Iveta Benešová
Państwo | Czechy |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 1 lutego 1983 Most |
Wzrost | 170 cm |
Masa ciała | 56 kg |
Gra | leworęczna |
Status profesjonalny | 1998 |
Zakończenie kariery | sierpień 2014 |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 2 WTA, 4 ITF |
Najwyżej w rankingu | 25 (6 kwietnia 2009) |
Australian Open | 4R (2011, 2012) |
Roland Garros | 3R (2008, 2009) |
Wimbledon | 2R (2007, 2011) |
US Open | 2R (2004, 2008, 2010) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 14 WTA, 4 ITF |
Najwyżej w rankingu | 21 (8 września 2009) |
Australian Open | 3R (2008, 2011) |
Roland Garros | 3R (2005, 2006, 2010) |
Wimbledon | 3R (2010, 2011) |
US Open | QF (2011) |
Iveta Benešová, w latach 2012–2015 zamężna Melzer (ur. 1 lutego 1983 w Moście) – czeska tenisistka, mistrzyni Wimbledonu 2011 w grze mieszanej, reprezentantka Czech w Pucharze Federacji.
Kariera tenisowa
Grać w tenisa zaczęła w wieku 7 lat. W 2002 zadebiutowała w cyklu WTA występem w Budapeszcie. W tym samym roku doszła do swojego pierwszego finału, w Bratysławie, gdzie uległa Nathalie Dechy. Znalazła się też w pierwszej setce rankingu. W 2004 Benešová zdobyła swój pierwszy tytuł singlowy w Acapulco. W finale pokonała Włoszkę Pennettę. Osiągnęła też dwa kolejne finały turniejowe. Wygrała także turniej debla w Paryżu, w parze z rodaczką, Květą Peschke.
Na początku 2006 osiągnęła finał w Hobart, a następnie sprawiła dużą niespodziankę w Australian Open, eliminując w drugiej rundzie rozstawioną z "piątką" Mary Pierce. Trzecia runda, w której uległa Martinie Hingis była zarazem jej największym dotychczasowym osiągnięciem w Wielkim Szlemie.
W maju 2010, po sześcioletniej przerwie, zdobyła swój drugi tytuł w grze pojedynczej; w marokańskim Fezie pokonała w finale Simonę Halep 6:4, 6:2.
W sierpniu 2014 ogłosiła zakończenie kariery sportowej.
Życie prywatne
14 września 2012 wyszła za mąż za austriackiego tenisistę Jürgena Melzera[1] i przyjęła nazwisko męża.
Para rozwiodła się w 2015 i Czeszka powróciła do nazwiska panieńskiego[2].
Finały turniejów WTA
Legenda | |
---|---|
Wielki Szlem | |
Igrzyska olimpijskie | |
WTA Tour Championships | |
1988 – 2008 | |
Kategoria I | |
Kategoria II | |
Kategoria III | |
Kategoria IV | |
Kategoria V | |
2009 – 2020 | |
WTA Premier Mandatory | |
WTA Premier 5 | |
WTA Premier | |
WTA International Series | |
WTA 125K series (2012–2020) |
Gra pojedyncza 8 (2-6)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 18 października 2002 | Bratysława | Twarda | Maja Matevžič | 0:6, 1:6 |
Zwyciężczyni | 1. | 7 marca 2004 | Acapulco | Ceglana | Flavia Pennetta | 7:6(5), 6:4 |
Finalistka | 2. | 20 kwietnia 2004 | Estoril | Ceglana | Émilie Loit | 5:7, 6:7(1) |
Finalistka | 3. | 28 sierpnia 2004 | Forest Hills | Twarda | Jelena Lichowcewa | 3:6, 2:6 |
Finalistka | 4. | 16 stycznia 2006 | Hobart | Twarda | Michaëlla Krajicek | 2:6, 1:6 |
Finalistka | 5. | 20 maja 2008 | Estoril | Ceglana | Marija Kirilenko | 4:6, 2:6 |
Finalistka | 6. | 16 stycznia 2009 | Hobart | Twarda | Petra Kvitová | 5:7, 1:6 |
Zwyciężczyni | 2. | 1 maja 2010 | Fez | Ceglana | Simona Halep | 6:4, 6:2 |
Gra podwójna 26 (14-12)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 18 lipca 2004 | Stanford | Twarda | Claudine Schaul | Eleni Daniilidu Nicole Pratt | 2:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 1. | 13 lutego 2005 | Paryż | Twarda (hala) | Květa Peschke | Anabel Medina Garrigues Dinara Safina | 6:2, 2:6, 6:2 |
Finalistka | 2. | 17 kwietnia 2005 | Charleston | Ceglana | Květa Peschke | Conchita Martínez Virginia Ruano Pascual | 1:6, 4:6 |
Finalistka | 3. | 18 czerwca 2005 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Nuria Llagostera Vives | Anabel Medina Garrigues Dinara Safina | 4:6, 6:2, 6:7(11) |
Finalistka | 4. | 15 października 2006 | Moskwa | Twarda (hala) | Galina Woskobojewa | Francesca Schiavone Květa Peschke | 4:6, 7:6(4), 1:6 |
Finalistka | 5. | 6 stycznia 2007 | Gold Coast | Twarda | Galina Woskobojewa | Dinara Safina Katarina Srebotnik | 3:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 2. | 30 września 2007 | Luksemburg | Twarda (hala) | Janette Husárová | Wiktoryja Azaranka Szachar Pe’er | 6:4, 6:2 |
Zwyciężczyni | 3. | 23 lutego 2008 | Bogota | Ceglana | Bethanie Mattek | Jelena Kostanić Tošić Martina Müller | 6:3, 6:3 |
Finalistka | 6. | 1 marca 2008 | Acapulco | Ceglana | Petra Cetkovská | Nuria Llagostera Vives María José Martínez Sánchez | 2:6, 4:6 |
Finalistka | 7. | 18 maja 2008 | Rzym | Ceglana | Janette Husárová | Chan Yung-jan Chuang Chia-jung | 6:7(5), 3:6 |
Zwyciężczyni | 4. | 3 sierpnia 2008 | Sztokholm | Twarda | Barbora Záhlavová-Strýcová | Petra Cetkovská Lucie Šafářová | 7:5, 6:4 |
Finalistka | 8. | 2 marca 2009 | Monterrey | Twarda | Barbora Záhlavová-Strýcová | Nathalie Dechy Mara Santangelo | 3:6, 4:6 |
Finalistka | 9. | 13 lipca 2009 | Praga | Ceglana | Barbora Záhlavová-Strýcová | Alona Bondarenko Kateryna Bondarenko | 1:6, 2:6 |
Finalistka | 10. | 29 sierpnia 2009 | New Haven | Twarda | Lucie Hradecká | Nuria Llagostera Vives María José Martínez Sánchez | 2:6, 5:7 |
Zwyciężczyni | 5. | 25 października 2009 | Luksemburg | Twarda (hala) | Barbora Záhlavová-Strýcová | Vladimíra Uhlířová Renata Voráčová | 1:6, 6:0, 10–7 |
Zwyciężczyni | 6. | 14 lutego 2010 | Paryż | Twarda (hala) | Barbora Záhlavová-Strýcová | Cara Black Liezel Huber | walkower |
Zwyciężczyni | 7. | 7 marca 2010 | Monterrey | Twarda | Barbora Záhlavová-Strýcová | Anna-Lena Grönefeld Vania King | 3:6, 6:4, 10–8 |
Zwyciężczyni | 8. | 1 maja 2010 | Fez | Ceglana | Anabel Medina Garrigues | Lucie Hradecká Renata Voráčová | 6:3, 6:1 |
Zwyciężczyni | 9. | 2 października 2010 | Tokio | Twarda | Barbora Záhlavová-Strýcová | Szachar Pe’er Peng Shuai | 6:4, 4:6, 10–8 |
Finalistka | 11. | 24 października 2010 | Luksemburg | Twarda (hala) | Barbora Záhlavová-Strýcová | Timea Bacsinszky Tathiana Garbin | 4:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 10. | 14 stycznia 2011 | Sydney | Twarda | Barbora Záhlavová-Strýcová | Květa Peschke Katarina Srebotnik | 4:6, 6:4, 10–7 |
Zwyciężczyni | 11. | 6 marca 2011 | Monterrey | Twarda | Barbora Záhlavová-Strýcová | Anna-Lena Grönefeld Vania King | 6:7(8), 6:2, 10–6 |
Zwyciężczyni | 12. | 1 maja 2011 | Barcelona | Ceglana | Barbora Záhlavová-Strýcová | Natalie Grandin Vladimíra Uhlířová | 5:7, 6:4, 11–9 |
Zwyciężczyni | 13. | 25 października 2011 | Luksemburg | Twarda (hala) | Barbora Záhlavová-Strýcová | Lucie Hradecká Jekatierina Makarowa | 7:5, 6:3 |
Zwyciężczyni | 14. | 29 kwietnia 2012 | Stuttgart | Ceglana (hala) | Barbora Záhlavová-Strýcová | Julia Görges Anna-Lena Grönefeld | 6:4, 7:5 |
Finalistka | 12. | 1 marca 2014 | Acapulco | Twarda | Petra Cetkovská | Kristina Mladenovic Galina Woskobojewa | 3:6, 6:2, 5–10 |
Gra mieszana 1 (1-0)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 3 lipca 2011 | Wimbledon | Trawiasta | Jürgen Melzer | Jelena Wiesnina Mahesh Bhupathi | 6:3, 6:2 |
Przypisy
- ↑ LAOLA1: Jürgen Melzer hat seine Iveta Benesova geheiratet (niem.). relevant.at, 2012-09-14. [dostęp 2012-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-18)].
- ↑ Blesk.cz: Tenistka Iveta Melzer (Benešová) má za sebou těžké období: Bolestná slova o rozvodu! (cz.). isport.blesk.cz, 2015-07-17. [dostęp 2015-08-11].
Bibliografia
- Profil na stronie WTA (ang.). Women’s Tennis Association. [dostęp 27 maja 2014].
- Profil na stronie ITF (ang.). International Tennis Federation. [dostęp 27 maja 2014].
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King (ang.). Billie Jean King Cup. [dostęp 27 maja 2014].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Autor: Sascha Wenninger, Licencja: CC BY-SA 2.0
Iveta Benesova at the 2011 Australian Open