Ivo Pogorelić
 Ivo Pogorelić (2015) | |
| Data i miejsce urodzenia | 20 października 1958 Belgrad |
|---|---|
| Pochodzenie | chorwackie |
| Instrumenty | fortepian |
| Gatunki | muzyka poważna |
| Zawód | pianista |
| Wydawnictwo | Deutsche Grammophon |
| Strona internetowa | |
Ivo Pogorelić też Ivo Pogorelich (ur. 20 października 1958 w Belgradzie)[1] – chorwacki pianista.
Życiorys
Od 7 roku życia uczył się gry na fortepianie. W latach 1975–1978 studiował w Konserwatorium Moskiewskim u Jewgienija Malinina i Wery Gornostajewej oraz od 1976 roku pod kierunkiem pianistki i pedagoga, arystokratki Alizy Kezeradze(ang.). Byli małżeństwem od roku 1980 aż do jej śmierci w 1996 roku[2].
Pogorelić zdobył pierwsze nagrody na międzynarodowym konkursie pianistycznym Casagrande w Terni (Włochy) w 1978 roku i Konkursie w Montrealu w 1980 roku. Jednak największy rozgłos zyskał za sprawą nagrody, której nie udało mu się zdobyć. W 1980 roku wystąpił na X Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina w Warszawie i nie został dopuszczony do finałowego etapu[2]. Jurorka konkursu, argentyńska pianistka Martha Argerich uznała go za pianistycznego geniusza i na znak protestu zrezygnowała z udziału w jury. Otrzymał na tym konkursie „nagrody pocieszenia” od prywatnych fundatorów i nagrano w Polsce płytę z jego wykonaniami muzyki Chopina.
W 1981 roku Pogorelić grał po raz pierwszy w nowojorskiej Carnegie Hall[2]. W tym samym roku zagrał też swój pierwszy recital w Londynie. Od tego czasu dał wiele recitali na całym świecie i współpracował z największymi orkiestrami, takimi jak: Bostońska Orkiestra Symfoniczna, Londyńska Orkiestra Symfoniczna, Chicagowska Orkiestra Symfoniczna, Filharmonicy Wiedeńscy, Filharmonicy Berlińscy, Orchestre de Paris i wieloma innymi.
Pogorelić zaczął nagrywać dla Deutsche Grammophon i w 1982 roku podpisał z tą wytwórnią płytową kontrakt[2]. Nagrywał dzieła Bacha, Beethovena, Brahmsa, Chopina[3][4], Liszta, Mozarta, Musorgskiego, Prokofjewa, Ravela, Scarlattiego, Skriabina i Czajkowskiego[2].
W 1988 roku zainaugurował doroczny festiwal swojego imienia w Bad Wörishofen promujący młode talenty i umożliwiający im występy u boku znanych wykonawców. 1993 roku powołał do życia międzynarodowy konkurs pod nazwą Ivo Pogorelich International Solo Piano Competition w Pasadenie[2].
W roku 1988 zyskał tytuł ambasadora dobrej woli nadawany przez UNESCO. Podczas wojny domowej w Bośni i Hercegowinie zajmował się działalnością charytatywną na rzecz mieszkańców Sarajewa poszkodowanych przez konflikty po rozpadzie Jugosławii.
Przypisy
- ↑ Ivo Pogorelić (pol.). chopin.nifc.pl. [dostęp 2008-12-13].
- ↑ a b c d e f Pogorelich Ivo, [w:] Elżbieta Dziębowska (red.), Encyklopedia muzyczna PWM, wyd. I, t. 8 Pe–R część biograficzna, Kraków: PWM, 2004, s. 140–141, ISBN 83-224-0837-4.
- ↑ Ivo Pogorelich / Polskie Nagrania. pianistdiscography.com [dostęp 2019-05-07]
- ↑ Ivo Pogorelich / Chopin. deutschegrammophon.com [dostęp 2019-05-07]
Linki zewnętrzne
- Ivo Pogorelich w AllMusic (ang.)
- Dyskografia Ivo Pogorelicha w MusicBrainz (ang.)
- Ivo Pogorelich w bazie Discogs.com (ang.)
- Ivo Pogorelich w bazie IMDb (ang.)
- Pianist Pogorelich is a source of controversy and wonder (ang.)
Media użyte na tej stronie
Autor: Larabezo, Licencja: CC BY-SA 4.0
Croatian pianist Ivo Pogorelić in Spain 2015.