Keitą[21][22].
Osiągnięcia
Mieszane sztuki walki
- 2010: mistrz World Karate Federation (WKF) w wadze lekkiej
- 2010–2011: mistrz CAGE w wadze lekkiej
- 2013–2014: mistrz Cage Warriors w wadze lekkiej
- 2014–2016: mistrz M-1 Global w wadze piórkowej
- 2017: mistrz M-1 Global w wadze piórkowej
- 2018: mistrz XFN w wadze piórkowej
- 2021-2022: mistrz Oktagon MMA w wadze lekkiej
- 2021: mistrz Oktagon MMA w wadze piórkowej
Lista zawodowych walk w MMA
Wynik | Bilans | Przeciwnik | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Oktagon 42 | 29.04.2023 | Bratysława | Main Event | ||||||
Przegrana | 39-8 | Losene Keita (8-0) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 3:00 | Oktagon 33 | 04.06.2022 | Frankfurt nad Menem | Stracił pas mistrzowski Oktagon MMA w wadze lekkiej, Main Event |
Wygrana | 39-7 | Vojto Barborík (13-1) | Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | Oktagon 27 | 11.09.2021 | Bratysława | Zdobył pas mistrzowski Oktagon MMA w wadze piórkowej. Barborík nie wykonał wagi[23]. Main Event |
Wygrana | 38-7 | Ronald Paradeiser (11-6) | Poddanie (duszenie zza pleców) | 1 | 2:29 | Oktagon 21 | 30.01.2021 | Brno | Zdobył pas mistrzowski Oktagon MMA w wadze lekkiej, Main Event |
Przegrana | 37-7 | Salahdine Parnasse (13-0-1) | Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | KSW 52: Race | 07.12.2019 | Gliwice | Walka o pas mistrzowski KSW w wadze piórkowej |
Wygrana | 37-6 | Roman Gołowinow (9-2) | Poddanie (duszenie zza pleców) | 1 | 1:47 | Cage Fighting 7 | 26.10.2019 | Gyor | Main Event |
Wygrana | 36-6 | Aleksiej Oleinik (23-15) | Poddanie | 1 | 1:50 | Prague Fight Night | 27.06.2019 | Praga | Co-Main Event |
Wygrana | 35-6 | Sergej Grečicho (26-10-1) | Poddanie (duszenie brabo) | 4 | 4:11 | XFN 15: Marpo vs Rytmus | 27.12.2018 | Praga | Zdobył pas mistrzowski XFN w wadze piórkowej, Co-Main Event |
Wygrana | 34-6 | Jaroslav Pokorný (14-6) | Poddanie (duszenie brabo) | 2 | 0:27 | XFN 11: Back to the O2 Arena | 28.06.2018 | Praga | Co-Main Event |
Wygrana | 33-6 | Andriej Krasnikow (13-3) | Poddanie (duszenie anakonda) | 2 | 2:54 | M-1 Challenge 89: Buchinger vs. Krasnikov | 10.03.2018 | Petersburg | Main Event |
Przegrana | 32-6 | Chamzat Dalgijew (9-1) | KO (ciosy pięściami) | 1 | 2:35 | M-1 Challenge 86: Battle in Nazran | 24.11.2017 | Nazrań | Stracił pas mistrzowski M-1 w wadze piórkowej, Co-Main Event |
Wygrana | 32-5 | Timur Nagibin (13-2) | Poddanie (duszenie zza pleców) | 4 | 3:24 | M-1 Challenge 80: Battle in the Celestial Empire 2 | 15.06.2017 | Harbin | Zdobył pas mistrzowski M-1 w wadze piórkowej, Co-Main Event |
Przegrana | 31-5 | Magomied Idrisow (6-1) | KO (cios pięścią) | 1 | 3:25 | M-1 Challenge 73: Battle of Narts 3 | 09.12.2016 | Nazrań | Main Event |
Wygrana | 31-4 | Michaił Korobkow (12-1-1) | Poddanie (duszenie północ-południe) | 1 | 4:41 | M-1 Challenge 67: Battle in the Land of Fire | 04.06.2016 | Baku | |
Wygrana | 30-4 | Mansour Barnaoui (12-2) | Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | M-1 Challenge 62: Buchinger vs. Barnaoui | 10.10.2015 | Soczi | Obronił pas mistrzowski M-1 w wadze piórkowej |
Wygrana | 29-4 | Aliyar Sarkerov (16-2) | TKO (ciosy pięściami) | 2 | 1:54 | M-1 Global: M-1 Challenge 56 | 10.04.2015 | Moskwa | |
Wygrana | 28-4 | Tural Ragimov (12-1) | TKO (ciosy pięściami) | 4 | 4:34 | M-1 Challenge 52: Battle of Narts | 17.10.2014 | Nazrań | |
Wygrana | 27-4 | Mikhail Malyutin (27-13) | Decyzja (większościowa) | 3 | 5:00 | M-1 Challenge 50: Battle of Neva | 15.04.2013 | Petersburg | |
Wygrana | 26-4 | Sergey Golyaev (23-10) | Poddanie (duszenie zza pleców) | 1 | 3:14 | M-1 Global: M-1 Challenge 47 | 04.04.2014 | Orenburg | |
Wygrana | 25-4 | Steven Ray (14-4) | Poddanie (duszenie zza pleców) | 4 | 3:43 | CWFC 63 | 31.12.2013 | Dublin | |
Wygrana | 24-4 | Mick Sinclair (12-3) | Poddanie (klucz na rękę) | 2 | 1:59 | CWFC 60 | 05.10.2013 | Londyn | |
Wygrana | 23-4 | Dzhamal Magomedov (8-1) | Poddanie (trójkąt z balachą) | 3 | 1:42 | CWFC 58 | 24.08.2013 | Grozny | |
Wygrana | 22-4 | Jason Ball (20-11) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | CWFC 54 | 04.05.2013 | Cardiff | |
Przegrana | 21-4 | Conor McGregor (11-2) | KO (ciosy pięściami) | 1 | 3:40 | CWFC 51 | 31.12.2012 | Dublin | Walka o pas mistrzowski Cage Warriors w wadze lekkiej, Main Event |
Wygrana | 21-3 | Tamas Ladi (0-1) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 1:38 | KFG - Kyokushin Fighters Gala | 09.06.2012 | ? | |
Wygrana | 20-3 | Diego Gonzalez (15-6) | TKO (ciosy pięściami) | 2 | 1:30 | CWFC - Fight Night 6 | 24.05.2012 | Madinat Isa | |
Wygrana | 19-3 | Ioan Maftei (2-1) | Poddanie (duszenie gilotynowe) | 1 | 0:45 | HG - Heroes Gate 7 | 19.04.2012 | Praga | |
Przegrana | 18-3 | Anton Kuivanen (16-4) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | Cage 15 - Powered by Reezig | 29.04.2011 | Espoo | |
Wygrana | 18-2 | Maratbek Kalabekov (14-3) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | HG - Heroes Gate 3 | 24.03.2011 | Praga | |
Wygrana | 17-2 | Jarkko Latomaki (16-6) | Poddanie (duszenie zza pleców) | 1 | 3:23 | Cage 14 - All Stars | 20.11.2010 | Espoo | |
Wygrana | 16-2 | Magomedrasul Khasbulaev (9-3) | Poddanie (duszenie zza pleców) | 2 | 4:09 | HG - Heroes Gate 2 | 21.10.2010 | Praga | |
Wygrana | 15-2 | Szymon Walaszek (1-2) | Poddanie (dźwignia prosta na staw łokciowy) | 1 | ? | DG - Den Gladiatora 9 | 02.10.2010 | Trenczyn | |
Wygrana | 14-2 | Gabor Gorbics (1-2) | Poddanie (dźwignia prosta na staw łokciowy) | 1 | 3:01 | PK - Panhungaria Kupa | 19.06.2010 | Budapeszt | |
Wygrana | 13-2 | Daniel Kmegy (2-0) | Poddanie (odwrotne duszenie trójkątne) | 1 | 3:30 | PK - Panhungaria Kupa | 19.06.2010 | Budapeszt | |
Przegrana | 12-2 | Sergey Golyaev (16-7) | KO (cios pięścią) | 1 | 0:20 | APF - Azerbaijan vs. Europe | 22.05.2010 | Baku | |
Przegrana | 12-1 | Akira Corassani (6-2) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | BOB 2 - Battle of Botnia | 12.12.2009 | Umeå | |
Wygrana | 12-0 | Zvonimir Brala (2-0) | KO (ciosy pięściami) | 1 | 0:53 | NOF - Night Of Fights 1 | 31.10.2009 | Nitra | |
Wygrana | 11-0 | Jetmir Emruli (0-1) | Poddanie (duszenie zza pleców) | 1 | 0:32 | KOTR - Return of Gladiators | 16.10.2009 | Brno | |
Wygrana | 10-0 | Vladimir Zenin (12-3) | Decyzja (większościowa) | 3 | 5:00 | HC 4 - Hell Cage 4 | 20.09.2009 | Praga | |
Wygrana | 9-0 | Michal Elsner (1-2) | Poddanie (duszenie zza pleców) | 1 | 1:30 | FSC 3 - Fight Stage Championship 3 | 30.04.2009 | Koszyce | |
Wygrana | 8-0 | Ric Schreiter (8-2) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 1:26 | FFC - On Tour | 25.04.2009 | Jena | |
Wygrana | 7-0 | Jesse-Bjorn Buckler (10-10) | Poddanie (dźwignia prosta na staw łokciowy) | ? | ? | FCB 13 - Fight Club Berlin 13 | 05.04.2009 | Berlin | |
Wygrana | 6-0 | Rasmus Bendtsen (3-1) | TKO (ciosy pięściami) | 2 | 2:05 | HC 3 - Hell Cage 3 | 29.03.2009 | Praga | |
Wygrana | 5-0 | Laszlo Forro (1-2) | Poddanie (duszenie zza pleców) | ? | ? | VT - Vendetta | 15.03.2009 | Csongrád | |
Wygrana | 4-0 | Radek Vermirovsky (1-1) | Poddanie (duszenie zza pleców) | 1 | ? | FSC 2 - Fight Stage Championship 2 | 10.11.2008 | Bratysława | |
Wygrana | 3-0 | Majrbiek Tajsumow (4-0) | Poddanie (duszenie bulldog) | 2 | 3:12 | HC 2 - Hell Cage 2 | 19.10.2008 | Praga | |
Wygrana | 2-0 | Istvan Racz (0-0) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 3:04 | TFC - TotalFight | 20.08.2008 | Peszt | |
Wygrana | 1-0 | Ivan Rodriguez Gutierrez (1-5) | ? | ? | ? | FSC 1 - Fight Stage Championship 1 | 02.06.2008 | Koszyce | Debiut w zawodowym MMA |
Przypisy
- ↑ Sherdog.com, Ivan, Sherdog [dostęp 2021-10-31] .
- ↑ Buchinger “Buki” Iván bemért a holnapi M-1 Global címmeccsére. totaldamage.hu, 2017-06-14. [dostęp 2018-07-03]. (węg.).
- ↑ Wirtualna Polska Media , MMA. Ivan Buchinger nowym nabytkiem federacji KSW – WP SportoweFakty, sportowefakty.wp.pl, 28 sierpnia 2019 [dostęp 2019-09-03] (pol.).
- ↑ FSC 1 - Fight Stage Championship 1, MMA-Core [dostęp 2022-12-27] (ang.).
- ↑ HC 2: Hell Cage 2 | ESPN FightCenter, ESPN [dostęp 2022-12-27] (ang.).
- ↑ FSC 3 Fight Stage Championship 3 (30.04.2009) - результаты, видео турнира, mma-oracle.com [dostęp 2022-12-27] (ang.).
- ↑ APF - Azerbaijan vs. Europe, MMA-Core [dostęp 2022-12-27] (ang.).
- ↑ Cage Warriors 51 results: McGregor embarrasses Buchinger, 'JT-Money' wins title. mmajunkie.com, 2012-12-31. [dostęp 2017-06-15]. (ang.).
- ↑ Mike Bohn: Cage Warriors 63 results: Ivan Buchinger, Jim Alers victorious in title fights. mmajunkie.com, 2013-12-31. [dostęp 2017-06-15]. (ang.).
- ↑ Statystyki i rekord MMA na tapology.com. tapology.com. [dostęp 2017-11-27]. (ang.).
- ↑ Jakub Bijan: M-1 Challenge 52: Battle Of Narts – wyniki. mmarocks.pl, 2014-10-17. [dostęp 2017-06-15]. (pol.).
- ↑ Karol Dąbrowski: M-1 Challenge 62: Buchinger vs. Barnaoui – relacja i wyniki. mmarocks.pl, 2015-10-10. [dostęp 2017-06-15]. (pol.).
- ↑ Karol Dąbrowski: M-1 Challenge 73: Battle Of Narts – wyniki. mmarocks.pl, 09.12.2016. (pol.).
- ↑ Wyniki M-1 Challenge 80. tapology.com, 2017-06-15. [dostęp 2017-06-15]. (ang.).
- ↑ Wyniki M-1 Challenge 86. tapology.com. [dostęp 2017-11-27]. (ang.).
- ↑ XFN 15: porażka Grzegorza Siwego! 20 tysięcy widzów na gali MMA w Czechach!. fightsport.pl, 2018-12-28. [dostęp 2018-12-28]. (pol.).
- ↑ Wirtualna Polska Media , MMA. KSW 52. Salahdine Parnasse – Ivan Buchinger. Kolejny popis w wykonaniu 23-latka. Obronił pas – WP SportoweFakty, sportowefakty.wp.pl, 7 grudnia 2019 [dostęp 2019-12-08] (pol.).
- ↑ Jakub Madej , OKTAGON 21 – wyniki. Ivan Buchinger mistrzem wagi lekkiej. Przegrane Waliczek i Rymarzak | MMA ROCKS, MMA Rocks!, 31 stycznia 2021 [dostęp 2021-02-03] (pol.).
- ↑ Rafał Grabosz , OKTAGON 27 – wyniki. Ivan Buchinger oraz Jonas Magard zwycięscy | MMAROCKS, MMA Rocks!, 12 września 2021 [dostęp 2021-10-31] (pol.).
- ↑ Kamil Zejma , Ivan Buchinger w drodze po trzeci pas! Na OKTAGON MMA 29 podejmie Davida Kozmę, InTheCage.pl, 7 listopada 2021 [dostęp 2021-11-07] (pol.).
- ↑ Kamil Zejma , Czerwcowe OKTAGON MMA 33 we Frankfurcie. Martin Zawada w rozpisce, InTheCage.pl, 26 marca 2022 [dostęp 2022-03-27] (pol.).
- ↑ SPORT SK , Ringier Slovakia Media , VIDEO: Oktagon 33: Šok vo Frankfurte, Buchinger padol v 1. kole! Veľkolepý návrat Vémolu, Šport.sk [dostęp 2022-06-05] (słow.).
- ↑ Kamil Zejma , OKTAGON MMA 27 – wyniki ważenia. Barborik nie wypełnił mistrzowskiego limitu, InTheCage.pl, 10 września 2021 [dostęp 2021-09-12] (pol.).
Linki zewnętrzne
- Lista walk w MMA
- Biografia i osiągnięcia. mmaspirit.tv. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
Media użyte na tej stronie
Flag placeholder. See also Category:Flag placeholders and Coats of arms of None.svg.
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Flaga Finlandii
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Albania