Iwan Iwanowicz

Iwan Iwanowicz

Data urodzenia	1554
Data śmierci	między 16 listopada, a 19 listopada 1581

Car Iwan Groźny i jego syn Iwan 16 listopada 1581 roku – obraz Ilji Riepina przedstawiający zabójstwo carewicza

Iwan Iwanowicz ros. Иоа́нн Иоа́ннович (ur. 28 marca 1554, zm. 19 listopada 1581 r.^[1]) – carewicz rosyjski z dynastii Rurykowiczów, drugi syn Iwana Groźnego i Anastazji Zacharyny.

Pochodzenie

Urodził się 28 marca 1554 r.^[2] jako czwarte z sześciorga dzieci cara Iwana Groźnego i jego pierwszej żony Anastazji Zacharyny. Z jego rodzeństwa tylko młodszy brat Fiodor przeżył dzieciństwo.

Wiódł zwyczajne życie następcy tronu – brał udział w spotkaniach państwowych, egzekucjach, wyprawach wojennych, przyjęciach delegacji zagranicznych, czyli wszelkich czynnościach, które miały go przygotować do sprawowania władzy.

Napisał żywot świętego Antoniego Sijskiego^[3].

Małżeństwa

W 1571 r. dwukrotnie owdowiały Iwan Groźny poszukiwał kolejnej żony. Do Moskwy sprowadzono około 2000 kobiet, spośród których car na swoją trzecią żonę wybrał Marfę Sobakinę^[4]. Na żonę następcy tronu została wybrana Eudokia Bogdanowa Saburowa^[4]. Już rok po ślubie Eudokia została odesłana do klasztoru na rozkaz cara^[1]. Tak samo postąpiono z drugą żoną carewicza, Paraskewą Sołową^[1]. Powodem krótkich małżeństw był brak potomstwa, gdyż Iwan oczekiwał od swoich synowych zapewnienia ciągłości dynastii.

W 1581 r. Iwan wziął trzeci ślub. Jego wybranką była Helena Iwanowna Szeremietiewą, córka Iwana Wasiljewicza Mniejszego, który zginął w bitwie pod Rewlem w 1577 r. Iwan Groźny był skonfliktowany z rodziną swojej trzeciej synowej^[1].

Śmierć

Helena szybko zaszła w ciążę. W połowie listopada 1581 r. car wszedł do jej komnaty i pobił ją, gdyż była ubrana tylko w jedną koszulę^[1]. W obronie żony stanął carewicz, wywiązała się awantura podczas której doszło do ostrej wymiany zdań^[1]. Car uderzył Iwana w ucho ciężką laską zakończoną metalowym okuciem^[1]. Według niektórych źródeł Iwan cierpiał na epilepsję i gwałtowne uderzenie spowodowało napad paniki^[1]. Dodatkowo pojawiło się zapalenie płuc^[1]. Iwan chorował przez dziesięć dni, a car nakazał przywieźć do pałacu wielu lekarzy, którym obiecywał sowite wynagrodzenie, jeśli uratują życie następcy tronu^[1]. Carewicz zmarł 19 listopada 1581 r. w wieku 27 lat. Car opłakiwał syna, a patriarchom posłał znaczne sumy pieniędzy na modlitwy za duszę zmarłego^[1].

Wdowa po Iwanie tuż po jego śmierci urodziła martwego syna^[1]. Z rozkazu cara odesłano ją do klasztoru^[1].

Przypisy